Σχολιάζοντας στο προηγούμενο φύλλο τη δημαγωγία της κυβέρνησης για τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, παραθέσαμε απόσπασμα ειδικής έκθεσης που συνοδεύει το νόμο, σύμφωνα με την οποία δεν επηρεάζεται το μάρκετινγκ των εταιριών. Ποιο είναι το βασικό αντικείμενο του μάρκετινγκ των φαρμακευτικών επιχειρήσεων; Είναι το αλισβερίσι με πανεπιστήμια και γιατρούς, ώστε να προωθούν τα φάρμακά τους, μέσω κατευθυνόμενης συνταγογράφησης.
Υποτίθεται ότι η κυβέρνηση καταγγέλλει συνεχώς την κατευθυνόμενη συνταγογράφηση. Τι κάνει, όμως, στην πράξη για να τη σταματήσει; Πώς είναι δυνατόν να χτυπήσεις την κατευθυνόμενη συνταγογράφηση και ταυτόχρονα ν’ αφήνεις άθιχτο το μάρκετινγκ των εταιριών;
Από το 1983 (νόμος 1316/83, άρθρο 31, παρ. 3) οι εταιρίες έχουν το δικαίωμα να οργανώνουν συνέδρια, ημερίδες και άλλες εκδηλώσεις, αφού πρώτα πάρουν την έγκριση από τον ΕΟΦ. Σ’ αυτές τις εκδηλώσεις, όμως, γίνεται το πλασάρισμα των φαρμάκων, με τη βοήθεια συνήθως της πανεπιστημιακής κάστας, ενώ γίνεται και η προσέγγιση και τα «ντιλ» με διάφορους γιατρούς. Πρόσφατα ο ΕΟΦ εξέδωσε νέα εγκύκλιο για την οργάνωση τέτοιων εκδηλώσεων από τις φαρμακευτικές εταιρίες, «που διαμορφώθηκε μετά από δημόσια διαβούλευση» (έγινε, δηλαδή, σύμφωνα με τις υποδείξεις των εταιριών). Οπως γράφει το περιοδικό του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας, «η νέα εγκύκλιος επιδιώκει την εξυγίανση και όχι τον περιορισμό των επιστημονικών εκδηλώσεων», οι οποίες τον τελευταίο χρόνο έχουν υπερδιπλασιαστεί! Η κυβέρνηση υποτίθεται ότι μειώνει τα περιθώρια κέρδους των «φαρμακοτρίφτηδων», αλλά αυτοί υπερδιπλασιάζουν τις εκδηλώσεις στις οποίες πλασάρουν τα φάρμακα και κλείνουν τα «ντιλ» με τους γιατρούς.
Στην κατηγορία των συνεδρίων επιστημονικού περιεχομένου δεν περιλαμβάνονται μόνο τα συνέδρια που οργανώνουν νοσοκομεία, πανεπιστήμια, ιατρικοί σύλλογοι και άλλοι δημόσιοι φορείς (που κι αυτά σπονσοράρονται από φαρμακευτικές εταιρίες), αλλά και «όλες οι αντίστοιχες εκδηλώσεις που οργανώνονται στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό από φορείς της αλλοδαπής και επιχορηγούνται από εταιρίες προϊόντων αρμοδιότητας του ΕΟΦ»! Ολα τα έξοδα που κάνουν οι εταιρίες για την οργάνωση τέτοιων εκδηλώσεων ή για το σπονσοράρισμα εκδηλώσεων φορέων θεωρούνται δαπάνες και περνιούνται στα βιβλία των εταιριών. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πόσο εύκολο είναι (με μερικές απλές υπερτιμολογήσεις) να «ξεπλυθούν» και οι μίζες προς γιατρούς, μεγαλόσχημους και μη. «Ξεπλένονται», βέβαια, με απόλυτα νόμιμο τρόπο και τα «δωράκια». Η εταιρία στέλνει το γιατρό ταξίδι στο εξωτερικό, τον κοιμίζει σε πολυτελή ξενοδοχεία, τον ταΐζει κι όλ’ αυτά θεωρούνται δαπάνες δημοσίων σχέσεων και εκπίπτουν από τα έσοδα της εταιρίας. Εκπίπτουν ακόμα και οι αμοιβές που δίνονται σε διάφορους μεγαλόσχημους που μιλούν ή προεδρεύουν σ’ αυτές τις εκδηλώσεις.
Και που παίζει ο ΕΟΦ; Ο ΕΟΦ είναι το μεγάλο «πλυντήριο», αφού αυτός δίνει την έγκριση για την εκδήλωση. Φυσικά, εκδήλωση σοβαρής εταιρίας αποκλείεται να απορριφθεί, γιατί θα είναι άρτια οργανωμένη. Ανατίθεται σε ειδικές εταιρίες δημοσίων σχέσεων και οργάνωσης συνεδρίων, που οργανώνουν τα πάντα, ενώ μια σειρά μεγαλόσχημοι (πανεπιστημιακοί και άλλοι μεγαλογιατροί) προσφέρουν το κύρος τους.
Αν ήθελαν να χτυπήσουν το αλισβερίσι των εταιριών με τους γιατρούς, θα έκοβαν με το μαχαίρι αυτές τις εκδηλώσεις. Θα απαγόρευαν το σπονσοράρισμα και δεν θα επέτρεπαν στις εταιρίες να αναγνωρίζουν ως δαπάνες τις νόμιμες και καλυμμένες μίζες προς τους γιατρούς. Να ένας ακόμη λόγος που αποκαλύπτει πόσο υποκριτική είναι η δήθεν εκστρατεία ενάντια στη σπατάλη και την πολυφαρμακία. Ο μόνος στόχος αυτής της εκστρατείας είναι η τσέπη των ασφαλισμένων και όχι τα ταμεία των φαρμακευτικών επιχειρήσεων.
