Τρεις βδομάδες πριν από τις ιρακινές εκλογές της 30ής Γενάρη, η χώρα συνεχίζει να δονείται απ’ τις επιθέσεις των ανταρτών που αυξάνονται ποσοτικά και ποιοτικά. Η εκτέλεση του οικονομικού διαχειριστή του κόμματος του ιρακινού «πρωθυπουργού» Ιγιάντ Αλάουι την Κυριακή στη Βαγδάτη και του αναπληρωτή αρχηγού της αστυνομίας της Βαγδάτης μαζί με το γιο του τη Δευτέρα, που ήρθαν σε συνέχεια της εκτέλεσης του κυβερνήτη της Βαγδάτης την περασμένη βδομάδα, αποδεικνύουν ότι οι αντάρτες μπορούν να χτυπήσουν στόχους «υψηλού επιπέδου» μέσα στην καρδιά του Ιράκ.
Παράλληλα, στο Ραμάντι σημειώθηκαν σκληρές συγκρούσεις με τον αμερικάνικο στρατό την Τρίτη, που κράτησαν για πάνω από πέντε ώρες με αποτέλεσμα το θάνατο δεκάδων Αμερικανών στρατιωτών (128 σύμφωνα με τον ανταποκριτή του Μαφκαράτ Αλ Ισλάμ) και 57 ανταρτών. Ενώ στη Φαλούτζα, που μόλις οι 8.500 απ’ τους 85.000 πρόσφυγες που επέστρεψαν στην πόλη αποφάσισαν να μείνουν (σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες), αντάρτες εκτόξευσαν ρουκέτες τόσο ενάντια στην αστυνομική διοίκηση στο κέντρο της πόλης, όσο και σε αμερικάνικα στρατόπεδα έξω απ’ την πόλη τη Δευτέρα.
Συγκρούσεις και επιθέσεις, όμως, αναφέρθηκαν και σε πολλές άλλες πόλεις: τη Βασόρα στο νότο, τη Χιτ στη δύση, το Τιγκρίτ και τη Μπακούμπα στο σουνιτικό τρίγωνο, τη Λατιφίγια, τη Γιουσουφίγια και αλλού. Πράγμα που έκανε τον Αλάουι να παραδεχτεί για πρώτη φορά ότι θα υπάρξουν περιοχές στο Ιράκ που δε θα γίνει δυνατό να διεξαχθούν οι εκλογές και να αυξήσει κατά 2 δισ. δολάρια την επιχορήγηση στον στρατό των Κουίσλινγκ για την αύξηση της δύναμής του από 100 σε 150 χιλιάδες άντρες.
Οσο πλησιάζει ο καιρός για τις εκλογές τόσο πιο ζόρικα γίνονται τα πράγματα για τους κατακτητές και τους συνεργάτες τους.
♦ Παρέλυσε η παραγωγή πετρελαίου
Για «ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον της πετρελαϊκής βιομηχανίας του Ιράκ» κατηγόρησε τους αντάρτες ο ιρακινός υπουργός πετρελαίου σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό κανάλι «Αλ Αραμπίγια». Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στο βόρειο Ιράκ όπου η παραγωγή, η διύλιση και η εξαγωγή πετρελαίου έχουν σταματήσει από τα συνεχή σαμποτάζ στις εγκαταστάσεις παραγωγής και μεταφοράς. «Το σύστημα έχει ουσιαστικά σταματήσει να λειτουργεί. Ελπίζουμε ότι σε μια βδομάδα θα επαναλειτουργήσουν τα διυλιστήρια, αλλά θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος για να ξαναρχίσουν οι εξαγωγές, δήλωσε την περασμένη Δευτέρα ο αρμόδιος υπουργός. Η εξαγωγή πετρελαίου από τα στρατηγικής σημασίας κοιτάσματα γύρω από το Κιρκούκ γίνεται μέσω του αγωγού που καταλήγει στο τουρκικό λιμάνι Τσεϊχάν. Ομως η λειτουργία του αγωγού αυτού έχει σταματήσει από τις 18 του Δεκέμβρη που ανατινάχτηκε από τους αντάρτες, γιατί οι φθορές που έχει υποστεί δεν έχουν αποκατασταθεί ακόμη, όπως άλλωστε συμβαίνει γενικά με τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις που γίνονται στόχος των ανταρτών, καθώς τα συνεχή σαμποτάζ εμποδίζουν τις εργασίες αποκατάστασης, με αποτέλεσμα να βαθαίνει η ενεργειακή κρίση στη χώρα.
