Οι οικονομικοί συντάκτες ενημερώθηκαν τηλεφωνικά ότι στις 12 το μεσημέρι της Τετάρτης θα υπάρξει «άτυπη» ενημέρωση στο υπουργείο Οικονομικών. Πρόκειται για το «κόλπο» που ξεκίνησε επί Παπακωνσταντίνου και Κατσέλη (το πρώτο μνημονιακό δίδυμο στο υπουργείο της πλατείας Συντάγματος). Μιλάει μεν ο υπουργός, όμως τα λεγόμενά του πρέπει να αποδοθούν σε «υψηλόβαθμο παράγοντα του υπουργείου». Μπούρδες, δηλαδή. Λες και υπάρχει περίπτωση να μπερδευτεί κανένας και να μην ταυτίσει τον «υψηλόβαθμο παράγοντα» με τον υπουργό Οικονομικών. 'Η λες και υπάρχει περίπτωση ο υπουργός να αρνηθεί ότι είπε τα όσα θα του αποδοθούν.
Πιστός στην τακτική των μνημονιακών προκατόχων του, ο Τσακαλώτος άρχισε το «μασάζ»: μπορεί ο υπουργός να μιλάει για «καθαρή έξοδο» από το Μνημόνιο, όμως ανάμεσα στο clean exit (καθαρή έξοδος) και στην προληπτική γραμμή πίστωσης υπάρχει ένα πολύ μεγάλο ενδιάμεσο φάσμα. Αλλωστε, η επιτροπεία θα συνεχιστεί και μετά τη λήξη του «προγράμματος» (όπως υπενθύμισε πρόσφατα και ο Μοσκοβισί). Τέλος πάντων, αυτά θα συζητηθούν αργότερα. Τώρα το πρόβλημα είναι μην μας ζητηθούν νέα μέτρα για το 2018. Που μπορεί να μας ζητηθούν κι αν γίνει αυτό «θα το δούμε, γιατί είμαστε δεσμευμένοι στο 3,5% του ΑΕΠ». Οσο για το «κοινωνικό μέρισμα», αν δοθεί δε θα πάει στους συνταξιούχους όπως πέρυσι, αλλά σε «στοχευμένα μέτρα» που θα συμφωνηθούν με την τρόικα.
Για το ότι πρόκειται για προετοιμασία της «κοινής γνώμης» δεν υπάρχει αμφιβολία. Ολα ειπώθηκαν για να γραφούν. Ούτε είναι τυχαία η στιγμή που επελέγη για να γίνει η «διαρροή». Την ώρα που τα βιολιά του Μαξίμου παίζουν τη γλυκιά μελωδία της ανάπτυξης και του φωτεινού μέλλοντος, ο Τσακαλώτος παίζει σκληρό μέταλ. Επειδή ξέρει τι έρχεται, δε θέλει να καλλιεργήσει ευφορία και στο τέλος να τον «ανασχηματίσει» ο Τσίπρας, ρίχνοντας σ' αυτόν την ευθύνη για τα νέα μέτρα. Τους βάζει από τώρα όλους στο παιχνίδι. Δεν υπάρχει καμιά διαφωνία πρωθυπουργού και υπουργού Οικονομικών δήλωσε ο Τζανακόπουλος. Αυτή τη δήλωση ήθελε ο Τσακαλώτος.
Οπως αντιλαμβάνεστε, το πολιτικό παιχνίδι Τσακαλώτου-Μαξίμου δεν έχει καμιά σημασία από τη σκοπιά του ελληνικού λαού. Οπως δεν έχει και το παιχνίδι ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ. Εκτός αν κάποιος επιλέγει διαχειριστή της βαρβαρότητας.
Εκείνο που πρέπει να κρατήσουμε είναι η προειδοποίηση πως όχι μόνο δεν έρχονται τα καλύτερα (κάποια μικρή ανακούφιση έστω), αλλά έρχονται τα χειρότερα. Ποια μπορεί να είναι αυτά; Ας θυμηθούμε μόνο πως υπάρχει ρήτρα που επιτρέπει τα σκληρά αντεργατικά μέτρα του 2019 και του 2020 να έρθουν πιο μπροστά και τα φιλανθρωπικού τύπου αντίμετρα να πάνε πιο πίσω.
Ο Τσακαλώτος απλά επιβεβαίωσε αυτό που γνωρίζουν όσοι δεν φορούν παρωπίδες: τα βάσανα δεν τελείωσαν, αλλά θα γίνουν βαρύτερα. Η ανάπτυξή τους, στο βαθμό που θα υπάρξει, θα είναι ποτισμένη με τον ιδρώτα και το αίμα του ελληνικού λαού, που θέλουν να τον δέσουν στο ζυγό της πιο σκληρής καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Κανένας Τσίπρας, κανένας Μητσοτάκης, κανένα κοινοβουλευτικό κόμμα δε θα βάλει τέλος σ' αυτά τα βάσανα. Το τέλος μπορεί να το γράψει μόνο η εργατική τάξη, όταν προβάλει και πάλι ορμητική στο προσκήνιο, σφραγίζοντας με το αίμα της το δρόμο προς την κοινωνική απελευθέρωση. Οργανωμένη ταξικά και πολιτικά.