Ποιοι είναι οι… «γνωστοί άγνωστοι» με τα καλυμμένα πρόσωπα, με τις αυτοσχέδιες ασπίδες, τα πύρινα οδοφράγματα, τις αυτοσχέδιες ρουκέτες και άλλα παρόμοια «όπλα», που μάχονται καθημερινά με τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, που δεν μπορούν να τους κάνουν ζάφτι;
Είναι οι ανθρακωρύχοι της περιοχής Οβιέδο της Ισπανίας, που μάχονται ενάντια στις περικοπές που ανακοίνωσε η κυβέρνηση Ραχόι. Μάχονται, δεν απεργούν παθητικά καθισμένοι έξω από τις πύλες των ανθρακωρυχείων. Κατέλαβαν έναν εθνικό δρόμο, έστησαν οδοφράγματα και ήταν έτοιμοι για σύγκρουση με τα ισπανικά ΜΑΤ. Είχαν φτιάξει μεταλλικές ασπίδες για να αντιμετωπίσουν τους μπάτσους από κοντά και αυτοσχέδιες ρουκέτες για να τους αντιμετωπίσουν από μακριά.
Κάθε σύγκριση με τα «καθ’ ημάς» όχι μόνο επιτρέπεται, αλλά είναι απαραίτητη…
♦ Ζέσταμα για κωλοτούμπα
«Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ φεύγουν και παραδίδουν την οικονομία σε κατάρρευση και τα δημόσια ταμεία άδεια» (Αλέξης Τσίπρας).
«Ο καταρρέων δικομματισμός παραδίδει άδεια ταμεία» (Γιάννης Δραγασάκης).
«Δεν αφήνουν πίσω τους απλώς καμένη γη αλλά κάτι πολύ χειρότερο και τραγικότερο … Τα δημόσια ταμεία όχι απλώς είναι άδεια αλλά και το δημόσιο δεν θα μπορεί να καλύψει μετεκλογικά πελώριες “μαύρες τρύπες” και στοιχειώδεις υποχρεώσεις του» (Παναγιώτης Λαφαζάνης).
Γιατί και τα τρία ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας κατά την παρουσίαση του «προγράμματος» του ΣΥΡΙΖΑ στην «Αθηναΐδα», έκαναν περισσότερες από μία αναφορές στα «άδεια ταμεία»; Για να προετοιμάσουν τη μετεκλογική κωλοτούμπα. Τα «άδεια ταμεία» και η «καμένη γη» έχουν χρησιμοποιηθεί και κατά το παρελθόν, από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, για να δικαιολογήσουν την παραίτηση από τις προεκλογικές «δεσμεύσεις». Κατά συνέπεια, ούτε σ’ αυτό πρωτοτυπεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Η μόνη διαφορά είναι πως αυτός το λέει από τώρα, για να το καταγράψει, έτσι και γίνει το απευκταίο (δηλαδή να κερδίσει την πρώτη θέση που δεν τη θέλει με τίποτα).
♦ Ερωτας χωρίς ανταπόκριση
«Θύελλα χειροκροτημάτων ξέσπασε τη στιγμή που ανακοινώθηκαν οι αντιπροσωπείες των πρεσβειών της Βενεζουέλας και της Κούβας, με τον κόσμο να στέλνει έτσι το καλύτερο μήνυμα- απάντηση σε όσους καλλιεργούν φόβους και εκβιασμούς ότι “με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα καταντήσουμε λατινοαμερικάνικη χώρα”. Όταν μάλιστα ανακοινώθηκε η παρουσία της αντιπροσωπείας της πρεσβείας της Γαλλίας, το χειροκρότημα ακούστηκε μέχρι… το Βερολίνο». Μ’ αυτόν τον διθυραμβικό τρόπο παρουσίασε η «Αυγή» της περασμένης Κυριακής κάποιες διπλωματικές παρουσίες στη φιέστα της «Αθηναΐδας». Εμείς, βέβαια, σημειώνουμε τον υπαινιγμό για τη γαλλική αντιπροσωπεία που παραπέμπει σ’ εκείνο το παλιό καραμανλικό (των πρώτων χρόνων μετά την πτώση της χούντας) «Ελλάς-Γαλλία συμμαχία». Τότε, η Γαλλία προβαλλόταν σαν αντίβαρο στην αμερικάνικη πολιτική, τώρα προβάλλεται σαν αντίβαρο στη γερμανική (εξ ου και ο υπαινιγμός της «Αυγής» για χειροκρότημα που έφτασε μέχρι το Βερολίνο).