Ο δοτός ιρακινός πρωθυπουργός Ιγιάντ Αλάουι δήλωσε την περασμένη Τετάρτη ότι οι απώλειες εσόδων από τις επιθέσεις των ανταρτών στην πετρελαϊκή υποδομή και στα βυτιοφόρα που μεταφέρουν προϊόντα πετρελαίου στο Ιράκ ξεπερνούν τα 10 δις δολάρια. Ουσιαστικά η παραγωγή πετρελαίου έχει περιοριστεί στο νότιο Ιράκ, όπου η κατάσταση είναι πιο ομαλή, και οι εξαγωγές γίνονται μόνο από το λιμάνι της Βασόρα. Τους επόμενους μήνες οι απώλειες εσόδων από τις εξαγωγές πετρελαίου θα αυξηθούν περισσότερο, γιατί το θέσιμο εκτός λειτουργίας των μονάδων παραγωγής στο βόρειο Ιράκ αναγκάζει την ιρακινή κυβέρνηση να μειώσει κατά 10% τις εξαγωγές πετρελαίου από το νότιο Ιράκ από την 1η του Φλεβάρη μέχρι το τέλος Ιούνη, για να καλυφθεί ένα μικρό μέρος των ενεργειακών αναγκών της χώρας, όπου τα περισσότερα σπίτια έχουν ηλεκτρικό ρεύμα μόλις 3 ώρες την ημέρα.
♦ Σκληρή η πραγματικότητα
Μόλις τρεις βδομάδες πριν από τις εκλογές στο Ιράκ, ο στρατηγός Τόμας Μετζ, διοικητής των χερσαίων αμερικάνικων δυνάμεων στο Ιράκ, έδωσε συνέντευξη τύπου στην οποία ανακοίνωσε ότι μόνο 4 από τις 18 επαρχίες του Ιράκ δεν είναι ακόμη αρκετά ασφαλείς ώστε να διεξαχθούν ομαλά οι εκλογές της 30ης του Γενάρη και ότι κλιμακώνονται οι στρατιωτικές επιχειρήσεις για να γίνουν οι περιοχές αυτές ασφαλέστερες. Πρόκειται για τις επαρχίες της Αλ Ανμπάρ, που περιλαμβάνει τη Φαλούτζα και το Ραμάντι, της Νινεβί, που περιλαμβάνει τη Μοσούλη, της Σαλαχαντίν, που περιλαμβάνει την Τιγκρίτ, και της Βαγδάτης. Η αναλογία 4 προς 18 εξυπηρετεί βέβαια την αμερικάνικη προπαγάνδα, μόνο που οι αριθμοί δεν μπορούν να αποκρύψουν τη σκληρή για τους κατακτητές πραγματικότητα. Ο αμερικάνος στρατηγός αποσιώπησε ότι συνολικά οι τέσσερις αυτές επαρχίες αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το μισό του πληθυσμού. Ακολούθησαν οι θεαματικές επιθέσεις των τελευταίων ημερών, μεταξύ των οποίων η εκτέλεση τριών ανώτατων κυβερνητικών στελεχών και η ανατίναξη για πρώτη φορά με τόσο ισχυρούς αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς των υπεσύγχρονων αρμάτων μάχης Μπράντλεϊ με 9 αμερικάνους στρατιώτες νεκρούς, για να «ενισχύσουν – όπως επισημαίνει σχετικό ρεπορτάζ του Ασσοσιέτεντ (11/01) τις αμφιβολίες αν μπορούν οι ιρακινές δυνάμεις ασφάλειας να προστατέψουν τους ψηφοφόρους στις κάλπες ακόμη και με την υποστήριξη των αμερικάνικων στρατευμάτων» στις υποτιθέμενες ασφαλείς περιοχές του Ιράκ.
♦ Η «επιλογή Σαλβαντόρ» εναντίον της αντίστασης
Τη συγκρότηση «ταγμάτων θανάτου», την παλιά, δοκιμασμένη στη Λατινική Αμερική συνταγή για την συντριβή των αντάρτικών κινημάτων, την αποκαλούμενη «επιλογή Σαλβαντόρ», εξετάζει το αμερικάνικο Πεντάγωνο για να αντιμετωπίσει την ιρακινή αντίσταση, που κερδίζει συνεχώς έδαφος σε βάρος των δυνάμεων κατοχής και των συνεργατών τους στο Ιράκ.
«Αυτό που συμφωνούμε όλοι είναι ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε όπως είμαστε. Πρέπει να βρούμε τρόπο να περάσουμε σε επίθεση εναντίον των ανταρτών. Τώρα παίζουμε άμυνα. Και χάνουμε». Τα λόγια αυτά ενός ανώτατου αμερικάνου στρατιωτικού αξιωματούχου αναφέρει, μεταξύ άλλων, το αμερικάνικο περιοδικό «Νιουσγουίκ» που έκανε στο τελευταίο τεύχος του την αποκάλυψη.
