«Μεγαλύτερο έγκλημα από τη ληστεία μιας τράπεζας είναι η ίδρυση μιας τράπεζας».
Μπέρτολτ Μπρεχτ
Μια ληστεία στο κέντρο της Αθήνας, η οποία κατέληξε σε ανταλλαγή πυροβολισμών ανάμεσα στους δράστες και αστυνομικούς, με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό του 28χρονου Γιάννη Δημητράκη και του φρουρού της τράπεζας και τον ελαφρύτερο ενός διερχόμενου λαχειοπώλη, ήταν η αφορμή για ένα νέο γύρο τρομοϋστερίας και κυνηγητού μαγισσών, στον οποίο εμφανίστηκε ξανά η στενή συμμαχία Ασφάλειας – ΜΜΕ. Πίσω από τα κύματα της τρομοϋστερίας κρύβονται και πάλι αντιδραστικά ιδεολογήματα, αλλά και καταπατήσεις πολιτικών και δικονομικών δικαιωμάτων.
Αιτία για όλα αυτά ήταν η συμμετοχή του τραυματία στον αντιεξουσιαστικό χώρο. Παλιά και νέα τρομοσενάρια ξαναζεστάθηκαν, ρίχτηκαν όλα στο μεγάλο καζάνι της προπαγάνδας και σερβιρίστηκαν ως αποκλειστικές πληροφορίες για «τρομοκρατική ομάδα», που είχε επαφές με άλλες «τρομοκρατικές ομάδες», αλλά και με τις «παρυφές της τρομοκρατίας». Αυτός είναι ο νέος όρος που λανσαρίστηκε. Αν ο όρος «τρομοκρατία» είναι μια φορά αόριστος, οι «παρυφές της τρομοκρατίας» είναι χίλιες. Είναι μια έννοια λάστιχο, που μπορεί να διαστέλλεται και να συστέλλεται ανάλογα με τις πολιτικές σκοπιμότητες και τους αστυνομικούς σχεδιασμούς κάθε συγκυρίας. Μπορεί να περιλάβει ολόκληρο τον αντιεξουσιαστικό-αναρχικό χώρο, αλλά να πάει και πέραν αυτού, στο ευρύτερο κίνημα αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους. Μπορεί να οδηγήσει σε ποινικοποίηση όχι μόνο πολιτικές αλλά ακόμα και κοινωνικές-φιλικές σχέσεις.
Υπερβολές; Αναλογιστείτε μόνο τούτο. Ολα τα παπαγαλάκια, παίρνοντας γραμμή από την Ασφάλεια, υποστηρίζουν πως έχει στην κατοχή της το κινητό του τραυματία και έτσι θα εντοπίσει τους συνεργούς του! Δηλαδή, όποιος έχει τηλεφωνηθεί με τον Δημητράκη και όποιου το όνομα είναι γραμμένο στον τηλεφωνικό κατάλογο του κινητού του θεωρείται οιονεί ύποπτος ως ληστής και τρομοκράτης. Ειδικά αν τυχαίνει να ανήκει στο ίδιο ιδεολογικοπολιτικό ρεύμα με τον τραυματία. Η ναζιστική αρχή της συλλογικής ευθύνης σε όλο της το αποκρουστικό μεγαλείο. Διοχετεύει ακόμα η Ασφάλεια, ότι μελετά το υλικό από δεκάδες κάμερες που υπάρχουν στην περιοχή. Αλίμονο, δηλαδή, σε όποιον έτυχε να περνά από την ευρύτερη περιοχή εκείνη την ώρα και είναι προσεσημασμένος ως αντιεξουσιαστής-αναρχικός. Πλέον αναγορεύεται τουλάχιστον σε ύποπτο για συνέργεια σε ληστεία.
Με τη γνωστή από την περίοδο της εξάρθρωσης της «τρομοκρατίας» τακτική, άρχισαν να διοχετεύουν «φωτογραφικές» περιγραφές συγκεκριμένων ατόμων και να ψιθυρίζουν και τα ονόματά τους. Αν έχουν στοιχεία για οποιονδήποτε απ’ αυτούς, γιατί δεν εκδίδουν ένταλμα σύλληψης και να τον αναζητήσουν; Προτιμούν τις διαρροές, γιατί έτσι προετοιμάζεται το κυνήγι μαγισσών, στο πλαίσιο του οποίου τσουβαλιάζονται σχετικοί και άσχετοι ή και μόνο άσχετοι. Αντε μετά να αποδείξει ο άλλος ότι δεν είναι ελέφαντας.