Πρόκειται, βέβαια, για μια ραφινάτη εκδήλωση ξενοδουλείας, αλλά ας κάνουμε πως δεν το βλέπουμε. Σημασία έχει ποια είναι η γαλλική πολιτική. Πόσο πιο καθαρά να τους το πει ο Ολάντ; Πόσο πιο καθαρά να τους το πει ο σύμβουλός του Φιλίπ Αγκιόν (συνέντευξη στο «Βήμα της Κυριακής»); Επειδή ενδεχομένως δεν το κατάλαβαν, ανέλαβε να τους το πει και ο υπουργός Οικονομικών, το δεξί χέρι του Ολάντ (δηλώσεις του Πιερ Μοσκοβισί τη Δευτέρα). Οταν ρωτήθηκε για τις δηλώσεις Μοσκοβισί ο Σκουρλέτης, παρών στο τηλεπάνελ της Στάη στη ΝΕΤ, το βράδυ της Δευτέρας, έδωσε μια απάντηση «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε». Μίλησε για… αντιφάσεις που υπάρχουν στη γαλλική πολιτική και έφερε σαν παράδειγμα την αντιπροσωπεία της γαλλικής πρεσβείας στη φιέστα της «Αθηναΐδας»! Λες και είχε καμιά βαρύτητα αυτή η παρουσία. Η πρεσβεία προσκλήθηκε κι έστειλε κάποιον διπλωμάτη (όχι τον πρέσβη) ν’ ακούσει. Μολονότι η επίσημη γαλλική πολιτική δεν διαφέρει σε τίποτα από τη γερμανική («τηρήστε τις δεσμεύσεις σας» έχει πει κατ’ επανάληψη ο Ολάντ), οι ΣΥΡΙΖΑίοι επιμένουν να παραμυθιάζουν το εκλογικό ακροατήριό τους με το «νέο άνεμο» που πνέει στην ΕΕ και τον «μεγάλο σύμμαχο» Ολάντ. Βέβαια, τα ίδια λένε και ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, αλλά θυμίζουν και το «τηρήστε τις δεσμεύσεις σας».
♦ Συμφωνίες… αρχών
Υποτίθεται ότι η υπό την Κατσέλη «Κοινωνική Συμφωνία» συνεργάζεται πολιτικά με τον ΣΥΡΙΖΑ. Οτι έχουν φτάσει σε κοινές απόψεις για το «δέον γενέσθαι». Προσέξτε, τώρα, πώς παρουσιάζει η «Κοινωνική Συμφωνία», σε ανακοίνωση που εξέδωσε απ’ αφορμή τη συμμετοχή εκπροσώπου της σε εκδήλωση-συζήτηση των Οικολόγων Πράσινων με θέμα «την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου μετά τις εκλογές». Εχει ιδιαίτερη σημασία.
«Για να σπάσει ο φαύλος αυτός κύκλος πρέπει να αντικατασταθεί το μνημόνιο από ένα ρεαλιστικό Εθνικό Σχέδιο Ανόρθωσης (…) Η υλοποίηση αυτού του Εθνικού Σχεδίου Ανόρθωσης θα πρέπει να στηριχτεί στην επιμήκυνση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής και στη διασύνδεση του βαθμού εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους με το ρυθμό αύξησης του εθνικού εισοδήματος».
Γραμμή Βενιζέλου, μ’ άλλα λόγια, και κατά τα άλλα πολιτική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ! Η Κατσέλη, βέβαια, τη δουλειά της κάνει. Δοκίμασε την αυτόνομη κάθοδο, δεν έπιασε ούτε το 1%, οπότε αποφάσισε ν’ αναζητήσει στέγη αλλού. Το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου θυμίζει διαλυμένο μαγαζί, η ΔΗΜΑΡ είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, επέλεξε τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, πώς ανακοινώνει πολιτική συνεργασία με την Κατσέλη που παρουσιάζει θέσεις σαν αυτές του Βενιζέλου (επιμήκυνση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής); Ρητορικό είναι το ερώτημα. Ετσι κι αλλιώς, και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να κάνει αυτά τα… πολεμοχαρή που ανακοινώνει τώρα, οπότε γιατί να τον ενοχλήσει τι λέει η Κατσέλη; Για να γίνει, όμως, ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ, χρειάζεται όσο γίνεται περισσότερους Πασόκους.
♦ Για τα πανηγύρια
Την περασμένη Τρίτη ήρθε στην Αθήνα ο υπουργός Συγκοινωνιών και Εργων της Κυπριακής Δημοκρατίας, Ευθύμιος Φλουρέντζου, για να συζητήσει με την ελληνική κυβέρνηση «το πρόγραμμα και τις προτεραιότητες της Κυπριακής Προεδρίας σε τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος, όπως οι θαλάσσιες μεταφορές, η ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική της ΕΕ και η ναυτιλιακή σύνδεση Ελλάδας- Κύπρου», ενόψει της ανάληψης από την Κύπρο της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στη σύσκεψη που έγινε, την ελληνική κυβέρνηση αντιπροσώπευσαν ο Στουρνάρας και ο Οικονόμου. Και καλά ο Στουρνάρας, ως υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας έχει αρμοδιότητα, ο υπουργός μπάτσων και καταστολής, όμως, τι αρμοδιότητα έχει και συμμετείχε στη σύσκεψη; Καμία. Απλά για να επιβεβαιωθεί ότι ήταν μια σύσκεψη για τα πανηγύρια και από τις δυο πλευρές. Η πλάκα είναι ότι στις δηλώσεις που έκανε μετά τη λήξη της σύσκεψης ο Φλουρέντζου έκανε λόγο για «επαφές με τους συναρμόδιους υπουργούς της Ελλάδας»!
