Πλιάτσικο και κινεζοποίηση

Η επίσκεψη του Μακρόν ένωσε «εχθρούς». Φιλοκυβερνητικός και αντιπολιτευόμενος Τύπος χαιρέτισαν με την ίδια θέρμη την έλευση του γάλλου προέδρου. Με ακόμα μεγαλύτερη θέρμη χαιρέτισαν τα μεγαλοστελέχη 30 γαλλικών μονοπωλιακών ομίλων που τον συνόδευαν. Κάποια απ' αυτά τα στελέχη (όπως ο γενικός διευθυντής της Vinci, Nicolas Notebaert) δε δίστασαν να δηλώσουν δημόσια και ποια ελληνικά κρατικά φιλέτα ορέγονται (και θα τα πάρουν, αν δεν μπουν στη μέση οι Γερμανοί).
 
Οι γάλλοι ιμπεριαλιστές συνοδεύουν το πλιάτσικο με «φρου-φρου κι αρώματα», εν αντιθέσει με τους γερμανούς ιμπεριαλιστές που προτιμούν να μπαίνουν με βλοσυρότητα στο «ψητό». Είναι ζήτημα στιλ και πολιτικής παράδοσης. Είναι όμως και ζήτημα ιμπεριαλιστικής δύναμης. Οπως και να το κάνουμε, οι Γάλλοι έρχονται δεύτεροι, μετά τους Γερμανούς.
 
Το πλιάτσικο, όμως, παραμένει πλιάτσικο, είτε συνοδεύεται από το γλυκό χαμόγελο του Μακρόν είτε από το βλοσυρό μούτρο του Σόιμπλε.
 
Ο Μακρόν έταξε και -οποία πρωτοτυπία- υποστήριξη. Οπως έκανε η Γαλλία όλα τα χρόνια της κρίσης, είπε, θυμίζοντάς μας ότι τα ίδια ακριβώς έλεγε και ο Ολάντ, στις δυο επισκέψεις που πραγματοποίησε στη μνημονιακή Ελλάδα (επί Σαμαρά και επί Τσίπρα).
 
Ο επίτροπος Μοσκοβισί, πάντως, άλλος «μεγάλος φιλέλλην» αυτός (τόσο μεγάλος που ακόμα κι όταν έρχεται για διακοπές στην Ελλάδα γίνεται δεκτός με τιμές αρχηγού κράτους και δεν ξέρει πού να βάλει τα παράσημα και τα διπλώματα που του μοιράζουν οι ιθαγενείς φύλαρχοι), «μας» στεναχώρησε «λιγουλάκι». Η επιτροπεία θα συνεχιστεί μέχρι να αποπληρωθούν τα 3/4 των δανείων, είπε.
 
Εξεπλάγησαν μόνο οι άσχετοι και οι πονηροί. Γιατί αυτό είναι γραμμένο φαρδιά-πλατιά στο καταστατικό του ESM και επαναλαμβάνεται στη δανειακή σύμβαση του Αυγούστου του 2015 και στο Μνημόνιο που τη συνοδεύει. Τι σκοπό έχει η ιμπεριαλιστική επιτροπεία; Να εξασφαλίσει τη συνέχιση του πλιάτσικου από το ευρωπαϊκό κεφάλαιο (πρωτίστως από το κεφάλαιο που εφορμά από τις μητροπόλεις του γερμανογαλλικού άξονα) και τη διατήρηση της κινεζοποίησης του ελληνικού λαού.
 
Μπορεί αυτή η επιτροπεία να μην πολυαρέσει στις ελληνικές αστικές κυβερνήσεις, γιατί τους χαλάει τη μόστρα της «ανεξαρτησίας», όμως η ελληνική κεφαλαιοκρατία «τρελαίνεται». Γιατί αυτή η επιτροπεία επέβαλε «με τη φωτιά και το σίδερο» την κινεζοποίηση και μπορεί να τη διατηρήσει, χωρίς να επιτρέπει κυβερνητικές «παρασπονδίες» για εκλογικούς σκοπούς.
 
Και τις κυβερνήσεις δεν τις «χαλάει» και τόσο. Αλλο τι λένε, άλλο τι σκέφτονται. Μια χαρά τις βολεύει να φορτώνουν στο ΔΝΤ και τους άλλους «θεσμούς» τη σκληρή λιτότητα και την κινεζοποίηση, παριστάνοντας πως δίνουν αγώνα μέχρις εσχάτων, αλλά δεν τις ευνοούν… οι διεθνείς συσχετισμοί.
 
Ετσι θα πορεύεται το σύστημα για πολλά-πολλά χρόνια ακόμα. Χωρίς ανάσα καμιά για τους εργαζόμενους και τους νέους που ψάχνουν δουλειά. Με κομματικές κοκορομαχίες, με αναπτυξιακές φιέστες, με κορδέλες εγκαινίων που κόβονται πολλές φορές για το ίδιο έργο και με υποσχέσεις για το μέλλον που δε γίνονται πράξη. Και με εναλλαγές κυβερνήσεων, βεβαίως.
 
Εκτός αν ξεσηκωθούμε και βάλουμε τέλος.