Οπως είναι γνωστό, τα διαβόητα «τάγματα θανάτου» συγκροτήθηκαν και έδρασαν, κατ’ εντολή των αμερικάνικων κυβερνήσεων, κατά τις δεκαετίες ’70 και ’80 στην Αργεντινή, τη Γουατεμάλα, την Ονδούρα και το Σαλβαντόρ, δολοφονώντας αντάρτες αλλά κυρίως χιλιάδες αμάχους ως συμπαθούντες των αντάρτικων κινημάτων, για να αποκόψουν τα τελευταία με την βία και την τρομοκρατία από τη λαϊκή τους βάση και υποστήριξη. Ανάμεσα στους αμερικάνους αξιωματούχους που αναμείχθηκαν σ’ αυτή την υπόθεση ήταν ο Τζον Νεγκροπόντε, πρέσβης των ΗΠΑ τότε στην Ονδούρα και σήμερα στο Ιράκ.
Σύμφωνα λοιπόν με το «Νιούσγουικ», το Πεντάγωνο μελετά να στείλει στο Ιράκ άντρες των Ειδικών Δυνάμεων για να εκπαιδεύσουν και να υποστηρίξουν ιρακινά «αποσπάσματα θανάτου», που θα βάζουν στο στόχαστρό τους αντάρτες και συμπαθούντες τους ακόμη και μέσα στο έδαφος της Συρίας, το οποίο θεωρείται από τους Αμερικάνους καταφύγιο και ορμητήριο της ιρακινής αντίστασης. Τα «αποσπάσματα» αυτά θα συγκροτηθούν από Κούρδους Πεσμεργκά και ένοπλους Σιίτες. Ανάμεσα στους πιο θερμούς υπέρμαχους της «επιλογής Σαλβαντόρ» για το Ιράκ είναι και ο δοτός ιρακινός πρωθυπουργός Ιγιάντ Αλλάουι.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν και κατά πόσο η «επιλογή Σαλβαντόρ» θα είναι το ίδιο αποτελεσματική και στο Ιράκ. Οταν οι 153.000 αμερικάνικος στρατός, οι χιλιάδες αμερικάνοι πράκτορες και ο πακτωλός των δολαρίων σε ιρακινούς πληροφοριοδότες δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τους μαχητές της ιρακινής αντίστασης, γιατί να το πετύχουν τα «τάγματα θανάτου»; Αυτό που πιστεύουν οι Αμερικάνοι ότι έχουν δυνατότητες να πετύχουν με την «επιλογή Σαλβαντόρ» είναι να τρομοκρατήσουν με τις μαζικές δολοφονίες πολιτών τον ιρακινό λαό και έτσι να στερήσουν τους αντάρτες από την υποστήριξη που τους προσφέρει. Τα λόγια του ανώτερου στρατιωτικού αξιωματούχου που επικαλείται το άρθρο του «Νιούσγουικ» είναι αποκαλυπτικά: «Ο σουνιτικός πληθυσμός δεν πληρώνει κανένα κόστος για την υποστήριξη που προσφέρει στους τρομοκράτες. Εμείς πρέπει αυτό να το αλλάξουμε».
Οπως ήταν επόμενο, ο αμερικάνος υπουργός πολέμου Ντόναλντ Ράμσφελντ έσπευσε να χαρακτηρίσει ανοησίες την αποκάλυψη του «Νιούσγουικ». Ωστόσο, η εμφάνιση για πρώτη φορά στο Ιράκ μιας οργάνωσης που με ανακοίνωσή της την περασμένη Τετάρτη διακηρύσσει ότι στόχος της είναι να πολεμήσει την «τρομοκρατία» δημιουργεί βάσιμες υποψίες ότι η «επιλογή Σαλβαντόρ» δεν μελετάται απλώς, αλλά έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή.
♦ Διαβρωμένοι από τους αντάρτες οι μηχανισμοί
Η επίθεση αυτοκτονίας στο χώρο της τραπεζαρίας στην αμερικάνικη βάση της Μοσούλης στις 21 Δεκέμβρη, με αποτέλεσμα το θάνατο 19 αμερικάνων στρατιωτών, 3 Ιρακινών και τον τραυματισμό ακόμη 60 κατάφερε ισχυρότατο πλήγμα στο ηθικό του στρατού κατοχής και στην αξιοπιστία του αμερικάνικου Πενταγώνου.
