Παρά τη μεγάλη εκτίμησή μας για το έργο τους, που έγινε ακόμη μεγαλύτερη όταν παρακολουθήσαμε το θαυμάσιο ντοκιμαντέρ «ΜΕΤΑΞΑ ακούγοντας το χρόνο» του Σταύρου Ψυλλάκη, οφείλουμε να σταθούμε έντονα κριτικοί απέναντι στους γιατρούς του αντικαρκινικού νοσοκομείου «Μεταξά» στον Πειραιά, οι οποίοι πραγματοποιούν επίσχεση εργασίας, διεκδικώντας προσλήψεις προσωπικού και αποπληρωμή των δεδουλευμένων εφημεριών, καταγγέλλοντας πως το νοσοκομείο οδηγείται «σε πλήρη κατάρρευση», γιατί «την τελευταία πενταετία έχει υποστεί μια από τις πιο ανηλεείς και βίαιες μνημονιακές επιθέσεις», καθώς μετά και τις τελευταίες αποχωρήσεις ογκολόγων, υπηρετούν πλέον μόνο τέσσερις (δύο διευθυντές και δύο επιμελητές Β), από τους δεκατρείς που προβλέπει ο οργανισμός.
Οι συγκεκριμένοι γιατροί, αναφέρεται στην ανακοίνωση, καλούνται να σηκώσουν το βάρος 80 περίπου νοσηλευόμενων, 50 χημειοθεραπειών την ημέρα στο τμήμα ημερήσιας νοσηλείας, της ανά 4ήμερο γενικής 24ωρης εφημερίας, των καθημερινών εξωτερικών ιατρείων, των ογκολογικών συμβουλίων και των εντός του νοσοκομείου εκτιμήσεων σε άλλες κλινικές. Το συμπέρασμα των γιατρών είναι πως «υπό αυτές τις συνθήκες εργασιακής εξόντωσης είναι αδύνατο να λειτουργήσει πλέον το Ογκολογικό Τμήμα».
Λάθος, αγαπητοί γιατροί, λάθος. Κάποια στιγμή οφείλετε να προσαρμοστείτε κι εσείς στις νέες θεραπευτικές μεθόδους και να μην αφήνετε τις ευκαιρίες να πηγαίνουν χαμένες. Αντί να ζητάτε την άμεση παρέμβαση του υπουργείου Υγείας για την κάλυψη των κενών θέσεων ογκολογίας προκειμένου, όπως λέτε, να μη χαθεί ούτε μία νοσηλευτική κλίνη, οφείλατε να διευκολύνετε την κυβέρνηση σε μια τακτική μείωσης των απαιτούμενων κλινών. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Οφείλατε να ζητήσετε την άμεση μεταφορά και στο δικό σας νοσοκομείο του ιερού σκηνώματος της αγίας Βαρβάρας, που θα σας απάλλασσε αμέσως από έναν μεγάλο όγκο δουλειάς. Θα συνειδητοποιούσατε τότε πως δεν χρειάζονται προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών για να λειτουργήσει το νοσοκομείο σας, αλλά ακλόνητη πίστη στα λείψανα.
Στο κάτω-κάτω, αν δεν πιστεύετε εμάς, οφείλετε να πιστέψετε το συνάδελφό σας στην ιατρική, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ (πρώην ΠΑΣΟΚ, πρώην ΔΗΜΑΡ) Γιάννη Μιχελογιαννάκη, ο οποίος επικαλούμενος την εικοσαετή ιατρική πείρα του διαβεβαίωσε ότι έχει δει τη θετική θεραπευτική δράση των «λειψάνων», ου μην αλλά και της θείας κοινωνίας, η οποία κατάφερε να εξαφανίσει τον ιό HIV από το σάλιο νοσούντων. Γι’ αυτό, άλλωστε, είναι και κατά της καύσης των νεκρών, διότι η καύση εξαφανίζει τα «λείψανα». Κι επειδή δεν ξέρουμε ποιος μετά θάνατον θ’ ανακηρυχτεί άγιος ή όσιος, φαντάζεστε το δράμα να ανακηρυχτεί και να μην έχουμε ένα τόσο δα λειψανάκι, επειδή τον έχουμε κάψει; Αυτό ισοδυναμεί με έγκλημα κατά της σύγχρονης ιατρικής επιστήμης!
Κατόπιν τούτου, ποιος θα μπορούσε να δώσει άδικο στον υπουργό Υγείας Παναγιώτη Κουρουμπλή, ο οποίος αποφάσισε να τεθεί επικεφαλής της σεπτής πομπής που θα μετέφερε τα «λείψανα» της αγίας Βαρβάρας από τον ομώνυμο ναό του ομώνυμου δήμου της Δυτικής Αθήνας στο νοσοκομείο «Αγιος Σάββας», προκειμένου να συνδράμουν στη θεραπεία των καρκινοπαθών; Το μόνο για το οποίο μπορεί να κατηγορηθεί ο αρμόδιος υπουργός είναι γιατί δε φρόντισε να μεταφερθούν τα «λείψανα» και στο «Μεταξά» και σε άλλα νοσοκομεία. Διάκριση μεταξύ των ασθενών δεν πρέπει να γίνεται! (Τελικά, μετά το σάλο, ο Κουρουμπλής θυμήθηκε ότι είχε ταξίδι στο εξωτερικό!).
Οφείλουμε, επίσης, να κατανοήσουμε τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννη Αμανατίδη, ο οποίος προσκύνησε τα λείψανα, δηλώνοντας ότι αυτό είναι προσωπικό του θέμα. Σωστά, αλλά γιατί συνέχισε λέγοντας πως «η πίστη σε πολλά πράγματα βοηθάει πολύ», διότι «πέρα από τη δύναμη, απαλύνει τον πόνο, ειδικά σε περιπτώσεις με ανθρώπους που έχουν πολλά σοβαρά προβλήματα υγείας»! Ε, να μην κάνει και ο Αμανατίδης το «άνοιγμά» του στο χριστεπώνυμο πλήθος; Η επόμενη μάχη του σταυρού δε θα είναι καθόλου εύκολη για τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Σημειώνουμε, επίσης, το γεγονός ότι η πίστη δεν βοηθάει και πολύ στις διαπραγματεύσεις με τους ιμπεριαλιστές δανειστές. Τα λείψανα της αγια-Βαρβάρας δεν φαίνεται να έπαιξαν κανένα ρόλο στους τροϊκανούς.
Κλασική μορφή χριστεμπόριου. Μπίζνα οικονομική και μπίζνα πολιτική, την οποία οι ακραίοι λαϊκιστές του ΣΥΡΙΖΑ δεν άφησαν να περάσει ανεκμετάλλευτη. Ο Καμμένος έδωσε τα ρέστα του κι από κοντά ο Κουρουμπλής και άλλοι. Μέχρι που τα πήρε στο κρανίο ο Φίλης και φώναξε «μπάστα», σαρκάζοντας την κυβερνητική πολιτική: «Δύο αρχηγοί κρατών επισκέφθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ την Ελλάδα και είναι το άγιο φως και τα λείψανα της αγίας Βαρβάρας». Ο Φίλης δεν είναι χτεσινός. Επειδή αυτά δεν μπορούσε να τα πει υπουργός ή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, για να μη διαταραχθούν οι σχέσεις της κυβέρνησης με την Εκκλησία, ανέλαβε να τα πει αυτός, στοχεύοντας στον «ΣΥΡΙΖΑ του 4%». Κάποιος έπρεπε να καλύψει το παλιό κομματικό ακροατήριο που δεν γουστάρει κάτι τέτοιες εκδηλώσεις.
Η ενεργοποίηση αυτών των αντανακλαστικών του «παλιού ΣΥΡΙΖΑ» είναι απαραίτητη και για έναν άλλο λόγο. Αυτό το κομμάτι είναι που θα αντιδράσει στη συμφωνία με τους ιμπεριαλιστές δανειστές, επομένως η επαφή του προεδρικού πυρήνα μ’ αυτό το ακροατήριο είναι επιβεβλημένη. Πρέπει να περάσει η άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει υποχωρήσεις, αναγκάζεται να συνεργαστεί ακόμη και με τον θρησκόληπτο Καμμένο, ανέχεται τους λαϊκιστές πρώην πασόκους, αλλά δεν έχει χάσει τη συνείδησή του, την αριστερή συνείδησή του. Βεβαίως, τα πράγματα δεν είναι ακόμη ώριμα για να προωθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ το διαχωρισμό της Εκκλησίας από το κράτος, που αναφέρει στο πρόγραμμά του, ούτε να καταργήσει τις παρελάσεις (ανέχεται ακόμη και τη συνδιοργάνωση «πολεμικής αρετής» στις 25 Μάρτη, μετά από στενή συνεργασία Καμμένου-Δούρου), όλ’ αυτά όμως είναι αναγκαίοι συμβιβασμοί (ο ίδιος αυτός Φίλης είχε το θράσος να συγκρίνει τον ΣΥΡΙΖΑ με τον Λένιν) σε μια εξελικτική πορεία που στο τέλος της θα έχει την πλήρη εφαρμογή του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ.
Τις απόψεις τύπου Φίλη έσπευσε να ενισχύσει το… Συγκρότημα Λαμπράκη. Ναι, η φυλλάδα που πριν από μερικές δεκαετίες διαφήμιζε το θαυματουργό νερό του Καματερού όπως οι χριστέμποροι διαφημίζουν τα λείψανα της αγια-Βαρβάρας. Πρόκειται ασφαλώς περί αισχρής σπέκουλας, γιατί στην όλη υπόθεση ανακατεύθηκε ο Καμμένος, ενώ η συγκεκριμένη χριστεμπορία προσφερόταν για να γίνει κριτική στις εθνικοχριστιανικές νότες του ΣΥΡΙΖΑ (το Συγκρότημα θα προτιμούσε τον Θεοδωράκη στη θέση του Καμμένου). Επειδή οι υπόλοιποι συντάκτες δεν τα πολυξέρουν αυτά τα θέματα και δεν μπορούν να τα χειριστούν καλά, επιστρατεύτηκαν κάποιοι τέως δημαρίτες, οι οποίοι στηλίτευσαν την υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ στο χριστεμπόριο, επικαλούμενοι τις «αρχές της ανανεωτικής αριστεράς». Ανθρωποι που την τελευταία πενταετία σκίζονται καθημερινά υπερασπιζόμενοι τη μνημονιακή πολιτική, βρήκαν αντικείμενο για να την πέσουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Ειρωνεύτηκαν τη μεταφορά των λειψάνων στο νοσοκομείο, έγραψαν ακόμη και για τις ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, όμως δεν είπαν τίποτα για την πολιτική που οδήγησε τα δημόσια νοσοκομεία στην πλήρη απαξίωση, την υπολειτουργία, την εξαθλίωση, δημιουργώντας κινδύνους για τους ασθενείς που νοσηλεύονται σ’ αυτά.
Τα ίδια ισχύουν και για τους Φίληδες. Ωραίος ο κοσμοπολιτισμός, αποκρουστική όμως η στηλίτευση της θρησκόληπτης μάζας, διότι αποκαλύπτει το γνωστό ελιτισμό που χαρακτηρίζει αυτό το κομμάτι του παλιού ρεβιζιονισμού. Η αντιθρησκευτικότητα γι’ αυτούς είναι κομμάτι μιας ευρύτερης ιδεολογίας που περιλαμβάνει και την αντιλαϊκότητα της καλοβολεμένης μικροαστικής ελίτ. Και βέβαια, οι Φίληδες ετοιμάζονται να ψηφίσουν και με τα δυο χέρια το νέο Μνημόνιο και τους αντιλαϊκούς εφαρμοστικούς του νόμους, που θα εξαθλιώσουν ακόμη παραπέρα το κρατικό σύστημα Υγείας. Τι θα πουλήσουν στον ελληνικό λαό τότε; Αθεϊσμό;
Γι’ αυτό εμείς είμαστε αντίθετοι σε παλιούς και νέους Φαρισαίους. Και στους χριστέμπορους της Εκκλησίας και της πολιτικής και στους ελιτίστες του ευρω-κοσμοπολιτισμού, που αντιμετωπίζουν το λαό αφ’ υψηλού και του κουνούν κοροϊδευτικά το δάχτυλο για την πνευματική του καθυστέρηση. Η κοινωνία πρέπει να είναι ώριμη για να λύσει τέτοια ζητήματα. Και στις συνθήκες του ελληνικού καπιταλισμού, που περιλαμβάνει τη θρησκεία ως βασικό συστατικό της κυρίαρχης ιδεολογίας, τα πράγματα ωριμάζουν εξαιρετικά αργά. Αντί να κοροϊδεύουμε το λαό για την καθυστέρησή του, ας φροντίσουμε να τον μορφώσουμε. Κι ας διατυπώσουμε ως πρώτο αίτημα σε μια πορεία αποδέσμευσης από κάθε έννοια μυστικισμού, ιδεαλισμού και ανορθολογισμού, το διαχωρισμό της Εκκλησίας από το κράτος. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, φροντίζει αυτός ο αφύσικος (για αστικά καθεστώτα) εναγκαλισμός να μη χαλαρώσει.
Πέτρος Γιώτης