Μετά από 29 χρόνια στρατιωτικής παρουσίας στο Λίβανο, η Συρία αποφάσισε τελικά την πλήρη αποχώρηση των στρατευμάτων της από τη χώρα. Σε επιστολή που έστειλε ο υπουργός Εξωτερικών της Συρίας στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ την περασμένη Τρίτη, αναφέρει ότι τα συριακά στρατεύματα θα αποχωρήσουν πλήρως μέχρι τις ερχόμενες εκλογές της 31ης Μάη, καταρρίπτοντας έτσι και το τελευταίο πρόσχημα για κυρώσεις στη Συρία.
Την ίδια στιγμή, η περιβόητη έκθεση του ΟΗΕ για συριακή ανάμιξη στη δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού Ραφίκ Χαρίρι, που υποτίθεται ότι θα άναβε φωτιές αποδείχθηκε φούσκα που δε βασιζόταν σε γεγονότα αλλά σε υπαινιγμούς και κατηγορίες για ολιγωρία των λιβανέζικων αρχών. Μ’ αυτό τον τρόπο όμως δε μπορεί να στοιχειοθετήσει καμία κατηγορία.
Εν τω μεταξύ, η πολιτική κρίση στη χώρα συνεχίζεται, με τον πρωθυπουργό Ομάρ Καράμι (που είχε παραιτηθεί μετά τη δολοφονία Χαρίρι και τις διαδηλώσεις της αντιπολίτευσης αλλά επανήλθε μετά από τη μεγάλη συγκέντρωση της Χεζμπολάχ) να δηλώνει ότι θα παραιτηθεί ξανά, εφόσον δε μπορεί να σχηματίσει ούτε καν μεταβατική κυβέρνηση μέχρι τις εκλογές. Την ίδια στιγμή ένα κύμα βομβιστικών επιθέσεων (τρεις μέσα σε δέκα μέρες), για τις οποίες καμία οργάνωση δεν έχει αναλάβει την ευθύνη, περιπλέκουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση στο Λίβανο.
Παρολαυτά, η αντιπολίτευση δεν τολμάει να θέσει ζήτημα αφοπλισμού της Χεζμπολάχ. Ετσι, μετά από τη συνάντηση του ηγέτη των Δρούζων μουσουλμάνων (του μόνου δόγματος που βασίζεται στο κληρονομικό δικαίωμα και όχι σε προσηλυτισμό και του οποίου ηγούνται δύο φατρίες), Ουαλίντ Τζουμπλάτ, που ηγείται του συνασπισμού της αντιπολίτευσης και του αρχηγού της Χεζμπολάχ σεΐχη Χασάν Νασράλα, την περασμένη Κυριακή, ο πρώτος δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι δεν τίθεται ακόμα ζήτημα αφοπλισμού της Χεζμπολάχ όσο το Ισραήλ κατέχει τα αγροκτήματα Σεμπάα που ανήκουν στο Λίβανο. Πράγμα που σημαίνει ότι γίνονται ακόμα δυσκολότερα τα πράγματα για την αμερικάνικη πολιτική, που απαιτεί τον αφοπλισμό της Χεζμπολάχ προκειμένου να την αποχαρακτηρίσει από «τρομοκρατική». Οταν ούτε η λιβανέζικη αντιπολίτευση δεν θέτει τέτοιο ζήτημα, τί μπορεί να κάνει ο Μπους; Να την κατηγορήσει κι αυτή ότι συμπορεύεται με τους «τρομοκράτες»;