♦ Ξεδοντιασμένες πουτάνες
Μετά τον Σλάβοϊ Ζίζεκ, που ήρθε στην Ελλάδα για να παρουσιάσει τον βαθύ φιλοσοφικό στοχασμό του… «Τομ και Τζέρι» με ολίγη από Τζον Λένον και, βέβαια, για να χρίσει τον παρακαθήμενο Τσίπρα… αυριανό πρωθυπουργό, ένας άλλος «ριζοσπάστης διανοούμενος», ο Τζόρτζιο Αγκάμπεν, δείχνει εκστασιασμένος από την… ειρηνική επανάσταση που θα λάβει χώρα στις 17 Ιούνη στην Ελλάδα, όταν ο ελληνικός λαός θα πάει στην κάλπη και κατά πλειοψηφία θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. (Αλήθεια, αν στις επόμενες εκλογές η επιλογή του λαού αλλάξει, τι θα έχουμε, ειρηνική αντεπανάσταση;).
Σύμφωνα με σημείωμα του Αγκάμπεν για την «Εποχή» της περασμένης Κυριακής, «το πεπρωμένο της Ευρώπης αποφασίζεται σήμερα στην Ελλάδα, δηλαδή στη χώρα που γέννησε τη δυτική δημοκρατία»! Μα είναι δυνατόν ένας προβεβλημένος πανεπιστημιακός, ένας πολυδιαφημισμένος ριζοσπάστης διανοούμενος να λέει τέτοιες χοντρομαλακίες; Είναι δυνατόν να υποστηρίζει ένας αριστερός διανοούμενος, ότι το πρόβλημα της ΕΕ δεν είναι ο καπιταλισμός, αλλά είναι η ανυπαρξία συντακτικής εξουσίας κι ότι άμα κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις ελληνικές εκλογές μπορεί ν’ αρχίσει μια σκυταλοδρομία (από χώρα σε χώρα), που θα οδηγήσει σε «ένα πραγματικό ευρωπαϊκό σύνταγμα», και γι’ αυτό «αυτή τη στιγμή η Ελλάδα είναι και πάλι, όπως στην αρχή της ευρωπαϊκής ιστορίας, ο τόπος των καθοριστικών επιλογών»; Και όμως είναι. Το πρόβλημα δεν είναι ο κάθε παπαρολόγος Αγκάμπεν, Ζίζεκ κ.λπ. Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί γίνονται δεκτοί σαν ανατρεπτικοί διανοούμενοι, ενώ δεν είναι παρά ξεδοντιασμένες πουτάνες του συστήματος, που ψάχνουν πελατεία ανάμεσα σε μια «στερημένη» νεολαία.
♦ Στο απυρόβλητο ο καπιταλισμός
Αντιγράφουμε από την εισήγηση Δραγασάκη στη φιέστα της «Αθηναΐδας»: «Η κρίση που ζού-με είναι του ίδιου του συστήματος και όχι μόνο του τρόπου διαχείρισής του. Πρέπει να αλλάξουν όλα». Κι εκεί που περιμένεις πυρά κατά του καπιταλισμού διαβάζεις ποια είναι τα «όλα» που πρέπει ν’ αλλάξουν: «Το πολιτικό σύστημα, το κράτος, οι σχέσεις του πολίτη με το κράτος και την πολιτική». Βλέπετε πουθενά τον καπιταλισμό, τις καπιταλιστικές παραγωγικές σχέσεις;
Ο όρος «σύστημα» για τους ΣΥΡΙΖΑίους περιορίζεται στο πολιτικό σύστημα και στο μοντέλο κρατικής διαχείρισης. Επομένως, όταν μι- λούν για «κρίση του συστήματος», αναφέρονται στην κυβερνητική και κρατική λειτουργία και όχι στον τρόπο παραγωγής, στον καπιταλισμό, που αποτελεί την οικονομική βάση (δηλαδή το καθοριστικό στοιχείο), πάνω στην οποία υψώνεται το πολιτικό, νομικό, πολιτιστικό κ.λπ. εποικοδόμημα. Και όταν ακόμη μιλούν για την οικονομία, δεν αναφέρονται στη βασική της συνθήκη, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά λένε διάφορες μπούρδες.
Ιδού πώς συνεχίζει ο Δραγασάκης: «Η διέξοδος επομένως δεν βρίσκεται στην επιστροφή σε κάποια εκδοχή του παρελθόντος. Η διέξοδος βρίσκεται στο άνοιγμα νέων δρόμων προς νέα παραγωγικά και καταναλωτικά πρότυπα, προς νέες μορφές πραγματικής δημοκρατίας, προς νέες κοινωνικές διευθετήσεις, βασισμένες στην ισότητα και την αλληλεγγύη, το σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και του περιβάλλοντος». Μιλάει για «εκδοχή» του παρελθόντος, εξαιρώντας τον καπιταλισμό! Αυτός για τους ΣΥΡΙΖΑίους είναι αιώνιος και άθιχτος!