«Σκέφτομαι ως υπουργός Υγείας σε ποιον θα στείλω το λογαριασμό. Και θα στείλω το λογαριασμό τις επόμενες μέρες». Μ’ αυτά τα λόγια έκλεισε ο Ανδρέας Λοβέρδος τη δευτερολογία του στη Βουλή, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του Αδ. Γεωργιάδη. «Φωτογράφισε» έτσι τους αλληλέγγυους και προσπάθησε μ’ αυτή την απειλή να ρεφάρει για τα απανωτά ξεφτιλίκια που υπέστη, όποτε προσπάθησε να αναμιχθεί σ’ αυτή την ιστορία.
Δεν ξέρουμε αν θα κάνει πράξη την απειλή του (ως νομικός γνωρίζει σίγουρα ότι δεν μπορεί), ούτε και μας ενδιαφέρει. Δεν μπορεί να μας τρομάξει, όπως δεν μας τρόμαξε και τις προηγούμενες φορές. Εδειξε, όμως, για μια ακόμη φορά, το ποιόν του και επιβεβαίωσε πως είχαν απόλυτο δίκιο οι απεργοί πείνας και η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης για τη μεταχείριση που του επεφύλαξαν.
Την πρώτη φορά προσπάθησε, ενεργώντας ως κοινός προβοκάτορας («κατηγορήθηκα απ’ αυτούς που τους συνόδευαν με διάφορους χαρακτηρισμούς –που δεν θέλω και να τους επαναλάβω– σε σχέση με τη δημοκρατική μου υπόσταση και τα τοιαύτα», είπε) να συνδέσει τους απεργούς πείνας με τη γρίππη Η1Ν1, μιλώντας για «βόμβα λοιμώξεων». Δεν του επετράπη να υλοποιήσει την προβοκάτσια του και η ζωή του έδωσε συντριπτική απάντηση. Ουδείς απεργός πείνας ή αλληλέγγυος νόσησε, κανένα λοιμώδες νόσημα δεν αναπτύχθηκε. Κι όμως, ούτε λέξη αυτοκριτικής δεν βγήκε από το στόμα του.
Τη δεύτερη φορά προσπάθησε, με απειλή καταστολής, ν’ αδειάσει την Υπατία και να μεταφέρει όλους τους απεργούς πείνας στα νοσοκομεία, δήθεν για να μη κινδυνέψουν από το χιονιά. Δεν του πέρασε ούτ’ αυτό. Στα νοσοκομεία μεταφέρθηκαν μόνο όσοι είχαν ανάγκη και μάλιστα, μετά την προσπάθεια εκκένωσης, δεν μεταφέρθηκε κανένας. Οι απεργοί πείνας πέρασαν το χιονιά στην Υπατία. Και τώρα έρχεται και λέει πως το κόστος ήταν 100.000 ευρώ και πως θα μας στείλει το λογαριασμό. Δηλαδή, αν είχαν μεταφερθεί όλοι οι απεργοί πείνας στο νοσοκομείο και ο λογαριασμός, έτσι όπως τον κάνει ο Λοβέρδος, έφτανε τις 250.000 ευρώ, τα ίδια θα έλεγε σήμερα; Ηθελε να τους μεταφέρει με το ζόρι, θα μας έστελνε και το λογαριασμό;
