♦ Η γλώσσα της αλήθειας
«Θα ανακτήσουμε τα προάστια. Δεν θα είμαστε μια αστυνομική δύναμη που απλώς θα λέει “γεια σας” στους καταστηματάρχες, αλλά μια αστυνομική δύναμη που θα περιπολεί και θα ασφαλίζει τις συνοικίες… Είμαστε εξαιρετικά εκπαιδευμένοι, έμπειροι και σκληραγωγημένοι δημόσιοι λειτουργοί».
Τις δηλώσεις αυτές έκανε ο Κριστιάν Λαμπέρ, επικεφαλής των CRS (των γαλλικών ΜΑΤ, σχολιάζοντας την απόφαση της κυβέρνησης για μόνιμη παρουσία αυτών των δυνάμεων στα προάστια. Ο μπάτσος μιλάει με τη γλώσσα της αλήθειας και όχι με την υποκριτική γλώσσα των αστών κοινωνιολόγων, των φιλελεύθερων διανοούμενων και των αριστερούτσικων πολιτικάντηδων. Το σημειώνουμε από τώρα για όσους τυχόν δηλώσουν έκπληκτοι όταν δουν μια νέα εξέγερση των κολασμένων στα γαλλικά γκέτο.
♦ Το μεγάλο αφεντικό
Ο Ζούγκλας το παίζει… ελεύθερος σκοπευτής. Αυτόν τον ενδιαφέρει μόνο η αποκάλυψη της αλήθειας, λέει. Δεν παίζει παιχνίδια, λέει. Δεν επιτρέπει σε κανένα αφεντικό να παρέμβει στο έργο του, λέει. Μπορεί να υπάρχουν αφελείς που τον πιστεύουν. Εμείς, επειδή δεν είμαστε αφελείς, ξέρουμε ότι είναι δουλειά του μεγάλου αφεντικού. Και ευτυχώς που υπάρχει ο Χατζηνικολάου, ο άνθρωπος που διευθύνει τον Alpha για λογαριασμό του μεγάλου αφεντικού, για να ξεστραβώνονται μερικοί αφελείς. «Τα περί τηλεδικείων και φασισμού ας μην τα κόβουμε και τα ράβουμε σαν κοστούμι», είπε σε δήλωσή του στο «Βήμα», συμπληρώνοντας με νόημα: «Αν (η “Ελευθεροτυπία”) έλεγε τα ίδια όταν υπήρχαν στα περίπτερα τα πρωτοσέλιδα ότι δικάζεται ο Κοντομηνάς και αναπαράγονταν χωρίς να υπάρξει δίωξη, θα την άκουγα με σεβασμό».
Αυτό, λοιπόν, είναι το ζουμί. Η «Ελευθεροτυπία» όχι μόνο άφησε τον Κουρή να ξεφτιλίζει τον Κοντομηνά, αλλά και αναπαρήγαγε όλα όσα αυτός έγραφε και έλεγε. Τα «παιδιά» του Κοντομηνά, λοιπόν, την πληρώνουν με το ίδιο νόμισμα. Και η «Ελευθεροτυπία» το ξέρει πολύ καλά, αλλά δεν λέει κουβέντα, προφανώς για ν’ αφήσει το δίαυλο επικοινωνίας, παζαριού και συμφωνίας ανοιχτό. Αλλωστε, εν μέσω της κρίσης, ο Χατζηνικολάου επισκέφτηκε τα γραφεία της «Ελευθεροτυπίας» και είχε γεύμα εργασίας με τον Τεγόπουλο.
♦ Προβοκάτορες
Στην εκπομπή «Φάκελοι», που κάνει το γνωστό δίδυμο παπαγάλων της «αντιτρομοκρατίας» Παπαχελάς-Τέλογλου, ειπώθηκε ότι ο Δημήτρης Κουφοντίνας συναντήθηκε στον Κορυδαλλό και συνομίλησε με τον χουντικό δολοφόνο Ντερτιλή. Το πήρε τοις μετρητοίς η κ. Πετρούτσου της «Ελευθεροτυπίας» και χωρίς να κάνει τη στοιχειώδη διασταύρωση, όπως είχε καθήκον, αναρωτήθηκε τί να είπαν οι συνομιλητές. Φυσικά, καμιά τέτοια επικοινωνία δεν υπήρξε. Οχι μόνο γιατί ο Κουφοντίνας δεν θα την επέτρεπε, αλλά και γιατί πρακτικά δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα. Ο Κουφοντίνας κρατείται στην ειδική πτέρυγα με τους γκρίζους τάφους και ο Ντερτιλής σε όροφο, μαζί με τον Ιωαννίδη και, αν δεν κάνουμε λάθος, κάποιους κρατούμενους πολυτελείας (για οικονομικά αδικήματα). Ομως, οι προβοκάτορες έπρεπε να ρίξουν και αυτή τη λάσπη στον Δ. Κουφοντίνα, ενόψει της δίκης που θα ξεκινήσει στις 2 Δεκέμβρη. Ενισχύουν με το δικό τους τρόπο μια προσπάθεια σπίλωσης του Δ. Κουφοντίνα, που δυστυχώς ξεκίνησε από άλλη κατεύθυνση.
