Σύμφωνα με την αναπληρώτρια υπουργό Υγείας Μίνα Γκάγκα (χτεσινό σόου «ενημέρωσης»), χτες είχαμε «δυστυχώς 96 θανάτους».
Σύμφωνα με τον παρακαθήμενο εκ δεξιών της Γκάγκα αναπληρωτή καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Γκίκα Μαγιορκίνη, «ο αριθμός των θανάτων έδειξε σταθεροποίηση, καθώς πρακτικά έμεινε αμετάβλητος σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα»!
Σύμφωνα με τον ίδιο, «ο αριθμός των ατόμων σε παρακολούθηση στις ΜΕΘ έδειξε σταθεροποίηση».
Καλά πάμε, λοιπόν, αφού έχουμε… σταθεροποιηθεί στους 100 νεκρούς την ημέρα. Και θα πάμε… εξίσου καλά για αρκετό καιρό ακόμα, διότι -σύμφωνα και πάλι με τον Μαγιορκίνη- «το ισοζύγιο εισιτηρίων – εξιτηρίων υποχωρεί κάτω από το 1,2%». Αυτό σημαίνει ότι από τα νοσοκομεία βγαίνουν 100 και μπαίνουν 120.
Μέχρι το ποσοστό να πέσει κάτω από το 1% (δηλαδή να μπαίνουν λιγότεροι από αυτούς που βγαίνουν, ζωντανοί ή νεκροί), οι διασωληνωμένοι θα κυμαίνονται γύρω στους 700 (από 400 και πάνω το σύστημα «κρασάρει» λέει η μελέτη των Τσιόδρα-Λύτρα, αλλά η μελέτη αυτή είναι… άχρηστη, όπως «απέδειξαν» οι Γκάγκα-Μαγιορκίνης).
Πάντως… πάμε καλά. Σε τρεις μέρες θα πιάσουμε τους 20.000 νεκρούς, οπότε η… γέννηση του θεανθρώπου θα μας βρει με ένα νέο ρεκόρ. Και μέχρι την Πρωτοχρονιά (αν όχι την Πρωτοχρονιά, σίγουρα τα Φώτα) θα έχουμε σπάσει και το φράγμα των 21.000 νεκρών.
Δε χρειάζεται να κάνουμε τίποτα περισσότερο από το να μετράμε τους θανάτους κάθε μέρα (αν αυτό μας «χαλάει», μπορεί να μην τους κοιτάζουμε). Πώς το ξέρουμε ότι δε χρειάζεται να κάνουμε τίποτα περισσότερο; Μας το είπε η παρακαθήμενη εξ αριστερών της Γκάγκα καθηγήτρια της Ιατρικής του ΕΚΠΑ Βάνα Παπαευαγγέλου. Οταν ρωτήθηκε «εάν συζητάτε, κυρίως εσείς οι καθηγητές στην Επιτροπή, για νέα μέτρα και αν υπάρχει ανάγκη για παρεμβάσεις πριν από τις γιορτές, ώστε να προλάβουμε την κινητικότητα και ό,τι διασπορά υπάρξει μέσα στις γιορτές», απάντησε με απόλυτη κατηγορηματικότητα:
«Δεν έχουμε συζητήσει τίποτα. Θα έλεγα βέβαια ότι επιθυμητό είναι ο καθένας από εμάς να προσπαθήσει, έτσι ώστε να μειωθεί το επιδημικό αυτό κύμα περαιτέρω και πιο γρήγορα, με την έννοια ότι ξέρουμε ότι θα έρθει η Ομικρον, οπότε καλό είναι να μας βρει όσο πιο χαμηλά γίνεται. Αυτό είναι μία κοινή λογική. Νομίζω ότι πια είμαστε ένας ώριμος λαός και όλοι ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε. Δεν χρειάζεται να υπάρχουν οριζόντια μέτρα και Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις για να πράξουμε τα δέοντα, γιατί, νομίζω, ότι όλοι ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε».
Ο Μαγιορκίνης, πιο πονηρός, έσπευσε να το διαφοροποιήσει λίγο: «Να προσθέσω και εγώ ότι σε αντίθεση με άλλες χώρες ήδη έχουμε μέτρα. Μέτρα που εφαρμόζονται εδώ και αρκετό καιρό και τα οποία τώρα αρχίζουν να τα λαμβάνουν σε χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο. Αρα, λοιπόν, τα μέτρα που λαμβάνει αυτή τη στιγμή το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ήδη ενεργά στην Ελλάδα. Το βασικό στοιχείο, που θέλω να τονίσω, είναι να προσπαθήσουμε να τα τηρήσουμε. Γιατί έχουμε και εμείς την τάση να μην τα τηρούμε. Οπότε αν τηρηθούν τα μέτρα που υπάρχουν ήδη, νομίζω ότι θα πάει καλά. Και το βασικό στοιχείο είναι η τρίτη δόση. Σπεύδουμε για την τρίτη δόση».
