Η τελευταία πριν τις διακοπές της Βουλής πράξη της κυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν να καταθέσει κάποιες πειρατικές τροπολογίες, με τις οποίες κατήργησε κάποιες ελάσσονες διατάξεις προστασίας εργαζόμενων από την καπιταλιστική εργοδοτική αυθαιρεσία.
Οι τροπολογίες κατατέθηκαν από τον Βρούτση μερικά λεπτά πριν από την ψηφοφορία ώστε να μην υπάρχει το παραμικρό περιθώριο συζήτησής τους. Ακόμα πιο άθλιος ήταν ο τρόπος με τον οποίο μέλη της κυβέρνησης προσπάθησαν να υπερασπιστούν την επομένη την πιο κραυγαλέα απ' αυτές τις ντροπολογίες, αυτή που κατήργησε την υποχρέωση του εργοδότη να αιτιολογεί με βάσιμο λόγο την απόλυση εργαζόμενου. «Οι εργοδότες σταμάτησαν να κάνουν προσλήψεις εξαιτίας αυτής της διάταξης», έλεγαν εν χορώ Βρούτσης, Μηταράκης, Χατζηδάκης, Γεωργιάδης! Κι αυτοί το κατάλαβαν νυχτιάτικα κι έσπευσαν να ψηφίσουν τροπολογίες στο παραπέντε, για ν' αρχίσουν οι καπιταλιστές να κάνουν προσλήψεις αφειδώς!
Αν δεν ήταν τόσο φρέσκια η κυβέρνηση κι αν δεν είχε τόση στήριξη από το μεγάλο όγκο του μιντιακού συστήματος, θα ξεσπούσε σάλος. Γιατί -πέραν της ουσίας- η κυβέρνηση Μητσοτάκη επέλεξε να ξεφτιλιστεί ψηφίζοντας μ' αυτόν τον τρόπο κάποιες διατάξεις που συντάχθηκαν στα γραφεία του ΣΕΒ, στάλθηκαν στον άνθρωπό του στο Μαξίμου (Σκέρτσος ονομάζεται και από τη γενική διεύθυνση του ΣΕΒ πέρασε στο Μαξίμου ως δερβέναγας) κι αυτός τις πάσαρε στον Βρούτση, με την εντολή να τις υλοποιήσει έστω και με τον πιο ντροπιαστικό τρόπο.
Ετσι, ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του έφυγαν για διακοπές με το στίγμα των γιουσουφακίων των καπιταλιστών. Οχι πως αμφιβάλαμε, αλλά φρόντισαν οι ίδιοι να διατυμπανίσουν με τον πιο εμφατικό τρόπο, ότι ο πρώτος βασικός πυλώνας της πολιτικής τους είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου, η ικανοποίηση ακόμα και των πιο ιταμών απαιτήσεων των καπιταλιστών.
Η Βουλή έκλεισε με τις ντροπολογίες που συνέταξε ο ΣΕΒ και άνοιξε με διπλό σόου. Ο Μητσοτάκης πήγε στη Βουλή για ν' ανακοινώσει ότι τερματίζονται τα capital controls (μια διαδικασία δρομολογημένη ήδη) και να κάνει το αντι-ΣΥΡΙΖΑ κομμάτι του, απολαμβάνοντας τον Τσακαλώτο και τους άλλους συριζαίους να σκούζουν ότι αυτοί το είχαν δρομολογήσει (έσκουζαν γιατί κατάλαβαν ότι με τη βοήθεια του Στουρνάρα και των τραπεζιτών τούς πήρε τη μπουκιά από το στόμα), και ο Χρυσοχοΐδης ξαμόλησε ορδές μπάτσων χαράματα στα Εξάρχεια για να σπάσουν καταλήψεις.
Ο επικοινωνιακός σχεδιασμός απέτυχε, γιατί αντί για «επικίνδυνους αντιεξουσιαστές» συνέλαβαν πρόσφυγες και μετανάστες, την πλειοψηφία των οποίων αποτελούσαν μάνες με μωρά, και μετά έτρεχαν ο Πέτσας με τον Οικονόμου να μπαλώσουν την επικοινωνιακή τρύπα, μοιράζοντας φωτογραφίες από το ξενοδοχείο όπου έβαλαν τις μωρομάνες, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία. Ακόμα κι έτσι, όμως, έδειξαν καθαρά ότι η καταστολή, σε όλες της τις εκφάνσεις, θ' αποτελεί το δεύτερο σταθερό πυλώνα της πολιτικής τους.
Το έδειξαν, άλλωστε, και με τη ρύθμιση για την πλήρη κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, που ψήφισαν ταυτόχρονα με τις φιλοκαπιταλιστικές ντροπολογίες.
Ο λόγος πλέον στην εργαζόμενη κοινωνία και τη νεολαία της…