♦ Κότες
Εγραψε η Εύη Κυριακοπούλου στην εβδομαδιαία της στήλη («Κασσάνδρα») στην «Ελευθεροτυπία»: «Δεν καταλαβαίνω ποιους ενοχλεί η έκθεση με έργα των καταδικασθέντων για τη 17Ν, στο Πολυτεχνείο. Δεν βλέπουν ότι είναι όλα… ΝΕΚΡΕΣ φύσεις;». Να υποθέσουμε ότι η κ. Κυριακοπούλου επισκέφτηκε την έκθεση και είδε τα έργα; Δεν το δικαιούμαστε. Διότι μια καθωσπρέπει αστή σαν και του λόγου της, που κυκλοφορεί στις γκαλερί και στις δεξιώσεις, ξέρει να διακρίνει τις νεκρές φύσεις από έργα που, χωρίς να ακολουθούν μια ορισμένη κατεύθυνση, αποτελούν κυρίως μια κραυγή καταγγελίας. Από τα περίπου τριάντα έργα που εκτέθηκαν, ζήτημα είναι αν πέντε μπορούν να χαρακτηριστούν νεκρές φύσεις. Κι αυτά, όμως, αποκτούν μια άλλη διάσταση όταν προέρχονται από ανθρώπους κλεισμένους σε μια απομόνωση από την οποία δεν μπορούν να έρθουν σε καμιά επαφή με τη φύση (μέχρι πριν ένα χρόνο, ακόμα και τον ουρανό τον έβλεπαν μέσα από ένα πυκνό συρματόπλεγμα). Ομως, η κ. Κυριακοπούλου, που δεν είδε την έκθεση (το πολύ να είδε κανένα σύντομο πλάνο στην τηλεόραση), έπρεπε να βγάλει τη χολή της γράφοντας μια εξυπνάδα (στη δημοσιογραφική γλώσσα το λένε και παπάρα).
♦ Oχι κι έτσι
Εντάξει, το καταλαβαίνουμε να υπερασπίζεται η «Ελευθεροτυπία» τον εαυτό της, τον εκδότη και το διευθυντή της, από την επίθεση του Ζούγκλα, αλλά όχι και να υποτιμά τόσο προκλητικά τη νοημοσύνη των αναγνωστών της. Ο Ζούγκλας είναι αυτός που είναι και οι αναγνώστες της «Κ» δεν διαβάζουν πρώτη φορά γι’ αυτόν. Ομως η «Ελευθεροτυπία» καλείται να δώσει πειστική απάντηση για την υπόθεση της Mediatel, της εταιρίας με τα 090, που μαδάει κόσμο και κοσμάκη.
Υπόθεση για την οποία εμείς έχουμε γράψει πολύ πριν τον Ζούγκλα. Γιατί οι λαλίστατοι κειμενογράφοι της «Ε» δε λένε τίποτα για τη Mediatel; Μήπως τους το απαγορεύει το αφεντικό; Και πόσο ταιριάζει αυτό με την έννοια της ελευθεροτυπίας; Και γιατί η «Ε» παίρνει υπό την προστασία της τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της κ. Βεντουράκη; Είναι συνηθισμένο να δίνονται έργα με απευθείας ανάθεση, έγραψε η «Ε» στο φύλλο της 21.11.05, υπερασπιζόμενη τις μπίζνες της κ. Βεντουράκη. Σωστά, έτσι είναι. Συμφωνεί, όμως, μ’ αυτή την τακτική η… αδιάφθορη «Ε«; ‘Η ακολουθεί τη γνωστή γραμμή που λέει «αφού παίρνουν οι άλλοι, γιατί να μην πάρει και η δικιά μας»;
Στο ίδιο φύλλο, στο ίδιο άρθρο, μας ενημερώνει ότι η κ. Βεντουράκη δεν είχε καμιά δουλειά με τις μπίζνες της ολλανδικής De Boer, δεν υπέγραφε συμβάσεις, δεν εισέπρατε χρήματα, αλλά ήταν αντιπρόσωπος και περιοριζόταν σε μια προμήθεια 2%. Δεν καταλαβαίνουν ότι έτσι επιβεβαιώνουν τον Ζούγκλα; Για ποιο λόγο μια μεγάλη ολλανδική εταιρία να πληρώνει προμήθεια 2% σε έναν αντιπρόσωπο που δεν είχε καμιά ευθύνη; Τί ακριβώς προσέφερε στην De Boer η κ. Βεντουράκη, ώστε αυτή να της πληρώνει «αέρα» 2% για κάθε δουλειά που έπαιρνε στην Ελλάδα; Επ’ αυτού θα θυμίσουμε τί έχει γράψει η «Ε» για τις προμήθειες των μεσαζόντων στις αγορές οπλικών συστημάτων.