Οχι μόνο γιατί αποτελεί την πιο αιματηρή επίθεση από την αμερικάνικη εισβολή στο Ιράκ. Αλλά και γιατί δείχνει ότι οι κατακτητές δεν είναι ασφαλείς ούτε μέσα στα φρούριά τους. Γιατί το μήνυμα που δίνει στον Ιρακινό λαό είναι ότι «αν οι Αμερικάνοι δεν μπορούν να προστατέψουν τους δικούς τους στρατιώτες μέσα στις δικές τους στρατιωτικές βάσεις, πώς θα προστατέψουν εσάς;». Γιατί, τέλος, η επίθεση αυτή, όπως και μια σειρά πολύνεκρων επιθέσεων σε επιλεγμένους στόχους τους τελευταίους μήνες δείχνουν ότι η ιρακινή αντίσταση έχει διαβρώσει τους μηχανισμούς που οι Αμερικάνοι έχουν στήσει ή προσπαθούν να στήσουν στο Ιράκ, ότι έχει παντού ανθρώπους που δίνουν στους αντάρτες πληροφορίες για τις κινήσεις του εχθρού, με αποτέλεσμα από τη μια να καταφέρνουν να χτυπούν με επιτυχία σημαντικούς και καλά φρουρούμενους στόχους, με σοβαρό στρατιωτικό και πολιτικό αντίκτυπο, και από την άλλη να ξεφεύγουν από τις επιθέσεις και τις παγίδες που τους στήνει ο εχθρός.
Ακριβώς αυτό το πρόβλημα επισημαίνουν και προειδοποιούν για τις επιπτώσεις του σχετικές εκθέσεις και αναλύσεις σε αμερικάνικα έντυπα στον απόηχο της επίθεσης στην αμερικάνικη βάση της Μοσούλης.
Για παράδειγμα, η αμερικάνικη εφημερίδα «Boston Globe» (25/12/04) σε άρθρο της με τίτλο «Οι αντάρτες διεισδύουν στο συνασπισμό, λένε οι ΗΠΑ», μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Ιρακινοί αντάρτες και πληροφοριοδότες τους διεισδύουν σε αμερικάνικους και συμμαχικούς οργανισμούς, στις ιρακινές δυνάμεις ασφάλειας και στα πολιτικά κόμματα, συνιστώντας σοβαρή απειλή στις προσπάθειες να ηττηθούν οι αντάρτες και να δημιουργηθεί ένα σταθερό ιρακινό κράτος, σύμφωνα με αμερικάνους στρατιωτικούς αξιωματούχους, ιρακινούς ειδικούς και μια νέα μελέτη των ιρακινών δυνάμεων ασφάλειας.
Αξιωματούχοι στη Βαγδάτη επιμένουν ότι εφαρμόζουν αυστηρότερα κριτήρια στις νέες στρατολογήσεις για τις ιρακινές δυνάμεις ασφάλειας και τους ιρακινούς και ξένους εργαζόμενους που έρχονται καθημερινά σε επαφή με τα αμερικάνικα και συμμαχικά στρατεύματα. Χθες, οι αμερικάνικες αρχές ανακοίνωσαν ότι μια νέα ομάδα θα διεξάγει πλατιά έρευνα για τα κενά και τα λάθη στην ασφάλεια των αμερικάνικων και των ιρακινών κυβερνητικών εγκαταστάσεων.
Ομως η επίθεση αυτοκτονίας που σκότωσε 21 ανθρώπους μέσα στην αμερικάνικη βάση στο βόρειο Ιράκ έφερε στο φως αυτό για το οποίο έχουν προειδοποιήσει εδώ και μήνες αμερικάνοι αξιωματούχοι: οι αντάρτες στο Ιράκ, συμπεριλαμβανομένων ιρακινών και ξένων μαχητών, δρουν όλο και περισσότερο ανάμεσά μας.
Και σε πολλές περιπτώσεις, αυτοί φαίνεται ότι συγκεντρώνουν καλύτερες πληροφορίες για τις κινήσεις του αμερικάνικου στρατού και της δραστηριότητες της ιρακινής κυβέρνησης από εκείνες που συγκεντρώνουν οι συμμαχικές δυνάμεις για τα σχέδια των ανταρτών.
Η διείσδυση στον ιρακινό στρατό και στις δυνάμεις ασφάλειας μάλλον είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση, σύμφωνα με τη μελέτη ενός υψηλόβαθμου συμβούλου του Πενταγώνου για τις ιρακινές δυνάμεις ασφάλειας.
Οι στρατιωτικοί αναλυτές συμφωνούν ότι αυτή η διείσδυση είναι μια αυξανόμενη απειλή που υπονομεύει τις αμερικάνικες και ιρακινές προσπάθειες να δημιουργήσουν βιώσιμες δυνάμεις ασφάλειας και να προστατέψουν τα συμμαχικά στρατεύματα από τις αυξανόμενες πολύνεκρες επιθέσεις….».