«Το κράτος συμμετέχει στη χρηματοδότηση του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων και του Ενιαίου Ταμείου Μισθωτών (ΙΚΑ-ΕΤΑΜ) κατά τη χρονική περίοδο από το έτος 2003 μέχρι το έτος 2032, ως εξής:
α) Κατά την περίοδο από το έτος 2003 μέχρι το έτος 2008 το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ χρηματοδοτείται κατ’ έτος με κυμαινόμενα ποσά, τα οποία, κατά μέσο όρο, αντιστοιχούν σε ποσοστό 1% του ετήσιου Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ).
β) Κατά την περίοδο από το έτος 2009 μέχρι το έτος 2032 το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ χρηματοδοτείται κατ’ έτος με ποσό ίσο προς το 1% του ΑΕΠ».
Αρθρο 4, νόμου 3029/2002
γνωστού ως νόμου Ρέππα
Οταν ψηφιζόταν ο νόμος Ρέππα, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μαζί με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ, που είχε προσφέρει την υποστήριξή της στο αντιασφαλιστικό τερατούργημα, πανηγύριζαν, ότι δήθεν έλυσαν το πρόβλημα πόρων του ΙΚΑ για τα επόμενα 30 χρόνια (μέχρι το 2032). Πώς υποτίθεται ότι το έλυσαν; Καταργώντας την τριμερή χρηματοδότηση του νόμου Σιούφα (το κράτος συμμετείχε κατά 3/9 στην ασφαλιστική κάλυψη των ασφαλισμένων από 1.1.1993 και μετά) και αντικαθιστώντας την με ετήσια κρατική επιχορήγηση προς το ΙΚΑ, ύψους ίσου με το 1% του ΑΕΠ.
Ασκήσαμε τότε σκληρή και απολύτως τεκμηριωμένη κριτική, αποδεικνύοντας ότι το ΙΚΑ οδηγείται μεθοδευμένα σ’ ένα νέο φαύλο κύκλο ελλειμμάτων, που θα αποτελέσουν τη βάση για μια καινούργια ανατροπή σε βάρος εργαζόμενων και συνταξιούχων. Τρία χρόνια μετά και αφού στο μεταξύ κυβέρνηση είχε γίνει η ΝΔ, η ΓΣΕΕ «ανακάλυψε» ότι το 1% ετησίως δεν φτάνει και «αιτήθηκε» μεγαλύτερο ποσοστό. Ας το αφήσουμε, όμως, αυτό γιατί δεν είναι το θέμα μας.
Σημειώναμε επίσης τότε, και πριν και μετά την ψήφιση του νόμου Ρέππα, ότι το κράτος δεν πρόκειται να ανταποκριθεί ούτε σ’ αυτή την υποεκτιμημένη συμμετοχή του στη χρηματοδότηση του ΙΚΑ. Είμασταν σίγουροι γι’ αυτό, για δυο λόγους. Πρώτο, γιατί υπήρχε προϊστορία. Ουδέποτε το κράτος τήρησε τις υποχρεώσεις που με δικούς του νόμους αναλάμβανε (ούτε μετά το νόμο Σιούφα). Δεύτερο, επειδή στο σχετικό άρθρο του νόμου Ρέππα (αυτό που παραθέσαμε αυτούσιο στην αρχή), υπάρχει το πονηρό εδάφιο (α), που θέσπισε μια μεταβατική εξαετία. Σ’ αυτή την εξαετία το κράτος θα μπορούσε να δίνει στο ΙΚΑ επιχορήγηση μικρότερη από το 1% του ΑΕΠ, με την προϋπόθεση ότι στο τέλος της εξαετίας, το 2008 δηλαδή, θα κατέβαλε τη διαφορά. Γράφαμε, λοιπόν, τότε, ότι το κράτος θ’ ακολουθήσει την τακτική να δίνει επιχορήγηση χαμηλότερη από το 1% του ΑΕΠ στη διάρκεια της εξαετίας και όταν θα έρθει η ώρα να καταβάλει τη διαφορά θα τραβήξει μια ξεγυρισμένη αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση και θα σβήσει και αυτά τα χρωστούμενα, μετατρέποντάς τα σε κλεμένα, όπως έκανε το 2002 με δεκάδες δισεκατομμύρια που έχει κλέψει από το ΙΚΑ από το 1951.
