Μιμούμενος τους… προλαλήσαντες, ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας φρόντισε να ξεφορτωθεί την καυτή πατάτα μόλις έφτασε στα χέρια του. Με το που παρέλαβε το έγγραφο αίτημα των οικονομικών εισαγγελέων, συνέταξε επιστολή προς τον γάλλο ομόλογό του Πιερ Μοσκοβισί, ζητώντας του να του παραδώσει τα στοιχεία που αφορούν καταθέσεις Ελλήνων στην ελβετική HSBC στη Γενεύη. Νομίζουμε πως δεν θα πάρουμε κανένα ρίσκο αν προβλέψουμε ότι ο Μοσκοβισί θα του απαντήσει εν καιρώ, ότι το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών δε διαθέτει τέτοια στοιχεία. Μπορεί να του απαντήσει και πιο «χοντρά»: ότι η λίστα αυτή είναι παράνομο αποδεικτικό μέσο και η γαλλική κυβέρνηση δεν μπορεί να παραβιάσει τη νομιμότητα, η οποία απαγορεύει τη χρήση κλαπέντων τραπεζικών δεδομένων. Αλλωστε, από την εποχή που η λίστα έφτασε στα χέρια του Παπακωνσταντίνου έχει μεσολαβήσει απόφαση του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου της Γαλλίας, με την οποία κρίθηκε παράνομη η χρήση της «λίστας Φαλσιανί».
Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί η περιβόητη «λίστα Λαγκάρντ» δεν ήταν επίσημο έγγραφο του γαλλικού υπουργείου Οικονομικών. Οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες την αγόρασαν και μέσω της ΚΥΠ (και όχι της Λαγκάρντ) έφτασε στον Παπακωνσταντίνου. Κόστισε μάλιστα και ένα εκατομμυριάκι ευρώπουλα από τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου Προ-Πο, όπως ευθέως είχε υπαινιχθεί ο Παπουτσής. Ο θησαυρός θα αποδειχτεί άνθρακες και όλοι θα ησυχάσουν. Τι θα μείνει; Μόνον η πολιτική ζημιά που έπαθε ο Βενιζέλος (ο Παπακωνσταντίνου έτσι κι αλλιώς είναι πολιτικά τελειωμένος).
Ηταν στραβό το κλήμα, το ‘φαγε κι ο γάιδαρος. Πληροφορηθέντες προφανώς τα διαμειβόμενα στην Ελλάδα, οι Ελβετοί αποφάσισαν να στείλουν το δικό τους σκληρό μήνυμα. Μιλώντας στην εφημερίδα «Χάντελτσάιτουνγκ», ο εκπρόσωπος του ελβετικού υπουργείου Οικονομικών Μάριο Τούορ, ξεκαθάρισε ότι ο τρόπος χειρισμού των κλεμμένων στοιχείων θα συζητηθεί κατά τις διαπραγματεύσεις της ελβετικής κυβέρνησης με την ελληνική για τη σύναψη φορολογικού συμφώνου, κατά το πρότυπο του ελβετο-γερμανικού συμφώνου. Τι προβλέπει αυτό το σύμφωνο; Οτι απαγορεύεται κάθε «ενεργός εξαγορά» τέτοιων στοιχείων, δεν απαγορεύεται όμως η «παθητική αξιοποίησή» τους. Μ’ άλλα λόγια, οι Ελβετοί λένε ευθέως, ότι αν η ελληνική κυβέρνηση θέλει τη σύναψη φορολογικής συμφωνίας, για να εισπράττει κάθε χρόνο ένα φόρο από τις καταθέσεις Ελλήνων στην Ελβετία, θα πρέπει να ξεχάσει τη «λίστα Φαλσιανί». ‘Η με τη νόμιμη ελβετική κυβέρνηση θα συνεργάζεται ή με διάφορους απατεώνες που κατάφεραν να κλέψουν στοιχεία από ελβετικές τράπεζες και τα πουλάνε για χρυσάφι.
Για την ιστορία να θυμίσουμε ότι ο Φαλσιανί είχε συλληφθεί στη Γαλλία, έκανε το παζάρι του και αφέθηκε ελεύθερος, γεγονός που έκανε την Ελβετία να λυσσάξει. Απειλήθηκε θερμό διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ των δύο χωρών, με την Ελβετία να κατηγορεί τη Γαλλία για παράνομη κατοχή κλεμμένων τραπεζικών δεδομένων και τη Γαλλία να απειλεί την Ελβετία ότι θα προτείνει τη συμπερίληψή της στη λίστα των «φορολογικών παραδείσων» του ΟΟΣΑ, μαζί με «χώρες» τύπου Νησιών Κέιμαν. Τα πράγματα διευθετήθηκαν διπλωματικά, η Γαλλία έστειλε στην Ελβετία αντίγραφο της «λίστας Φαλσιανί» και στη συνέχεια ο καυγάς άναψε μεταξύ Ισπανίας και Ελβετίας, καθώς ο Φαλσιανί κατέφυγε στη Βαρκελώνη και η ισπανική κυβέρνηση ακόμα δεν έχει απαντήσει στο ελβετικό αίτημα για έκδοσή του.
Υπάρχει, όμως, και κάτι ακόμη. Αν υποθέσουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση θελήσει να χρησιμοποιήσει τη λίστα, πώς θα το κάνει; Ο καθένας που θα βρεθεί υπό κατηγορία ή και υπό έρευνα θα καταγγείλει τα δεδομένα της λίστας ως ψευδή ή πλαστά. Πώς θα επιβεβαιωθεί η γνησιότητά τους; Μόνο μέσω των ελβετικών αρχών μπορεί να γίνει αυτό. Ομως, η Ελβετία έχει ξεκαθαρίσει πως δεν πρόκειται να παράσχει καμιά δικαστική συνδρομή σε υποθέσεις που σχετίζονται με κλεμμένα στοιχεία, διότι τα θεωρεί προϊόντα εγκλήματος.
Η «λίστα Λαγκάρντ» ή «λίστα Φαλσιανί» θα παραμείνει ένα φάντασμα χωρίς καμιά πρακτική αξία. Ισως κάποια στιγμή, λόγω του ότι πέρασε από πολλά χέρια, να αξιοποιηθεί για συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, αν και εμείς είμαστε σίγουροι ότι αυτό έχει ήδη γίνει.
