Ενάμιση μήνα μετά την διακήρυξη της εκεχειρίας μεταξύ της Παλαιστινιακής Αρχής (Π.Α.) και του Ισραήλ, η πρόοδος που έχει γίνει είναι ελάχιστη. Δύο ισραηλινές ανθρωπιστικές οργανώσεις σε έκθεσή τους (αποσπάσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν απ’ τον βρετανικό BBC την περασμένη Τρίτη 29/3/05), αποκαλύπτουν ότι η Λωρίδα της Γάζας εξακολουθεί να παραμένει μια μεγάλη φυλακή. Σύμφωνα με την έκθεση, «είναι ευκολότερο για τους Παλαιστίνιους στο Ισραήλ ή τη Δυτική Οχθη να επισκεφτούν συγγενείς τους στη φυλακή παρά να επισκεφτούν ένα συγγενή τους στη Γάζα». Κι αυτό γιατί οι Σιωνιστές παρά τις δεσμεύσεις τους να χαλαρώσουν τα μπλόκα δεν έχουν κάνει τίποτα όλο αυτό το διάστημα, ενώ συνεχίζουν τις συλλήψεις «υπόπτων» και τις επιδρομές σε διάφορες πόλεις. Μόλις δύο πόλεις έχουν παραχωρήσει στην Π.Α.(την Ιεριχώ και την Τουλκάρμ) διατηρώντας όμως το στρατό τους γύρω απ’ αυτές.
Γι’ αυτό και παρά την εκεχειρία, στην οποία δεσμεύτηκαν ακόμα και οι παλαιστινιακές οργανώσεις αντίστασης, για πρώτη φορά εκτοξεύτηκαν ξανά ρουκέτες σε ισραηλινό εποικισμό κοντά στη Τζενίν της Δυτικής Οχθης την περασμένη Τρίτη. Την ευθύνη δεν ανέλαβε καμία απ’ τις γνωστές οργανώσεις, αλλά οι Ταξιαρχίες του Θαέρ Αμπούλ Καμέλ που για πρώτη φορά, απ’ όσο γνωρίζουμε, εμφανίζονται στο προσκήνιο.
Ενα ακόμα πρόβλημα που θα αποτελέσει μεγάλο αγκάθι στη συνέχιση της εκεχειρίας είναι η απαίτηση του Ισραήλ να αφοπλιστούν όλες οι οργανώσεις αντίστασης. Αντ’ αυτού, ο Αμπάς επιχειρεί να τις εντάξει στην πολιτική διαδικασία προτείνοντας σε Χαμάς και Τζιχάντ να μπουν στην ΟΑΠ, κάτι που και οι δυο οργανώσεις εξετάζουν. Την περασμένη Τρίτη, η Τζιχάντ συμμετείχε στη συνεδρίαση της ΟΑΠ για πρώτη φορά ως παρατηρητής, ενώ η Χαμάς αποφάσισε να μη συμμετάσχει για την ώρα. Η μόνη «υποχώρηση» των Σιωνιστών είναι η διατήρηση της δέσμευσής τους να φύγουν από τη Λωρίδα της Γάζας, με την ισραηλινή Βουλή (Κνεσέτ) να απορρίπτει την πρόταση των φανατικών Σιωνιστών για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με την αποχώρηση. Αρκεί όμως αυτό για να επιτευχθεί μόνιμη και σταθερή ειρήνη; Μια τέτοια ειρήνη, δυστυχώς, για να επιτευχθεί θα πρέπει να είναι ειρήνη νεκροταφείου και όχι αποτέλεσμα της δικαίωσης των πόθων του παλαιστινιακού λαού για πραγματική ανεξαρτησία.