Στο «Buena Vista Social Club» ο Βιμ Βέντερς ήταν σκηνοθέτης. Στο «Musica Cubana» είναι ένας από τους παραγωγούς, γεγονός που οπωσδήποτε εγγυάται την αρτιότητα αυτού του ντοκιμαντέρ. Η πρώτη ταινία αναφερόταν στην παραδοσιακή κουβανέζικη μουσική, ενώ η δεύτερη αναφέρεται στη σύγχρονη. Συνδετικός κρίκος ανάμεσα στις δύο ο ογδονταεπτάχρονος Πίο Λέιβα, θρυλική φυσιογνωμία της μουσικής σκηνής της Κούβας. Ο Πίο έφερε σ’ επαφή με τον σκηνοθέτη νεαρούς μουσικούς από διάφορα συγκροτήματα, οι οποίοι είναι βεβαίως πασίγνωστοι στη χώρα τους, με την ταινία όμως αυτή τους δίνεται η δυνατότητα μιας διεθνούς αναγνώρισης.
Ο θεατής παίρνει μια γεύση από τη σύγχρονη κουβανέζικη μουσική επηρεασμένη από τις παραδόσεις του νησιού αλλά και από σύγχρονα ακούσματα (ραπ κ.λπ.). Παρακολουθεί τους μουσικούς στις πρόβες και τις αναζητήσεις τους, με αποκορύφωμα μια συναυλία που δίνουν στο Τόκιο με επικεφαλή τον Πίο Λέιβα. Είναι γνωστή η κυριαρχική θέση της μουσικής στη ζωή των Κουβανών και πραγματικά η ταινία μεταδίδει αυτή την αίσθηση. Οσο για τους πιο υποψιασμένους θεατές, εκείνους που γνωρίζουν την οικονομική κατάσταση της Κούβας, τη διάβρωσή της από τα ιδιωτικά κεφάλαια και την επικείμενη -μετά το θάνατο του Κάστρο- εξαμερικανοποίησή της δεν θα μπορέσουν να αποφύγουν μερικές μελαγχολικές σκέψεις αλλά και να μακαρίσουν τους Κουβανούς για τα τελευταία χρόνια «ξεγνοιασιάς» και αξιοπρέπειας που διάγουν. Γιατί μετά τον Κάστρο θα τους μείνει μόνο η φτώχεια.