Ο τραυματίας Γ. Δημητράκης παραμένει φρουρούμενος στην Εντατική του Γενικού Κρατικού «Γιώργος Γεννηματάς», χωρίς να έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης σε βάρος του, μολονότι έχουν περάσει τόσες μέρες και θεωρείται συλληφθείς επ’ αυτοφώρω στη διάπραξη κακουργήματος. Γιατί; Μα για να μην επιληφθεί τακτικός ανακριτής, όπως προβλέπει η δικονομία, και να μπορεί ο γνωστός Διώτης, που ανασύρθηκε από τη ναφθαλίνη όπου τον είχαν βάλει οι συνάδελφοί του, να δοκιμάσει να επαναλάβει το έγκλημα του «Ευαγγελισμού». Δηλαδή, να ανακρίνει στην Εντατική τον τραυματία, χωρίς την παρουσία συνηγόρου. Το δοκίμασε δυο φορές, αλλά φαίνεται πως μέχρι στιγμής δεν τα κατάφερε. Οπωσδήποτε, είναι θετική η απόφανση του διευθυντή της ΜΕΘ του «Γεννηματάς», ότι ο τραυματίας δεν μπορεί να ανακριθεί, διότι δεν έχει διαύγεια πνεύματος. Δεν ξέρουμε, όμως, τι θα γίνει στη συνέχεια. Μη εκδίδοντας ένταλμα σύλληψης και μη παραδίδοντας τον Δημητράκη στην τακτική ανάκριση, μολονότι έχει παρέλθει η προθεσμία του αυτοφώρου, παραβιάζουν ήδη βάναυσα τα δικαιώματά του.
Τέλος, ας αναλογιστούμε λίγο κάποια πράγματα που η εκκωφαντική προπαγάνδα φρόντισε να κρύψει.
Ποια είναι η ευθύνη του φρουρού της τράπεζας, που κυνήγησε τους ληστές και ξεκίνησε το πιστολίδι στο κέντρο της Αθήνας, όταν είναι σαφείς και κατηγορηματικές οι εντολές που έχουν οι υπάλληλοι των τραπεζών να μη αντιδρούν σε περίπτωση ληστείας, διότι έτσι κι αλλιώς τα χρήματα είναι ασφαλισμένα; Εμφανίζουν ως ήρωα έναν άνθρωπο που παραλίγο να προκαλέσει μακελειό για λίγη προσωπική δόξα, μολονότι οι συνάδελφοί του του φώναζαν να μην τρέξει πίσω από τους ληστές.
Και τί να πούμε για την εικόνα που είδαμε «ζωντανή» στις τηλεοράσεις μας, ένας άνθρωπος με δυο σφαίρες στην κοιλιά και μια στο στήθος να δένεται πισθάγκωνα με χειροπέδες, μπάτσοι να του ρίχνουν κλωτσιές στα μουλωχτά και οι τραυματιοφορείς του ΕΚΑΒ να τον γυρίζουν ανάποδα για να του βάλουν τον ορό στο χέρι, χωρίς οι μπάτσοι να συγκινούνται και χωρίς αυτοί να έχουν τη στοιχειώδη ευαισθησία να ζητήσουν την αφαίρεση των χειροπέδων από ένα βαριά τραυματία που ούτως ή άλλως ήταν αφοπλισμένος και ακίνδυνος για οτιδήποτε; Αυτή είναι η εικόνα του νεοελληνικού πολιτισμού. Μια εικόνα που δυστυχώς τείνουμε να τη συνηθίσουμε και -πολύ χειρότερα- να την αποδεχτούμε.
Περισσότερα θα πούμε όταν ξεκαθαρίσει η υπόθεση. Προς το παρόν διαβεβαιώνουμε τα κοράκια της κρατικής τρομοκρατίας, ότι το 2005 δεν είναι 2002.