Ορκο πίστης στο «δημοκρατικό εβραϊκό κράτος» πρέπει να δίνουν όσοι ζητούν από δω και πέρα την ισραηλινή υπηκοότητα. Η τροποποίηση της νομοθεσίας για την ισραηλινή υπηκοότητα εγκρίθηκε από το κυβερνητικό συμβούλιο την προηγούμενη Κυριακή (18/7), παρά τις αντιδράσεις ακόμα και από υπουργούς της κυβέρνησης Νετανιάχου, όπως ο Νταν Μέριντορ (από το Λικούντ μάλιστα), ο οποίος προειδοποίησε ότι το μόνο που επιτυγχάνεται είναι να εξωθηθούν οι Αραβες του Ισραήλ (δηλαδή οι Παλαιστίνιοι με ισραηλινή υπηκοότητα) σε πιο «ακραίες θέσεις»: «Γιατί θα πρέπει κάθε νόμος να περιλαμβάνει τη λέξη “εβραϊκός”, για να δείξει στους Αραβες πολίτες ότι δεν τους ανήκει; […] Μετά όλοι σοκαριζόμαστε όταν αυτοί ριζοσπαστικοποιούν τη θέση τους. Υπάρχουν άνθρωποι εδώ, γιατί να κλιμακώνουμε και να κάνουμε τα πράγματα χειρότερα όλη την ώρα; Η πλειοψηφία δεν χρειάζεται να υπενθυμίζει όλη την ώρα στη μειοψηφία ότι είναι μειοψηφία» (Χααρέτζ 19/7/10).
Η προειδοποίηση του Μέριντορ (και άλλων υπουργών, που καλούσαν τον Νετανιάχου να καθυστερήσει την απόφαση) τελικά έπεσε στο κενό. Ο Νετανιάχου δεν έχασε ούτε λεπτό και ενέκρινε με συνοπτικές διαδικασίες τη ρατσιστική τροπολογία, με το αιτιολογικό να «αποθαρρυνθούν οι τρομοκράτες να στρατολογήσουν ανθρώπους με ισραηλινή υπηκοότητα», όμως όλοι γνωρίζουν ότι ο στόχος δεν είναι αυτός. Θέλουν να ταπεινώσουν τους Παλαιστίνιους –ιδιαίτερα αυτούς που ζουν παράνομα– και να τους υποτάξουν «ψυχή τε και σώματι» στο σιωνιστικό τους κράτος. Οπως επισημαίνει η Jerusalem Post (18/7/10), το νέο μέτρο θα κάνει ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα για τα παλαιστινιακά ζευγάρια, στα οποία το ένα μέλος έχει ισραηλινή υπηκοότητα και το άλλο όχι, να νομιμοποιήσουν το γάμο τους και να ζήσουν εντός του Ισραήλ.
Την ίδια στιγμή, ο υπουργός Δικαιοσύνης ενημέρωσε το Ανώτατο Δικαστήριο ότι σχεδιάζει να εφαρμόσει νέο νόμο για την απαλλοτρίωση όλων των εγκαταλελειμμένων περιοχών της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, που ανήκαν σε Παλαιστίνιους που είτε έχουν φύγει σε «εχθρικά κράτη» είτε ζουν στα κατεχόμενα (Δυτική Οχθη και Λωρίδα της Γάζας). Οι Σιωνιστές θωρακίζουν το κρατικό τους τερατούργημα, όμως είναι πολύ απίθανο να κατορθώσουν να σταματήσουν τη διογκούμενη αγανάκτηση του παλαιστινιακού λαού (εντός και εκτός Ισραήλ). Αν αυτή ξεχειλίσει, τότε κανένας νόμος δεν θα μπορέσει να τη σταματήσει.