Λίγο μετά τις 5 τα χαράματα του περασμένου Σαββάτου, άφησε την τελευταία της πνοή σ’ ένα άθλιο κελί της απομόνωσης των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού η 39χρονη κρατούμενη Αννα Πετρίδη (μητέρα ενός παιδιού).
Ο θάνατος της Πετρίδη ισοδυναμεί με δολοφονία. Οδηγήθηκε στον Κορυδαλλό στις 5 Φλεβάρη, μετά την καταδίκη της για παραβίαση του νόμου περί ναρκωτικών. Το στερητικό σύνδρομο ήταν αβάσταχτο γι’ αυτή, όπως είναι για κάθε τοξικοεξαρτημένο που δεν έχει την απαιτούμενη στήριξη. Η φυλακή, όμως, δεν της επεφύλασε στήριξη αλλά απομόνωση. Τη μέρα εκείνη αναγκάστηκαν να την πάνε στο Θριάσιο Νοσοκομείο, όπως μας κατήγγειλαν συγκρατούμενές της. Την έφεραν πίσω στη φυλακή στις 11 το βράδυ και αντί να την κλείσουν στο κατ’ ευφημισμό νοσοκομείο των φυλακών ή έστω σ’ ένα θάλαμο με άλλες κρατούμενες, την έκλεισαν στην απομόνωση. Εκεί τη βρήκαν νεκρή πάνω σ’ ένα βρόμικο στρώμα, το μοναδικό έπιπλο του κελιού. Ο ιατροδικαστής διέγνωσε θάνατο από αναρρόφηση τροφών!
Το υπουργείο Δικαιοσύνης έσπευσε να ανακοινώσει ότι η νεκρή κρατούνταν σε θάλαμο με άλλες 5 κρατούμενες και η φυλακή κήρυξε την καθιερωμένη σ’ αυτές τις περιπτώσεις ΕΔΕ, με το προκαθορισμένο αποτέλεσμα. Αλλωστε, ποιος θα ενδιαφερθεί για μια χρόνια τοξικοεξαρτημένη, της οποίας ο σύζυγος είναι επίσης κρατούμενος για ναρκωτικά. Το κράτος έχει το ελεύθερο να δολοφονεί στα κολαστήριά του. Να δολοφονεί ανθρώπους ανυπεράσπιστους, που έχουν ανάγκη από ιατρική και ψυχολογική στήριξη και όχι από εγκλεισμούς και απομονώσεις.