Πού πήγε το «νέο σχέδιο Μάρσαλ», το οποίο υποτίθεται ότι αποφάσισαν οι ηγέτες της ΕΕ για την Ελλάδα, στις 21 Ιούλη του 2011; Στον φυσικό του προορισμό, δηλαδή τα σκουπίδια. Ενα προπαγανδιστικό πυροτέχνημα ήταν. Οπως προπαγανδιστικό πυροτέχνημα ήταν και τα 130 δισ. του νέου δανείου και η τεράστια δόση των 98 δισ., που δήθεν θα έδιναν μια τεράστια ανάσα ρευστότητας στην ελληνική οικονομία και θα την έβαζαν πάλι σε τροχιά ανάπτυξης, όπως προπαγάνδιζε ο Βενιζέλος.
Την προηγούμενη βδομάδα τράβηξαν την προσοχή μας –και δικαίως– τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα που περιλαμβάνει το Μνημόνιο-2. Ομως, ξεχωριστή σημασία έχουν και οι δανειακές συμβάσεις που ψηφίστηκαν (υπό μορφή σχεδίων) και εξουσιοδοτήθηκε εν λευκώ ο υπουργός Οικονομικών να τις υπογράψει.
Αυτές οι δανειακές συμβάσεις είναι τέσσερις. α) Σύμβαση με το EFSF, ύψους μέχρι 30 δισ. ευρώ, προκειμένου να πληρω- θούν μετρητά οι τοκογλύφοι που θα προσχωρήσουν στο «κούρεμα» (το περιβόητο PSI). β) Σύμβαση με το EFSF και μια βρετανική εταιρία, η οποία θα διαχειριστεί το PSI και θα εισπράξει το νταβατζιλίκι της (το ύψος του ποσού δεν καθορίζεται). γ) Σύμβαση με το EFSF ύψους μέχρι 35 δισ. ευρώ, για να επαναγοραστούν ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους Κεντρικές Τράπεζες χωρών της ΕΕ. δ) Σύμβαση με το EFSF ύψους μέχρι 5,7 δισ. ευρώ, για να πληρωθούν δεδουλευμένοι τόκοι αυτών των ομολόγων.
Αυτές οι συμβάσεις διέπονται από το αγγλικό δίκαιο, ενώ αρμόδια για την καλή εκτέλεσή τους είναι τα δικαστήρια του Λουξεμβούργου, πράγμα που γίνεται για πρώτη φορά για δάνεια του ελληνικού κράτους. Επίσης, το ελληνικό κράτος, αλλά και η Τράπεζα της Ελλάδας παραιτούνται από κάθε ασυλία, γεγονός που σημαίνει ότι οι δανειστές θα μπορούν να βάλουν χέρι και στα αποθέματα σε χρυσό. Τέλος, σε καμία από τις συμβάσεις δεν αναφέρεται το ύψος του επιτοκίου! Προφανώς, αυτό θα το καθορίζουν οι δανειστές κατά το δοκούν.
Αθροίζοντας τα ποσά των σχεδίων σύμβασης που ψήφισε η ελληνική Βουλή, βλέπουμε ότι προς το παρόν φτάνουν μάξιμουμ τα 70,7 δισ. ευρώ. Γίνεται αναφορά και σε σύμβαση με το EFSF ύψους μέχρι 23 δισ. ευρώ, που θα πάνε για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, όμως σχέδιο σύμβασης δεν κατατέθηκε στη Βουλή. Γιατί; Γιατί προφανώς θα περιέχει εξωφρενικούς όρους και ο Βενιζέλος με τον Παπαδήμο προτίμησαν να μη το δημοσιοποιήσουν. Και πώς θα υπογραφεί; Από την περίοδο του πρώτου Μνημόνιου (Μάης 2010), με το ξεχασμένο πια κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, ο Παπακωνσταντίνου είχε φροντίσει να δοθεί γενική εξουσιοδότηση στον υπουργό Οικονομικών να υπογράφει κάθε είδους δανειακές συμβάσεις και Μνημόνια, με τη μόνη υποχρέωση να τα καταθέτει στη Βουλή για ενημέρωση και όχι για ψήφιση. Αυτή, λοιπόν, η πέμπτη δανειακή σύμβαση, για τα 23 δισ. που θα πάνε στους τραπεζίτες, θα υπογραφεί εν κρυπτώ και παραβύστω από τον Βενιζέλο ή όποιον άλλο καθήσει στον επί των Οικονομικών υπουργικό θώκο.
Και αυτό το ποσό να προσθέσουμε, όμως, θα φτάσουμε στο συνολικό ποσό των 93,7 δισ. ευρώ, που απέχει πολύ από τα πολυδιαφημισμένα 130 δισ. Λείπει η συμμετοχή του ΔΝΤ (το 30% περίπου), που αν προστεθεί τα νέα δάνεια θα φτάσουν τα 130 δισ. ευρώ. Γιατί, όμως, δεν υπάρχουν οι δανειακές συμβάσεις με το ΔΝΤ (σε σχέδιο έστω), αλλά υπάρχουν και η επιστολή των Παπαδήμου-Βενιζέλου-Προβόπουλου προς τη Λαγκάρντ και το Μνημόνιο με το ΔΝΤ; Προφανώς, γιατί το ΔΝΤ ακόμα δεν έχει πάρει τις τελικές του αποφάσεις, καθώς (όπως έγινε γνωστό την περασμένη Τετάρτη) εκτιμά ότι με το συγκεκριμένο PSI το έλληνικό χρέος το 2020 δεν θα πέσει στο 120% αλλά στο 128%. Οταν καταλήξουν (αν καταλήξουν) θα υπογράψει και αυτές τις συμβάσεις ο Βενιζέλος.
Τέλος, πρέπει να σημειωθεί η προκλητική εκ των προτέρων απαλλαγή των διοικητικών συμβουλίων των ασφαλιστικών ταμείων από κάθε ποινική, αστική, διοικητική ή άλλη ευθύνη σε σχέση με την υπογραφή από τη μεριά τους του «κουρέματος» των ομολόγων. Ερχεται, δηλαδή, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία να υποκαταστήσει και τα (κατά τα άλλα ανεξάρτητα) δικαστήρια, βγάζοντας εκ των προτέρων αθώες τις διορισμένες διοικήσεις των Ταμείων για το έγκλημα σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης που ετοιμάζονται να υπογράψουν κατ’ εντολή της συγκυβέρνησης. Εκ των προτέρων απαλλάσσεται και η διοίκηση της ΤτΕ.