Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους; Ο «ανθέλλην», «νεοοθωμανός» και «εχθρός της Ορθοδοξίας» Αχμέτ Νταβούτογλου έγινε ο πρώτος τούρκος υπουργός των Εξωτερικών που διάβηκε τις πύλες του ελληνορθόδοξου πατριαρχείου στο Φανάρι και έγινε δεκτός μετά βαΐων και κλάδων από τον Βαρθολομαίο και όλο το φαναριώτικο παπαδαριό που παρατάχθηκε στην αυλή και τους διαδρόμους επιζητώντας μια χειραψία κι ένα φωτογραφικό ενσταντανέ με τον άνθρωπο που πολλοί θεωρούν ως τον φυσικό διάδοχο του Ερντογάν; Παρακαλείται επειγόντως ο σερ Βασίλειος Μαρκεζίνης να εκπονήσει μια ανάλυση για να πάρουν γραμμή οι εν Ελλάδι εθνικώς ανησυχούντες. Κι αν αυτός λείπει στο Λονδίνο για δουλειές, ας αναλάβει έστω ο Καραμπελιάς.
Χωρίς πλάκα τώρα. Η τουρκική ηγεσία του ΑΚP αισθάνεται πολιτικά θαυμάσια. Με εργαλείο τον «μετριοπαθή» ισλαμισμό, αλλά και τη φάση της σχετικής ανάπτυξης που περνά ο τουρκικός καπιταλισμός, έχει καταφέρει να επεκτείνει την επιρροή της σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Επιδιώκει τώρα να εμφανιστεί ως προστάτιδα και των υπόλοιπων θρησκευτικών δογμάτων. Γι’ αυτό και ο Νταβούτογλου, εκτός από τον Βαρθολομαίο, συναντήθηκε και με τους ηγέτες όλων των άλλων θρησκευτικών δογμάτων. Ετσι, με αέρα οθωμανού άρχοντα, ο Νταβούτογλου πραγματοποίησε ένα μεγαλοπρεπέστατο άδειασμα των ελλήνων εθνικιστών. Τα θερμά λόγια του Βαρθλομαίου και το πλατύ ανατολίτικο χαμόγελο του Νταβούτογλου ήταν ένα χαστούκι σε όσους στην Ελλάδα επενδύουν στον τυφλό εθνικισμό.
Οι πονηροί Φαναριώτες μπίζνεσμαν, από την άλλη δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη. Δεν σκοπεύουν να προσδεθούν στο άρμα του ελληνικού εθνικισμού, όταν η τουρκική κυβέρνηση τους απλώνει το χέρι. Ξέρουν ότι δεν θα πάρουν όσα ζητούν, ξέρουν ότι πρέπει να δώσουν ανταλλάγματα, αλλά από την εποχή των σουλτάνων ακόμη έχουν μάθει στον «πραγματισμό»: Πάρε ό,τι σου δίνουν και δώσε ό,τι σου ζητάνε.