Αν η «Ε» περιοριζόταν στο ότι η ίδια δεν έχει καμιά δουλειά με τις μπίζνες της συζύγου του διευθυντή της, θα ήταν κάπως πειστική στον πόλεμό της με τον Ζούγκλα. Ομως αυτή ανέλαβε και την υπεράσπιση της κ. Βεντουράκη. Αλήθεια, έψαξε η εφημερίδα τις μπίζνες της κ. Βεντουράκη και τις βρήκε όλες εντάξει;
♦ Υπάρχουν και χειρότερα!
Πριν ακόμα ορκιστεί ως καγκελάριος της κυβέρνησης του «μεγάλου συνασπισμού» Χριστιανοδημοκρατών – Σοσιαλδημοκρατών στη Γερμανία, η Αγκέλα Μέρκελ ανακοίνωσε την πρώτη απόφαση της νέας κυβέρνησης στην κατεύθυνση «νοικοκυρέματος» της γερμανικής οικονομίας: το δώρο Χριστουγέννων όλων των υπαλλήλων θα περικοπεί στο μισό.
Σχολιάζει η φιλοκυβερνητική «Απογευματινή» στο κύριο άρθρο της (21.11.05): «Η πρώτη απόφαση της νέας καγκελαρίου θα χαρακτηριζόταν στην Ελλάδα ως ανάλγητη… Η ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί πολιτική ήπιας προσαρμογής και δεν προχωράει σε τόσο ριζικά μέτρα, όπως ο συνασπισμός Σοσιαλδημοκρατών – Χριστιανοδημοκρατών της Γερμανίας. Γι’ αυτό χρειάζεται η στήριξη από την κοινωνία».
Αφού, λοιπόν, υπάρχουν και χειρότερα, οι εργαζόμενοι της Ελλάδας πρέπει να κάνουν το σταυρό τους και να δοξάζουν το Θεό που έχουν κυβέρνηση ΝΔ και πρωθυπουργό Καραμανλή! Εμείς θα συστήναμε στους προπαγανδιστές της γαλάζιας γενιάς να αντλήσουν και άλλα χαρακτηριστικά παραδείγματα, προκειμένου να νομιμοποιηθούν να ζητήσουν κοινωνική στήριξη της κυβέρνησης. Στην Απω Ανατολή, για παράδειγμα, μπορούν να βρουν πάρα πολλά.
♦ Κουλουβάχατα
Ο Ζούγκλας, που είναι υπάλληλος του Κοντομηνά, επιτίθεται στον Τεγόπουλο, που είχε στηρίξει τον Κουρή, ο οποίος επιτίθετο στον Κοντομηνά. Τον Κουρή στήριζαν επίσης ο Μπόμπολας και ο Λαμπράκης, που τώρα στηρίζουν τον Ζούγκλα, δηλαδή τον Κοντομηνά. Ο Μπόμπολας και ο Λαμπράκης είναι συνέταιροι του Τεγόπουλου στο MEGA. Ο Κοντομηνάς παζάρεψε κι αυτός να μπει στο MEGA, αλλά τελικά πήρε τον ALPHA. Ο Τεγόπουλος στήριζε τον Ζούγκλα, όταν έβγαζε το παραδικαστικό και οι δυο μαζί στήριζαν την κυβέρνηση στην ιστορία για το βασικό μέτοχο, η οποία έπλητε τον Μπόμπολα, συνέταιρο του Τεγόπουλου, ο οποίος πήγε να πουλήσει την εκδοτική ΠΗΓΑΣΟΣ στον σύζυγο της Γιάννας και τότε ο Τεγόπουλος και οι άλλοι συνεταίροι του MEGA έπεισαν τον Μπόμπολα να μην πουλήσει και βάλει στο παιχνίδι τους Αγγελοπουλαίους.
Μπερδευτήκατε; Εμείς να δείτε. Αλλά τα πράγματα στη βάση τους είναι εξαιρετικά απλά. Μπίζνες και διαπλοκή. Πολιτική εξουσία και αδυσώπητος ανταγωνισμός. Οι συμμαχίες κλείνονται και διαλύονται εν ριπή οφθαλμού. Ο καθένας καραδοκεί για να αρπάξει τη δουλειά από τον άλλο. Αυτός είναι ο όμορφος και ηθικός κόσμος των νταβατζήδων της ενημέρωσης, που εδώ και χρόνια έχουν συνειδητοποιήσει τη δύναμή τους και έχουν επεκταθεί και στον καθαυτό χώρο των επιχειρήσεων. Εχουν πάψει να είναι, όπως παλιά, ενδιάμεσοι που ενεργούν κατά παραγγελία και είναι πια εκείνοι που παίρνουν τις παραγγελίες.