Εμείς το γράψαμε στο προηγούμενο φύλλο, ότι η λέξη «κουρασμένος» ήταν γκάφα του Καραμανλή και του Λούλη και θα την πληρώσουν ακριβά, διότι ένας πρωθυπουργός δεν μπορεί να δηλώνει ποτέ κουρασμένος. Αυτό και έγινε. Το ΠΑΣΟΚ άρπαξε το δώρο και το έκανε σημαία του, χτυπώντας συνεχώς πάνω σ’ αυτό το θέμα, το οποίο αποδομεί την «καταλληλότητα» του Καραμανλή, ο οποίος εμφανίζεται σαν «το δυνατό χαρτί της ΝΔ». Προφανώς τα κυλιόμενα γκάλοπ που κάνουν σε καθημερινή βάση κατέγραψαν στις λεγόμενες «ποιοτικές μετρήσεις» τους το αποτέλεσμα της γκάφας και το επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου αποφάσισε να αναλάβει δράση. Προετοίμασε τα ΜΜΕ ότι κάτι σπουδαίο θα πει ο Καραμανλής στη Ζάκυνθο, που θα θέσει τέρμα στα σενάρια περί αποχώρησής του από τη ΝΔ, αν χάσει τις επόμενες εκλογές.
Και τι είπε ο Καραμανλής; Οτι είναι δυνατός και ακμαίος, ότι «παλεύει και θα παλεύει ασταμάτητα» και άλλες τέτοιες παπαριές. Τα περί αποχώρησής του αν χάσει δεν τα διέψευσε. Αντίθετα, άφησε ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο. Συμπέρασμα: η ζημιά έγινε και δεν διορθώνεται. Ο Καραμανλής υπέστη βαρύτατο πολιτικό πλήγμα, το οποίο ήδη καταγράφεται και στις μετρήσεις περί «καταλληλότητας», στις οποίες πλέον ακούει την ανάσα του Παπανδρέου.
Η ΝΔ θυμίζει ξανά «στάνη με λα- γούς». Η διαδοχολογία έχει φουντώσει και λειτουργεί μάλλον αποσυσπειρωτικά, παρά συσπειρωτικά γύρω από το πρόσωπό του, όπως λογάριαζε ο Καραμανλής όταν έκανε τη σχετική δήλωση στο Χατζηνικολάου. Οταν Μπακογιάννη και Σουφλιάς παίρνουν επιδεικτικά το γεύμα τους στο Βυζαντινό του Χίλτον, ο καθένας καταλαβαίνει ότι συζητούν το μέλλον του κόμματος, άρα θεωρούν ότι ο Καραμανλής τελειώνει. Εμπειροι πολιτικοί είναι και οι δύο, ήξεραν πολύ καλά ότι έτσι θα σχολιαζόταν το γεύμα τους. Επομένως, το επέλεξαν για να σηματοδοτήσουν ακριβώς αυτό. Μετά απ’ αυτό, κάθε πικραμένος παίρνει το λόγο και λέει το μακρύ του και το κοντό του. Ακόμα και τελειωμένοι τύπου Γιαννάκου και Τσιτουρίδη φωνάζουν τους δημοσιογράφους για να τους κάνουν σχετικές δηλώσεις, ξέροντας ότι αυτές θα «παίξουν».
Το μόνο βέβαιο στη ΝΔ είναι ότι οδηγούνται σε μια βέβαιη ήττα. Ολα τα υπόλοιπα είναι ανοιχτά. Η Μπακογιάννη χτίζει συμμαχίες με Καραμανλικούς για να πάρει το κόμμα, άλλοι Καραμανλικοί δε θέλουν με τίποτα το Μητσοτακαίικο και θέλουν να μείνει ο Καραμανλής μέχρι να ετοιμάσουν τη διάδοχη κατάσταση (ο Σαμαράς θέλει χρόνο για να ξαναβγεί στον αφρό), ο Αβραμόπουλος δεν έχει τα κότσια, ενώ ο Σουφλιάς (με τις άριστες σχέσεις με τους «νταβατζήδες») αποτελεί το μεγάλο ερωτηματικό. Στον τομέα της παραπολιτικής οι δεξιοί δεν θα μας αφήσουν να πλήξουμε. Στον τομέα της πολιτικής, όμως, η καπιταλιστική κρίση εξακολουθεί να σαρώνει εργατικά εισοδήματα και δικαιώματα και η κυβέρνηση να τη διαχειρίζεται με σιδερένια πυγμή, προς όφελος πάντοτε του κεφάλαιου. Το σύστημα έχει κάθε λόγο να ασχολείται με την παραπολιτική, η οποία καταθέτει τη δική της δόση αποπροσανατολισμού στην κοινωνική συνείδηση. Εμείς έχουμε κάθε λόγο να κάνουμε το αντίθετο.
