Αν καταδείχτηκε κάτι στη δίκη του Γιάννη Δημητράκη αυτό είναι πως οι ίδιες οι διωκτικές αρχές αντιμετώπισαν την υπόθεση ως πολιτική, φροντίζοντας να φουσκώσουν ως εκεί που δεν έπαιρνε άλλο το κατηγορητήριο. Δημιούργησαν τη «συμμορία των ληστών με τα μαύρα» και φόρτωσαν στον Δημητράκη σωρεία ληστειών, χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο. Το ίδιο ισχύει και για τις απόπειρες ανθρωποκτονιών, που επίσης του φόρτωσαν.
Στην ακροαματική διαδικασία όλο αυτό το φουσκωμένο κατηγορητήριο ξεφούσκωσε σαν τρύπιο μπαλόνι. Oι μπάτσοι κατέθεσαν ότι ο Δημητράκης τους πυροβόλησε κατ’ επανάληψη, όμως πέρα από τους αυτόπτες μάρτυρες τους διαψεύδει η έκθεση πραγματογνωμοσύνης, η οποία αναφέρει ότι μόνο ένας κάλυκας από το όπλο του Δημητράκη βρέθηκε στον τόπο της συμπλοκής, ενώ τα χέρια του δεν έφεραν ίχνη πυρίτιδας. Επιβεβαιώθηκε έτσι αυτό που ο ίδιος από την αρχή υποστηρίζει: ότι πυροβόλησε μία φορά στον αέρα για εκφοβισμό.
Οσο για τη σωρεία των ληστειών που αποδόθηκαν στον Γ. Δημητράκη, το μόνο που εισέφεραν οι αυτόπτες μάρτυρες είναι η εικόνα κάποιων ανθρώπων που φορούσαν κουκούλες. Ενας τραπεζοϋπάλληλος που εφέρετο να τον αναγνωρίζει επανήλθε στην αρχική του κατάθεση: φορούσαν κουκούλες, δεν μπορώ να αναγνωρίσω κανέναν. Ενας άλλος που προσπάθησε να επιμείνει προκάλεσε γενική θυμηδία, καθώς αναγνώρισε τον Δημητράκη από τα… γαλάζια μάτια που δεν έχει!
Παρά ταύτα, η εισαγγελέας της έδρας πρότεινε την καταδίκη του Δημητράκη για τρεις ληστείες,τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, πρόταση που αν γίνει δεκτή από το δικαστήριο οδηγεί σε βαρύτατη ποινή (25ετία).
Η δίκη θα ολοκληρωθεί τη Δευτέρα με τις αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης και ενδεχομένως την απόφαση.