Πάμε καλά, λοιπόν. Ολα είναι ζήτημα… ατομικής ευθύνης και επειδή είμαστε… ώριμος λαός, ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε και δε χρειάζεται να πάρουμε μέτρα. Και τα χιλιάδες κρούσματα κάθε μέρα, τα ορφανά κρούσματα που έφτασαν το 95% του συνόλου, οι σταθερά 700 διασωληνωμένοι και η καθημερινή εκατόμβη νεκρών, που θα συνεχιστούν για απροσδιόριστο ακόμη χρονικό διάστημα; Αυτά αφορούν τους ανεμβολίαστους και τους… απρόσεκτους που δεν επιδεικνύουν τη δέουσα… ατομική ευθύνη! Θα πρέπει να ζήσουμε μ’ αυτά…
Βγήκε ο Γιώργος Παυλάκης, γιατρός, ερευνητής στις ΗΠΑ (στον ούλτρα φιλοκυβερνητικό ΣΚΑΙ, μάλιστα) και ζήτησε περιορισμούς: να κλείσουν τα σχολεία, να κλείσουν τα κέντρα διασκέδασης, γιατί τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Το αυτονόητο είπε ο άνθρωπος: «Αυτήν τη στιγμή θα ήταν σοφό και πολύ καλό να κλείσουν πχ τα σχολεία, να μπουν ορισμένοι περιορισμοί. Κάθε πράγμα που γίνεται τώρα, θα γλιτώσει δεκαπλάσια ή εκατονταπλάσια κρούσματα τον Ιανουάριο».
Αυτόν τον «περίλαβε» ο Πρετεντέρης: «Κάποιος κύριος που δηλώνει “ερευνητής από τις ΗΠΑ’’… Αλλά αν είναι, τότε μιλάμε για τον πρώτο “ερευνητή από τις ΗΠΑ’’ που κάνει καριέρα σχεδόν αποκλειστικά στα ελληνικά μίντια. Σε σημείο που (αν υπολογίσουμε και τη διαφορά ώρας) αναρωτιέμαι πότε προλαβαίνει και ερευνά» και άλλα τέτοια στο γνωστό εμετικό ύφος του. Ο Παυλάκης έχει και ακαδημαϊκές και ερευνητικές περγαμηνές και κάθε άλλο παρά αντισυστημικός είναι (π.χ. υποστήριζε το νόμο Διαμαντοπούλου, ήταν ενάντια στις φοιτητικές και μαθητικές καταλήψεις, ζητούσε οικουμενική κυβέρνηση στην αρχή της μνημονιακής περιόδου), όμως το θέμα μας δεν είναι το βιογραφικό του Παυλάκη. Το θέμα είναι πως όποιος πει κάτι που δεν συνάδει με την εγκληματική κυβερνητική πολιτική διαχείρισης της πανδημίας στοχοποιείται από τα μαντρόσκυλα και απαξιώνεται από τα παπαγαλάκια.
Εμείς δεν έχουμε να πούμε τίποτα πέραν αυτών που υποστηρίζουμε. Θα τα επαναλάβουμε όπως ακριβώς τα γράψαμε την προηγούμενη εβδομάδα.
Καθολικός εμβολιασμός – καθολικό λοκντάουν άμεσα
Ο Μητσοτάκης έχει την πολυτέλεια να μην υφίσταται άμεση κοινωνική πίεση. Η απουσία πίεσης από την κοινωνία, από την εργατική τάξη και τα υπόλοιπα εργαζόμενα στρώματα, είναι πολυτέλεια για μια αστική κυβέρνηση. Σχετικά με τη διαχείριση της πανδημίας, ως τώρα είχαμε μόνο κινητοποιήσεις των κάθε είδους «ψεκασμένων», θρησκόληπτων, ακροδεξιών, φασιστών και ιδεοληπτικών αντιεμβολιαστών.
