♦ Είδαν το Σουφλιά στα ζόρια και πήραν θάρρος. Μέχρι και ο απίθανος (και εντελώς αναρμόδιος) υφυπουργός Εσωτερικών Χρ. Ζώης διένειμε δελτίο Τύπου, για να μας ενημερώσει πως απάντησε σε ερώτηση δημοσιογράφων (έτσι λένε το στήσιμο ερώτησης-απάντησης) για το «κατά πόσο η πυρηνική ενέργεια αποτελεί “πράσινη” ενέργεια». Και τι είπε ο γίγαντας Ζώης; Οτι «η Κυβέρνηση έχει τοποθετηθεί δια του αρμοδίου Υπουργού κ. Φώλια». Τον όρο «πράσινη» για την πυρηνική ενέργεια χρησιμοποίησε ο Σουφλιάς, ο δε Φώλιας δήλωσε πως η κυβέρνηση δε μελετά εισαγωγή της πυρηνικής ενέργειας. Μ’ άλλα λόγια, ο Ζώης θεώρησε σκόπιμο να την «πέσει» στο Σουφλιά. Ας θυμάται, όμως, ότι ο Σαρακατσάνος έχει μνήμη ελέφαντα και είναι μνησίκακος και εκδικητικός.
♦ Και μια που αναφερόμαστε στο Σαρακατσάνο, να μην παραλείψουμε να σημειώσουμε την προπαγανδιστική εκστρατεία που έστησε την περασμένη Παρασκευή, παίρνοντας μαζί του τη δημοσιογραφική κουστωδία και επισκεπτόμενος τα έργα του Μετρό στο Χαϊδάρι και το Περιστέρι. Είχε τίποτα καινούργιο να πει; Οχι βέβαια, τα ίδια είπε για πολλοστή φορά. Ούτε καμιά κορδέλα είχε να κόψει, διότι κανένα έργο δεν ολοκληρώθηκε. Απλά, το Μετρό είναι ένα έργο που το «πάει» ο κόσμος και σκέφτηκε πως είναι μια καλή ευκαιρία να ξεφύγει από τους κυνηγούς του. Πώς υποδέχτηκαν τα ΜΜΕ τη μίνι φιέστα Σουφλιά; Ανάλογα με το… νταβατζιλίκι. Τα μεν ιδιοκτησίας μεγαλοεργολάβων την πρόβαλαν δεόντως, τα δε ιδιοκτησίας των «πράσινων» μπίζνεσμεν την έθαψαν.
♦ Στο δρόμο του Σουφλιά και ο «παραπονιάρης» καθηγητής Κουκιάδης, που φέρει βαρέως το ότι, αν και –όντας «πράσινος»– δέχτηκε να διευκολύνει τη «γαλάζια» διακυβέρνηση σ’ ένα κρίσιμο αντεργατικό μέτωπο, αυτή τον πέταξε στα αζήτητα, αρνούμενη και να συζητήσει το πόρισμα που συνέταξε για τις εργασιακές σχέσεις. Εβαλε, λοιπόν, μπροστά τα «κονέ» του και κανόνισε να οργανωθεί ολόκληρη ημερίδα προς τιμήν του (ούτε πεθαμένος να ήταν). Και ποιοι οι διοργανωτές; Η Νομική Σχολή του ΑΠΘ, στην οποία δίδασκε, η ΟΚΕ (δηλαδή ο κολλητός του ο Πολυζωγόπουλος, η Εταιρία Δικαίου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, της οποίας έχει διατελέσει πρόεδρος και ο ΟΜΕΔ, στον οποίο επίσης έχει θητεύσει.
♦ Πριν από κάμποσα χρόνια, ένας τούρκος πολιτικός πρόσφυγας, που είχε μάθει αρκετά ελληνικά αλλά όχι το χριστιανικό πρωτόκολλο, απαντούσε ευγενικά, όταν το Πάσχα του έλεγαν «Χριστός ανέστη»: «Ευχαριστώ, επίσης». Γελούσαν οι συνομιλητές του και προσπαθούσαν να του εξηγήσουν τη διαφορά. Τον θυμηθήκαμε, όταν ακούσαμε τον εξής διάλογο Καραμανλή-Παπανδρέου στη Βουλή, όταν ο τελευταίος επανεμφανίστηκε μετά το ατύχημα με το ποδήλατο. «Μια χαρά,φαίνεσαι», του είπε ο δάμαλος. «Προσπαθούμε, ο αγώνας συνεχίζεται», απάντησε ο… αιώνιος Γιωργάκης.
u Αν ο Τσίπρας είναι οπαδός του Παναθηναϊκού, δε θα πήγαινε να καθήσει στα επίσημα της Λεωφόρου, αλλά εκεί που καθόταν όταν πήγαινε στο γήπεδο πριν γίνει πρόεδρος του ΣΥΝ. Ούτε θα διοχέτευε στον Τύπο απολογητικά σχόλια για την από μεριάς του καταψήφιση του «σχεδίου Βοτανικός» στο Δήμο Αθήνας. Πλέον δεν είναι οπαδός, αλλά πολιτικάντης που χρησιμοποιεί το οπαδιλίκι.