♦ Ποιο (υποτίθεται ότι) ήταν το διακυβευόμενο στις γερμανικές εκλογές; Η πολιτική που θα ακολουθηθεί. Οι ψηφοφόροι ψήφισαν όπως ψήφισαν, έκοψαν τη φόρα σε χριστιανοδημοκράτες και σοσιαλδημοκράτες, αλλά -φευ!- μετά τις εκλογές το μόνο που δεν συζητιέται είναι η πολιτική. Ο κόσμος ψήφισε και μετά… άραξε. Τη γραμμή δίνει το πανίσχυρο γερμανικό κεφάλαιο, μέσα από τα επίσης πανίσχυρα συνδικάτα των καπιταλιστών (τι ΣΕΒ και πράσιν’ άλογα, εκεί να δείτε συνδικάτα καπιταλιστών). Και η γραμμή ήταν σαφής: φτιάξτε «μεγάλο συνασπισμό» και συγκυβερνήστε. Οπότε ποιο είναι το διακυβευόμενο; Ποιος θα γίνει καγκελάριος. Ο Σρέντερ ή η Μέρκελ, σοσιαλδημοκράτης ή χριστιανοδημοκράτης; Τα υπόλοιπα τα έχουν βρει, διότι ποτέ δεν είχαν ουσιαστικές διαφορές πολιτικής. Αλλωστε, αυτοί απλοί διαχειριστές είναι.
♦ Στο διπλασιασμό της τιμής 1.500 φτηνών φαρμάκων ευρείας κατανάλωσης, που σήμερα πωλούνται μέχρι 3 ευρώ, οδηγεί το νέο σύστημα κοστολόγησης που ανακοίνωσε το υπουργείο Ανάπτυξης. Ο,τι ζήτησαν οι φαρμακοβιομήχανοι. Και για ξεκάρφωμα θα μειωθούν λίγο οι τιμές σε κάποια ακριβά εισαγόμενα φάρμακα, για να ξανανέβουν σε λίγο καιρό.
♦ «Νέα εποχή ειρήνης και σταθερότητας στις σχέσεις μας με την Τουρκία», είδε ο Μολυβιάτης. Σωστά. Προφανώς γι’ αυτό η κυβέρνηση αποφάσισε κάποια νέα εξοπλιστικά προγράμματα μαμούθ. Κι αν δεν υπάρχει ο «εξ ανατολών κίνδυνος», κάτι θα βρεθεί. Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα…
♦ Δήλωση του Τόνι Μπλερ στη «Χουριέτ», την οποία μπορείτε να συσχετίσετε με την παπάρα της εβδομάδας και με το άρθρο στη σελίδα 3: «Πρέπει να προσέξουμε ώστε το Κυπριακό να μην επηρέασει από στρατηγική άποψη το θέμα της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ».