Αναγκασμένος να εγκαταλείψει το προηγούμενο είδωλό του, τον «ισπανό Σαμαρά» Μαριάνο Ραχόι, ο οποίος υποτίθεται ότι αντιστεκόταν και κέρδιζε πότε τη χρηματοδότηση χωρίς Μνημόνιο και πότε τη νίκη επί της Μέρκελ χάρη στον «άξονα του Νότου» που έφτιαξε με τον Μόντι (τι να πει τώρα για τον Ραχόι, που έχει μπει στη διαπραγμάτευση για Μνημόνιο;), ο Αλέξης Τσίπρας επέστρεψε δριμύτερος στον παλιό έρωτα που ακούει στο όνομα Φρανσουά Ολάντ. Εκανε και ταξίδι στο Παρίσι, οπότε βρήκε την ευκαιρία να ζητήσει έμπρακτα συγνώμη για κείνο το «Ολαντρέου», που τον κυνηγάει ακόμα. Η καινούργια καραμέλα ονομάζεται «Ο Ολάντ φορολογεί τους πλούσιους» και ο Τσίπρας την πιπίλισε καθ’ όλη τη διάρκεια της διήμερης επίσκεψής του στο Παρίσι.
Φτάνοντας στη γαλλική πρωτεύουσα, δεν παρέλειψε στη δήλωσή του να απονείμει τα σοσιαλιστικά εύσημα στον Ολάντ: «Στη Γαλλία ο πρόεδρος Ολάντ επιβάλλει φόρο 75% στους πλούσιους. Την ίδια στιγμή που στην Ελλάδα απειλούν ότι αν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα διαλυθεί η οικονομία επειδή θα βάλει φόρο στους κατέχοντας τον πλούτο». Στη συνέντευξη Τύπου μετά το τέλος της συνόδου προέδρων του ΚΕΑ (Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς) το επανέλαβε: «Ακόμη και μια κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατική της οποίας ασκούμε κριτική στη Γαλλία επιχειρεί να φορολογήσει με 75% τους πολύ πλούσιους. Ενώ στην Ελλάδα, σε όλη την προεκλογική περίοδο η κυρίαρχη απειλή ήταν ότι θα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ θα φορολογήσει τις επιχειρήσεις και θα φύγουν από τη χώρα και θα καταστραφεί η οικονομία». Τα ίδια σε συνέντευξή του στο Reuters: «Οφείλω όμως να πω ότι εδώ στην Γαλλία ο πρόεδρος Ολάντ επέβαλε φόρο 75% στους πλού-σιους. Στην Ελλάδα, όχι μόνο καμιά από τις κυβερνήσεις δε σκέφτηκε να αυξήσει τη φορολογία των πλουσίων, αλλά οι δυο Υπουργοί Οικονομικών, ο προηγού-μενος κ. Παπακωνσταντίνου και ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, κ. Βενιζέλος, κρατάγανε επί 2,5 χρόνια τη λίστα, το cd με τους μεγαλοκαταθέτες της Ελβετίας που τους έδωσε η κ Λαγκάρντ».
Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα; Επέβαλε ο Ολάντ κάποιον επαχθή φόρο στο μεγάλο κεφάλαιο; Βλέποντας τα πράγματα καθαρά εμπειρικά, μπορεί κανείς να παρατηρήσει ότι οι μόνοι που αντέδρασαν ήταν ένας μόδιστρος (Λάγκενφελντ) και ο ιδιοκτήτης της «Λουΐ Βιτόν», οι οποίοι μάλλον προσωπικά με τον Ολάντ έχουν παρά εκπροσωπούν κάτι. Δεν αντέδρασε κανένας από τους μεγαλομετόχους και μεγαλομανατζαραίους των γαλλικών μονοπωλιακών ομίλων (εκτός αν θεωρεί κανείς ότι ο γαλλικός ιμπεριαλισμός στηρίζεται στα ρού-χα του Λάνγκεφελντ και στις τσάντες της «Λουΐ Βιτόν». Δεν αντέδρασε κανείς από τη «Ντασό», από την «Πεζό-Σιτροέν», από τη «Λορεάλ», από τη «Βεολιά», από την «Ατζίπ» και δεκάδες άλλα μονοπώλια με παγκόσμια ισχύ.
Οι δυο μόδιστροι που αντέδρασαν (εισπράττοντας τον πρωτοσέλιδο υβριστικό χλευασμό της Liberation) περισσότερο να στηρίξουν τα ορφανά του Σαρκοζί προσπάθησαν. Παραδέρνοντας σε μια γενική ανυποληψία, χωρίς ηγέτη, το άλλοτε πανίσχυρο UMP προσπάθησε στη γαλλική Βουλή να ψελλίσει κάτι, όταν κατατέθηκε ο προϋπολογισμός που περιλάμβανε και το συγκεκριμένο μέτρο. Σημειώστε την τοποθέτηση του εισηγητή του Ερίκ Βερτ, που χαρακτήρισε «τιμωρητικό» τον συντελεστή 75%, σημειώνοντας με νόημα: «Θα φορολογήσουμε βαρύτατα μια μικρή κατηγορία πολιτών, κάτι που θα αποφέρει πολύ λίγα (σ.σ. στα κρατικά ταμεία) και ίσως οδηγήσει κάποιους στο να φύγουν από τη χώρα».
Τι θα αποφέρει, τελικά, ο συντελεστής 75% ετήσια για εισοδήματα άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ; Οπως η ίδια η κυβέρνηση υποστηρίζει, αφορά μόνο 1.500 άτομα και θα αποφέρει στο κράτος επιπλέον έσοδα 210 εκατ. ευρώ το χρόνο. Δεδομένου ότι πρόκειται για έκτακτο μέτρο που θα εφαρμοστεί επί διετία, μιλάμε για φορολογικά έσοδα ύψους 420 εκατ. ευρώ. Το ποσό είναι αστείο (ειδικά όταν μιλάμε για το μέγεθος της Γαλλίας και για τον πλούτο της μονοπωλιακής αστικής τάξης της) και το γεγονός αποδεικνύει ότι οι μεγαλοαστοί και σε ιμπεριαλιστικές χώρες όπως η Γαλλία κρύβουν τα εισοδήματά τους. Γι’ αυτό και οι εκπρόσωποι των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων δεν είπαν τίποτα και άφησαν τον Ολάντ να κάνει το παιχνίδι του (το 75% στους «πολύ πλούσιους» ήταν προεκλογική εξαγγελία του).
Πόσο είναι το «πακέτο» που κατέθεσε η κυβέρνηση; Τριάντα δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα είκοσι είναι από έσοδα και τα δέκα από δαπάνες! Μιλάμε δηλαδή για συμμετοχή των «πολύ πλουσίων» στο νέο πακέτο σε ποσοστό 1,4%! Αν προσθέσουμε –πάντα σύμφωνα με τις κυβερνητικές ανακοινώσεις– και το νέο συντελεστή 45% στα ετήσια εισοδήματα άνω των 150.000 ευρώ, θα φτάσουμε σε πρόσθετα ετήσια έσοδα της τάξης του μισού δισ. ευρώ περίπου.
Για να έχουμε και ένα άλλο μέτρο σύγκρισης, αναφέρουμε ότι μόνο από την αύξηση του φόρου στη μπίρα το γαλλικό κράτος υπολογίζει να εισπράξει το 2013 επιπλέον 480 εκατ. ευρώ και από την αύξηση στα τσιγάρα επιπλέον 125 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, μόνο από την αύξηση σε δυο προϊόντα μαζικής κατανάλωσης θα εισπραχτεί ποσό υπερδιπλάσιο από το φόρο 75% στους «πολύ πλούσιους»!
Δεν τα ξέρει όλ’ αυτά ο Τσίπρας; Δεν γνωρίζουμε τι ξέρει ο ίδιος, σίγουρα όμως τα ξέρουν πολύ καλά οι συνεργάτες του. Οπως τα πληροφορηθήκαμε εμείς, έτσι τα πληροφορήθηκαν κι αυτοί. Δεν πρόκειται, λοιπόν, για κάποιο στιγμιαίο λάθος του Τσίπρα (αυτό αποκλείεται και λόγω της συχνότητας της επανάληψης της ίδιας δήλωσης), αλλά για συνειδητή επιλογή. Επέλεξαν σ’ αυτή τη φάση να ωραιοποιήσουν την πολιτική Ολάντ. Η πρόθεσή τους δεν ήταν κυρίως να κάνουν μια αυτοκριτική για το «Ολαντρέου». Αν επρόκειτο γι’ αυτό, θ’ αρκούσε μια αναφορά μόνο. Πρόθεσή τους ήταν η ωραιοποίηση μιας δημαγωγικής πολιτικής που μοιάζει με τη δική τους. Οταν αποθεώνουν τον Ολάντ για τη λήψη ενός καθαρά δημαγωγικού μέτρου, που χρησιμοποιείται ως φερετζές για να καλύψει την εφιαλτική φοροεπιδρομή ενάντια στα εργατικά και λαϊκά εισοδήματα, μας δίνουν μια πρόγευση και της δικής τους πολιτικής. Γιατί τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ; Οτι θα λύσει ως διά μαγείας τα δημοσιονομικά προβλήματα του ελληνικού καπιταλισμού με αλλαγές στην άμεση φορολογία, που θα ελαφρύνουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα και θα επιβαρύνουν τους πλούσιους. Με τους επαίνους για την πολιτική Ολάντ μας δείχνουν καθαρά, από τώρα, ποια θα είναι η ουσία της πολιτικής τους. Επειδή, προφανώς, ο προϋπολογισμός δεν θα ισοσκελίζεται, θα συνεχίσουν να εφαρμόζουν τη φοροληστεία του λαού, όπως έχει ήδη διαμορφωθεί.
ΥΓ: Σύμφωνα με διαρροές και από το μέγαρο Μαξίμου και από το υπουργείο Οικονομικών, ο Σαμαράς έχει συμφωνήσει με τους εφοπλιστές, με τους οποίους συναντήθηκε πρόσφατα, να υπογράψουν ένα «Μνημόνιο» για την αύξηση της φορολογίας τους, βάσει του οποίου θα «προσφέρουν» 200 εκατ. ευρώ μέχρι το 2016. Βάσει της σύγκρισης Ελλάδας-Γαλλίας, μάλλον ο Σαμαράς είναι πιο «σκληρός» από τον Ολάντ έναντι των «πολύ πλουσίων». Πάτε στοίχημα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταγγείλει τη συγκυβέρνηση για δημαγωγία, αν και όταν ανακοινωθεί κάτι τέτοιο;
Πέτρος Γιώτης