Το πρώτο μέρος αυτής της εκτίμησής μας επιβεβαιώθηκε πλήρως, όπως γνωρίζουν οι αναγνώστες της «Κ», αφού κάθε χρόνο επανερχόμασταν στο ζήτημα (κάθε που κατατίθονταν ο κρατικός προϋπολογισμός). Στον πίνακα μπορείτε να το δείτε καθαρά. Καμιά χρονιά από το 2003 η κρατική επιχορήγηση δεν έφτασε το 1% του ΑΕΠ. Κυμαίνεται μεταξύ 0,90% και 0,85%. Το πιο μεγάλο ποσοστό δόθηκε την πρώτη χρονιά (για να στηριχτεί προπαγανδιστικά ο νέος νόμος), ενώ το χαμηλότερο ποσό θα δοθεί το 2008. Δηλαδή, τη χρονιά που κανονικά, σύμφωνα με το νόμο, θα έπρεπε να πληρωθεί και η διαφορά των προηγούμενων ετών, για να κλείσει η εξαετία! Στην τελευταία στήλη του πίνακα φαίνονται οι διαφορές σε τρέχουσες τιμές κάθε χρονιάς. Εχουμε μέσα στην πενταετία μια οφειλή του κράτους που πλησιάζει το 1,5 δισ. ευρώ. Αν επιπληθωρίσουμε τα ποσά αυτά (έτσι συμβαίνει στις συναλλαγές), η κρατική οφειλή προς το ΙΚΑ μόνο από την παραβίαση του νόμου Ρέππα, αγγίζει το 1,6 εκατ. ευρώ.
Ο Αλογοσκούφης λέει χωρίς ντροπή δημόσια ψέματα (βλέπε διπλανή στήλη). Ο Μαγγίνας κάνει την πάπια. Τι σημαίνει αυτό; Οτι η κυβέρνηση έχει ήδη διαγράψει αυτές τις οφειλές του κράτους προς το ΙΚΑ και ετοιμάζεται να θεσπίσει την κλεψιά με το νέο νόμο.
♦ Verba
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: κ. Αλογοσκούφη, υπάρχει από νόμο που ψηφίστηκε πριν από πέντε χρόνια αν θυμάμαι καλά, ότι το κράτος αναλαμβάνει κάποιες υποχρεώσεις και κάθε φορά με τον προϋπολογισμό, λέτε θα δώσουμε τόσα στο ΙΚΑ, τόσα στον ΟΓΑ, τόσα στο ΝΑΤ. Αυτά τα δίνετε κατ’ αρχήν τα χρήματα;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Βεβαίως, 11 δισ. ευρώ προβλέπει το Προσχέδιο του Προϋπολογισμού που έχουμε καταθέσει, για επιχορηγήσεις στους ασφαλιστικούς φορείς.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και εξαντλείτε την υποχρέωση που έχετε αναλάβει;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Και πέραν αυτού, υπάρχει και η άτυπη εγγύηση του κράτους, ότι δεν πρόκειται ποτέ να μείνει ταμείο, το οποίο να μην μπορεί να πληρώσει τις συντάξεις.
Από συνέντευξη του Γ. Αλογοσκούφη στο ραδιοσταθμό ΣΚΑΙ (2.10.07). Οταν ο πρώτος τη τάξει υπουργός ψεύδεται μ’ αυτόν τον ξεδιάντροπο τρόπο, μπορεί κανείς να τρέφει αμφιβολία για το «χειρουργείο» που ετοιμάζουν για την Κοινωνική Ασφάλιση;
Δημοσιογράφος: Τα κόμματα της Αριστεράς δεν συμμετέχουν, επειδή δεν έχετε τηρήσει τα υπεσχημένα, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα χρήματα από τον Προϋπολογισμό τα 4 – 5 τελευταία χρόνια. Και ξέρετε ότι δεν έχουν δοθεί τα χρήματα στο σύνολό τους.
Υπουργός Απασχόλησης κ. Βασίλης Μαγγίνας: Η συμμετοχή ή μη στο διάλογο είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός. Εγώ δεν κρίνω. Τη συμμετοχή στο διάλογο, την κρίνει η Ελληνική Κοινωνία. Οχι εγώ.
Δηλώσεις Μαγγίνα μετά τη συνάντηση με τη ΓΣΕΕ (3.10.07). Αυτός προτίμησε απλά να μην απαντήσει.