Είναι προφανής η προσπάθεια της κυβέρνησης να τσακίσει το αγωνιστικό φοιτητικό κίνημα, εφαρμόζοντας το νόμο-πλαίσιο –που από πέρσι παραμένει ουσιαστικά ανενεργός– σε όλη την κλίμακα των αντιδραστικών αλλαγών που επιφέρει.
Η προσπάθεια αυτή δεν σχετίζεται μόνο με την πορεία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά έχει έναν ευρύτερο χαρακτήρα. Η κυβέρνηση προσπαθεί να διαλύσει ένα θύλακα ανυπακοής και αντίστασης, ο οποίος –εκτός των άλλων– οδήγησε σε ναυάγιο τη συνταγματική αναθεώρηση, επιφέροντάς της μια σημαντική πολιτική ήττα. Μια ήττα ευρύτερης σημασίας, το εύρος της οποίας προσπαθεί να κρύψει το σύνολο της αστικής προπαγάνδας. Για να μη γίνει καμιά συζήτηση ως προς τη δυνατότητα του κοινωνικού κινήματος, ακόμα και σε περιόδους κρίσης και κάμψης, να κατακτά επιμέρους νίκες, φτάνει να κινείται έξω από τα όρια της αστικής νομιμότητας και του σημαδεμένου «πολιτικού παιχνιδιού».
Εχει ήδη διαμορφωθεί μια ευρύτατη συστημική συμμαχία για τη συντριβή αυτού του ενοχλητικού κοινωνικού θύλακα. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν συμφωνήσει στα πάντα και η συμφωνία αυτή –διανθισμένη με μπόλικη ρητορική αντιπαράθεση ως προς τα δευτερεύοντα– έχει γίνει σημαία μιας λυσσασμένης προπαγάνδας του συνόλου των αστικών ΜΜΕ. Το ΚΚΕ, με τις δυνάμεις του στο φοιτητικό κίνημα, λειτουργεί ανοιχτά σαν πέμπτη φάλαγγα, συκοφαντώντας, λασπολογώντας, προβοκάροντας και καλώντας σε μη αντίσταση. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί την καθιερωμένη τακτική της διγλωσσίας, αν και οι οργανωμένες δυνάμεις του στο φοιτητικό κίνημα, μετά το φιάσκο τους στις πρόσφατες φοιτητικές εκλογές, προσπαθούν να μη χάσουν την επαφή με το «μπλοκ των καταλήψεων», αποτελώντας σ’ αυτή τη φάση τη δεξιά του πτέρυγα.
Ανεξάρτητα από τους ειδικούς στόχους του κάθε συστημικού πόλου, αν η κυβέρνηση καταφέρει να κατισχύσει σ’ αυτή τη φάση επί του αγωνιστικού θύλακα του φοιτητικού κινήματος, θα ενισχύσει την πολιτικο-ιδεολογική ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού, απλώνοντας τη «σιωπή των αμνών» σε όλο το κοινωνικό σώμα. Τσακίζοντας το αγωνιστικό φοιτητικό κίνημα, η κυβέρνηση Καραμανλή και οι υπόλοιπες συστημικές δυνάμεις που στηρίζουν αυτή της την προσπάθεια, επιδιώκουν να πετύχουν μια στρατηγικής σημασίας νίκη επί της εργαζόμενης κοινωνίας και της νεολαίας της, σε μια περίοδο που βαθαίνει η κρίση του συστήματος και η διαχείρισή της προς όφελος του κεφάλαιου απαιτεί πιο σκληρά νεοφιλελεύθερα μέτρα.
Γι’ αυτό και η μαχητική αλληλεγγύη στο αγωνιζόμενο φοιτητικό κίνημα ξεφεύγει από τα όρια που έχει συνήθως η αγωνιστική κοινωνική αλληλεγγύη και αποκτά ευρύτερο χαρακτήρα. Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να νικήσει ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.