Πάνε περίπου δυο χρόνια από τότε που το φοιτητικό κίνημα σταμάτησε τις καταλήψεις, υποσχόμενο ότι θα αγωνιστεί «με άλλα μέσα» και ότι θα παλέψει για το μπλοκάρισμα του νόμου-πλαίσιο στην πράξη. Με τη δύναμη της αδράνειας που είχε αφήσει η φοιτητική κινητοποίηση, δεν επετράπη σε πρώτη φάση να υλοποιηθούν οι σχετικές διατάξεις του νόμου, ενώ το υπουργείο και τα τμήματα ήταν αρκετά επιφυλακτικά και προσεκτικά στις κινήσεις τους. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, και αφού γινόταν πλέον αντιληπτό από τους αρμόδιους ότι τα «καύσιμα» του κινήματος τελείωσαν, άρχισαν δειλά-δειλά να περνούν κάποιες από τις διατάξεις του νόμου-πλαίσιο.
Πρώτα δοκίμασαν τις πρυτανικές εκλογές. Συνάντησαν όμως την άμεση δυναμική αντίδραση μιας αγωνιζόμενης μειοψηφίας, που όπου μπόρεσε κατάφερε να μπλοκάρει την εφαρμογή του νόμου. Οι δυνάμεις ήταν περιορισμένες και έτσι σε αρκετά τμήματα η διάταξη εφαρμόστηκε κανονικά ή σχεδόν κανονικά. Μπορεί αυτή η αγωνιζόμενη μειοψηφία να μην κατάφερε να μπλοκάρει τη συγκεκριμένη διάταξη του νόμου, κατάφερε όμως να αναδείξει το θέμα σε όλη την κοινωνία και να καταστήσει την εκλογική διαδικασία ένα «δημοκρατικό» θέατρο σκιών.
Οσο όμως η απουσία του κινήματος μεγάλωνε τόσο τα τμήματα των ΑΕΙ και «Α»ΤΕΙ έπαιρναν θάρρος και άρχισαν να προωθούν και άλλες διατάξεις. Αρχισαν, λοιπόν, να δοκιμάζουν διάφορες «νόμιμες» οδούς, κυκλοφορώντας κουρελόχαρτα που ζητούσαν τη συγκατάθεση των φοιτητών για το πολλαπλό σύγγραμμα ή την αξιολόγηση του διδακτικού προσωπικού. Συνάντησαν, όμως, την απαξία και την αδιαφορία των φοιτητών. Ετσι, το σχέδιό τους έμοιαζε να μην τσουλάει.
Η επόμενη φάση του σχεδίου είναι όντως ευρηματική, αφού ξεκίνησε ένας ηλεκτρονικός εκβιασμός των φοιτητών και σπουδαστών. Μέσω των ηλεκτρονικών σελίδων των τμημάτων εξαναγκάζουν τους φοιτητές να αποδέχονται τα πολλαπλά συγγράμματα και την ανώτατη διάρκεια φοίτησης, δηλαδή την εν δυνάμει διαγραφή τους, ταυτόχρονα με την εγγραφή τους στο εξάμηνο ή τη δήλωση των μαθημάτων. Μπορεί σε αυτή την φάση να ακολουθείται αυτή η τακτική από τα ΤΕΙ της χώρας, ενώ τα περισσότερα ΑΕΙ τηρούν «σιγή ιχθύος», όμως αρχίζει να δημιουργείται προηγούμενο και να επιβεβαιώνεται έμπρακτα η μέθοδος για την μελλοντική εκβιαστική εφαρμογή του νόμου σε όλα τα τμήματα της χώρας.
Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να αναλογιστεί τις ευθύνες του. Σε αυτή τη φάση, που ο νόμος εφαρμόζεται, ακόμα και αν υπήρχαν οι δυναμικές μειοψηφίες με διάθεση να μπλοκάρουν τον νόμο όπου αυτός εφαρμόζεται, δεν θα ήταν δυνατό να πετύχουν κάτι σημαντικό. Ο χρόνος απραξίας που πέρασε έδρασε καταλυτικά ενάντια στο φοιτητικό κίνημα και έδωσε σημαντικό πλεονέκτημα στον αντίπαλο.
Αν αναλογιστούμε ότι από το τελευταίο μεγάλο ξέσπασμα του φοιτητικού κινήματος έχουν περάσει ήδη τρία ακαδημαϊκά έτη, ότι ένα μεγάλο μέρος του παλιού «μπλοκ καταλήψεων» έχει… συνταξιοδοτηθεί λόγω ηλικίας και ότι οι σημερινοί τριτοετείς δεν έχουν την εμπειρία των παλιότερων αγωνιστών φοιτητών, γίνεται φανερό ότι τα καθήκοντα του κινήματος είναι αυξημένα.
Πρέπει άμεσα ν’ αρχίσει ζύμωση με όλα τα μέσα, ώστε να αναδειχτούν όλες οι πλευρές του νόμου-πλαίσιο και του νόμου για την αξιολόγηση. Να οργανωθούν ανοικτές εκδηλώσεις και συζητήσεις μέσα στις σχολές, ώστε οι νέοι φοιτητές να μπορούν να έρθουν σε επαφή με ζητήματα που οι παλιότεροι θεωρούν δεδομένα. Να συγκληθούν άμεσα Γενικές Συνελεύσεις, ώστε να ανοίξει ο δρόμος της ζύμωσης και της πολεμικής προς τις καθεστωτικές παρατάξεις.
Να πιεστεί η ΠΑΣΠ να πάρει θέση, αφού η νέα κυβέρνηση μέχρι στιγμής «νίπτει τας χείρας της» και δεν μας έχει πει κουβέντα για το τι πρόκειται να κάνει. Προφανώς, θεωρεί δεδομένη την εφαρμογή του νόμου. Να γίνει κατανοητός ο ρόλος ΠΚΣ και ΑΡΕΝ, που καλούσαν σε «άλλες μορφές αγώνα» και «μπλοκάρισμα του νόμου στην πράξη», υπονοώντας ότι θα δράσουν πυροσβεστικά, ώστε να μην κάνουν τίποτα στην πράξη, ρίχνοντας τις δυνάμεις τους στην ψηφοθηρία και σήμερα στην παρασκηνιακή νεκρανάσταση του πτώματος της ΕΦΕΕ.
Το φοιτητικό κίνημα δεσμεύτηκε πριν δυο χρόνια, μέσα από ιδιαίτερα μαζικές διαδικασίες, να μπλοκάρει το νόμο στην πράξη. Καθήκον των αγωνιζόμενων φοιτητικών πρωτοποριών είναι να παλέψουν ώστε αυτές οι αποφάσεις να γίνουν πράξη. Δεσμεύτηκε να μπλοκάρει την εφαρμογή του νόμου, όπου αυτή εκδηλώνεται. Για να μην αποτελέσουν μακρινό παρελθόν αυτές οι δεσμεύσεις, θα πρέπει με συστηματική δουλειά να στοχεύσουμε στην ανάπτυξη ενός νέου δυναμικού φοιτητικού κινήματος, ικανού να αποτρέψει την εφαρμογή αυτών που πέρασαν και να απαντήσει δυναμικά σε όλα αυτά που έρχονται.
Γιάννης Ξ.