Η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, αυτή που υφίσταται τις δραματικές συνέπειες της πανδημίας, παραμένει αδρανής. Ενα είδος κοινωνικού μιθριδατισμού μετατρέπει την καθημερινή εκατόμβη νεκρών σε… είδηση ρουτίνας. Ανθρωποι του λαού είναι αυτοί οι νεκροί, δεν είναι μεγαλοαστοί. Οταν ο Μητσοτάκης βλέπει ότι η κοινωνική πλειοψηφία δεν αντιδρά στις καθημερινές δραματικές ειδήσεις, όταν βλέπει ότι στα λεγόμενα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης «σφάζονται» εμβολιασμένοι με αντιεμβολιαστές (με τους πρώτους να αφήνουν στο απυρόβλητο την κυβέρνηση), συμπεραίνει πως σ’ ένα βαθμό η τακτική της «ατομικής ευθύνης», που πλέον έχει πάρει τη φασίζουσα μορφή του «φταίνε οι ανεμβολίαστοι» (οι οποίοι δεν είναι υποχρεωτικά αντιεμβολιαστές), έχει πιάσει τόπο.
Αν κάνει οποιοδήποτε λοκντάουν τώρα, θα έχει υποστεί το πολιτικό κόστος (γι’ αυτόν μόνον αυτό μετράει) τόσων χιλιάδων θανάτων, καθώς πάρα πολλοί θα του λένε «γιατί δεν έκανες νωρίτερα το λοκντάουν να γλιτώσουμε τόσους νεκρούς;», ενώ παράλληλα θα τον βρίζουν οι μαγαζάτορες της εστίασης και του λιανεμπόριου (γιατί μόνο τις δικές τους επιχειρήσεις θα αφορά τα όποιο ψευτο-λοκντάουν, όπως συνέβη και με τα προηγούμενα). Θα έχει, δηλαδή, διπλό πολιτικό κόστος.
Χωρίς λαϊκή πίεση, ο Μητσοτάκης επιλέγει να πορευτεί ως «άγγελος θανάτου», λογαριάζοντας πως κάποια στιγμή το φονικότατο τέταρτο κύμα της πανδημίας θα κάνει τον κύκλο του και θα μπει σε ύφεση. Βέβαια, «καραδοκεί» το πέμπτο κύμα, το χειμερινό, αλλά αυτό δε θέλει ούτε να το σκέφτεται. Πορεύεται με γνώμονα το «βλέποντας και κάνοντας». Αλλωστε, έχει πυροδοτήσει κάμποσες φορές ως τώρα το πιστόλι του αφέτη για το «τελευταίο μίλι της πανδημίας». Δεν το ‘χει σε τίποτα να το κάνει μια φορά ακόμη.
Ολ’ αυτά δεν περιποιούν καμιά τιμή στην εργατική τάξη και το λαό μας. Συντρόφισσες και σύντροφοι, ηττηθήκαμε. ‘Η, για να είμαστε ακριβείς, μέχρι στιγμής χάνουμε. Στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε τη ροή των πραγμάτων.
Ξαναθέτουμε, λοιπόν, το ερώτημα: Τι είμαστε, παρατηρητές και κριτές του Μητσοτάκη ή αγωνιστές για την εργατική υπόθεση; Τι κάνουμε για να υλοποιήσουμε το ταξικό καθήκον του εμβολιασμού; Τι κάνουμε για να μπει φραγμός στο φονικό τέταρτο κύμα της πανδημίας, μετά από τον βαρύτατο φόρο αίματος που έχει πληρώσει ο λαός μας;
Επαναλαμβάνουμε ότι ο καθολικός εμβολιασμός είναι ταξικό καθήκον, γιατί μόνον αυτός μπορεί να προστατεύσει την εργατική τάξη. Αυτό είναι το ταξικό καθήκον σήμερα και όχι το -αστικής έμπνευσης- ατομικό δικαίωμα επιλογής εμβολιασμού ή μη. Δεν μπορεί αυτά τα δύο να τα βάζουμε μαζί, γιατί όταν τα βάζουμε μαζί, τότε η ανάγκη του καθολικού εμβολιασμού, ως ταξικό πρόταγμα, θολώνει, υποχωρεί, εξαφανίζεται. Από ταξικό καθήκον (δηλαδή καθήκον που απορρέει από το συλλογικό συμφέρον της εργατικής τάξης) μετατρέπεται σε ατομικό δικαίωμα, ίσης αξίας μάλιστα με την άρνηση του εμβολιασμού.
Την κυβέρνηση Μητσοτάκη φυσικά θα την καταγγείλουμε και για όσα επιχειρεί με την υποχρεωτικότητα που θέσπισε, όχι όμως από την άποψη της υπεράσπισης ενός ατομικού δικαιώματος, αλλά από την άποψη της υπονόμευσης του εμβολιασμού που για μας είναι ταξικό καθήκον.
