Εχει περάσει πάνω από ένας μήνας από τότε που χτύπησε η ρουκέτα του «Επαναστατικού Αγώνα» την αμερικάνικη πρεσβεία. Ολο αυτό το χρονικό διάστημα οι δημοσιοκάφροι των φυλλάδων δεν σταμάτησαν στιγμή να «φωτογραφίζουν» ανθρώπους, να σερβίρουν σενάρια. Στον αργαλειό της φαντασίας τους υφαίνουν μυθοπλασίες και μας τις σερβίρουν σαν αποτέλεσμα «εμπεριστατωμένου ρεπορτάζ». Πολλές φορές, φυσικά, παπαγαλίζουν αυτά που τους λένε οι ασφαλίτες, για τους δικούς τους λόγους, γράφοντας στους δίδυμους γεννητικούς αδένες τους κάθε τι που έχει σχέση με δεοντολογία, διασταύρωση πληροφοριών κ.λπ.. Τους έχει μείνει από το καλοκαίρι της τρομοϋστερίας του 2002, τότε που ορισμένοι απ’ αυτούς δεν δίσταζαν εντελώς κυνικά να ομολογούν το ρόλο τους. Η τοποθέτηση του Τέρενς Κουίκ, όταν ήταν καλεσμένος σε εκπομπή του Καψή, είναι χαρακτηριστική : «Αν πρόκειται να χτυπηθούν έτσι τα καθάρματα, τότε ευχαρίστως ακόμη και να παραπληροφορήσουμε το κοινό»!
Αφορμή γι’ αυτές τις σκέψεις μου στάθηκε ένα δισέλιδο που είχε την Κυριακή το «Πρώτο Θέμα». Οι δυο δημοσιογράφοι που το υπογράφουν –ο Δ. Πόποτας και η Α. Καλύβα- έχουν φαίνεται για πρότυπό τους τον Παπαχελά και είναι τόσο περιγραφικοί και απόλυτοι στις εκτιμήσεις τους. Και τι δεν έλεγε αυτό το παραμύθι τους!!! Ξεκινούσε με το «μεγάλο ραντεβού που κλείστηκε σε καφενείο της Πρέβεζας» μεταξύ Αλβανών και Ελλήνων του Επαναστατικού Αγώνα, όπου παζάρεψαν δεκαέξι ρουκέτες, που παραδόθηκαν, και ένα σωρό άλλες τέτοιες παπαριές.
Εκεί που πάσχει όμως το παραμύθι τους είναι ότι παρουσιάζει τους δράκους άοσμους και άχρωμους. Πώς να το κάνουμε, δεν μπορεί να έχουν όλη τη φινέτσα του Alexis. Αυτός έχει ειδικότητα στην κατασκευή δράκων. Στο Βήμα (27/11/05), ας πούμε, περιγράφεται ένας τρομοκράτης κασκαντέρ, ο οποίος ξεφεύγει, αν και τον κυνηγούν όλο το 24ωρο οι άνδρες της Αντιτρομοκρατικής. Μας λέει ότι με τη μοτοσικλέτα ανεβαίνει απότομα σκαλιά σε αθηναϊκούς δρόμους, ότι έχει κρυμμένα τριάντα κιλά εκρηκτικά, ότι δικαστικός που τον ανέκρινε «διάβασε στα μάτια του ότι διψάει για αίμα, θέλει οπωσδήποτε να σκοτώσει» και δεν συμμαζεύεται. Καλά, παιδιά, μην το παίρνεται κατάκαρδα, νέοι είστε στο δημοσιογραφικό «αντιτρομοκρατικό επιτελείο», θα μάθετε.
Αν ο Παπαχελάς εκτός των άλλων έχει τον τρόπο του να δημιουργεί κινηματογραφικά σενάρια, αυτός που είναι άσσος στον «εντοπισμό των τρομοκρατών» είναι ένας άλλος ομόσταυλός του. Ο Βασίλης Λαμπρόπουλος. Κοίταξα στο αρχείο μου πόσους «τρομοκράτες» του Επαναστατικού Αγώνα, που ευθύνονται για τη ρουκέτα στην αμερικάνικη πρεσβεία, έχει εντοπίσει στα δημοσιεύματα του. Εχουμε λοιπόν και λέμε: «Μια 35χρονη γυναίκα που έχει σπουδάσει στην Ιταλία», «άτομο περίπου 35 ετών, που είχε περιφερειακό ρόλο σε αντιεξουσιαστικές οργανώσεις», «25χρονο φοιτητή που εργαζόταν σε μικρό ραδιοφωνικό σταθμό και ο οποίος μέσω ατόμων από το προσωπικό περιβάλλον του είχε επαφή με τον αντιεξουσιαστικό χώρο», «άτομο ηλικίας περίπου 40 ετών, που έχει απασχολήσει και στο παρελθόν την ΕΛ.ΑΣ. για συμμετοχή σε βομβιστικές επιθέσεις, τη δεκαετία του ’90», «τρία άτομα από τη Βοιωτία», «ένας ιδιώτης από τη Σύρο», «τρεις “συνήθεις ύποπτοι” που διαμένουν στην Αθήνα». Τώρα, θα μου πείτε ότι τις ίδιες διαπιστώσεις μπορεί να τις έκανε και μια καφετζού, αλλά δεν είναι το ίδιο. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την ταλαιπωρία που πέρασε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου Γιώργος Οικονομάκης, όταν ο Λαμπρόπουλος τον χρέωνε στο βιβλίο του «Πάτμου και Δαμάρεως γωνία» με το ψευδώνυμο «Πάρκισον» και του απέδιδε την ηγεσία σχεδόν σε …όλες τις «τρομοκρατικές οργανώσεις».
Τι αξία έχουν και τα σημερινά σενάρια των δημοσιοκάφρων; Oση τα γραφόμενα του Κακαουνάκη στο «Καρφί», ότι δηλαδή ιδρυτής της 17Ν ήταν κάποιος… κοσμήτορας του ΕΜΠ, που τον λέγαν Αποστόλου και δολοφονήθηκε το 1982 έξω από την Πτολεμαΐδα από διαφωνούντα μέλη της 2ης γενιάς, μεταμφιεσμένα σε τροχονόμους. Ή όση είχαν τα λεγόμενα του Σπύρου Καρατζαφέρη, τότε που καταζητούσαν τον Δημήτρη Κουφοντίνα και ο «έγκυρος δημοσιογράφος» «απεκάλυπτε» στο δελτίο του Αlter, ότι αυτός κρυβόταν σε παραλία της Χαλκιδικής με φρουρά «8 παππούδων του ΕΛΑ».
Γιώργης Γιαννακέλλης