Ομως, ο εμβολιασμός, ακόμα κι αν αναπτυχθεί μέχρι τον Γενάρη (που το κόβουμε χλωμό, έτσι που χειρίζεται τα πράγματα ο Μητσοτάκης), δεν μπορεί ν’ αντιμετωπίσει το εν εξελίξει τέταρτο κύμα της πανδημίας. Τι κάνουμε, χτυπάμε παλαμάκια στον Μητσοτάκη και στον ακροδεξιό τηλεπλασιέ-υπουργό του, που μας λένε καθημερινά ότι «η χώρα δεν θα ξανακλείσει», ή απαιτούμε άμεση εφαρμογή ενός πραγματικά καθολικού λοκντάουν, προκειμένου να ανακοπεί το τέταρτο κύμα;
Να σταματήσουν κάποιοι να πετάνε τη μπάλα στην εξέδρα, προβάλλοντας μόνο το αίτημα για ενίσχυση του ΕΣΥ (και τίποτ’ άλλο). Η πανδημία απλώνεται έξω από τα νοσοκομεία, στην κοινωνία. Στα νοσοκομεία φτάνουν τα θύματα της πανδημίας. Απαιτούμε άμεση επίταξη ολόκληρου του ιδιωτικού τομέα (που είναι το πιο αποτελεσματικό μέτρο άμεσης απόδοσης), απαιτούμε προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών (ξεκινώντας με την κατεπείγουσα και κατά παρέκκλιση πρόσληψη όλων των επιλαχόντων του προηγούμενου διαγωνισμού), απαιτούμε να μπει άμεσα μπροστά η δημιουργία νέων ΜΕΘ (3.500 κλίνες πρέπει να διαθέτει η χώρα μας, σύμφωνα με τα διεθνή πρωτόκολλα εντατικής θεραπείας), όμως αυτήν τη στιγμή το επιτακτικό ζήτημα είναι να ανακοπεί η τεράστια και εντελώς ανεξέλεγκτη μετάδοση του ιού στην κοινότητα.
Οι -κατά δήλωσή τους- αριστεροί αρνητές του λοκντάουν πρέπει να μας πουν καθαρά. Θέλουν απλώς περισσότερες ΜΕΘ για να πεθαίνουν οι μισοί που θα καταλήγουν σ’ αυτές, λόγω της τεράστιας και ανεξέλεγκτης διασποράς του ιού στην κοινότητα; Και για να τα λέμε όλα, μήπως μπορούν να μας πουν αν ασχολήθηκαν ποτέ ως τώρα με τις ψευδο-ΜΕΘ και τις μαζικές διασωληνώσεις εκτός ΜΕΘ, που οδηγούσαν ασθενείς σε γρήγορο θάνατο (πραγματικά σαν το σκυλί στ’ αμπέλι); Αν οι καταγγελίες που ακούγονται σήμερα (έστω και αποσπασματικά) ακούγονταν πριν από ένα χρόνο, όπως φωνάζαμε εμείς, ίσως ο Μητσοτάκης να αναγκαζόταν να κάνει κάτι και ίσως να γλίτωναν κάποιες ζωές. Ομως, πέρασαν το δεύτερο, το τρίτο και τώρα το τέταρτο κύμα της πανδημίας και αυτοί που γενικολογούν για την ενίσχυση του ΕΣΥ δεν ασχολήθηκαν ποτέ μ’ αυτό το κρίσιμο ζήτημα. Ισως το θεωρούν… κατώτερο της… υψηλής διανόησης.
Τα υπόλοιπα (μέτρα στους χώρους εργασίας, πύκνωση δρομολογίων, αραίωση μαθητών στα σχολεία) έπρεπε να έχουν ήδη γίνει και δεν πρόκειται να γίνουν άμεσα. Η ανάσχεση της διασποράς του ιού, όμως, είναι άμεση, επιτακτική ανάγκη. Και δεν μπορεί να γίνει χωρίς άμεση εφαρμογή καθολικού λοκντάουν.
Το ταξικό καθήκον συμπυκνώνεται στο δίπτυχο: καθολικός εμβολιασμός για να προστατευθούν η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και άμεση εφαρμογή καθολικού λοκντάουν για να ανακοπεί η τεράστια και ανεξέλεγκτη διασπορά του κοροναϊού στην κοινότητα.
