Ο κύβος ερρίφθη! Η κυβέρνηση, βγάζοντας τη μάσκα της συναίνεσης και του διαλόγου, περιφρονώντας ακόμα και τους πρόθυμους συνομιλητές-γλείφτες της, που περίμεναν να τους καλέσει σ’ έναν τελευταίο γύρο διαλόγου, δημοσιοποίησε και αμέσως κατέθεσε στη Βουλή το νόμο-πλαίσιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, ξεκαθαρίζοντας ότι θα το ψηφίσει με διαδικασίες εξπρές, χωρίς να λογαριάζει τις «μειοψηφίες» που αντιδρούν.
Αυτό το νομοσχέδιο ανοίγει το δρόμο για την πλήρη ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Για τη μετατροπή των ΑΕΙ και ΤΕΙ σε επιχειρήσεις, που θα κλείνουν συμφωνίες με το κράτος και ιδιώτες καπιταλιστές. Για ΑΕΙ και ΤΕΙ πολλών ταχυτήτων, μεταξύ των οποίων λίγα θα προορίζονται για την ελίτ των «εχόντων και κατεχόντων», ενώ η πλειοψηφία τους θα φυτοζωεί και θα στεγάζει την πλέμπα, τα παιδιά της φτωχολογιάς, που η οικονομική τους κατάσταση δεν θα τους επιτρέπει να τα βγάλουν πέρα με τις απαιτήσεις των σχολών της ελίτ.
Το ίδιο νομοσχέδιο ανοίγει ταυτόχρονα το δρόμο για την επιβολή του δόγματος της μηδενικής ανοχής στους πανεπιστημιακούς χώρους. Για την εξαφάνιση κάθε ζωντάνιας και την καταστολή κάθε αγωνιστικού σκιρτήματος.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να πάρει τη ρεβάνς από το φοιτητικό κίνημα που έστειλε στα αζήτητα την αναθεώρηση του άρθρου 16, που άνοιγε το δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Προσπαθεί έτσι να στείλει ένα τρομοκρατικό μήνυμα σε ολόκληρη την κοινωνία. Ενα μήνυμα μοιρολατρίας και υποταγής.
Η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση δεν θέλει και δεν μπορεί να σταθεί στο πλάι του αγωνιζόμενου φοιτητικού κινήματος. Το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί γραμμή αντιπολιτευόμενης συμπολίτευσης, κάνοντας κριτική στην κυβέρνηση… από τα δεξιά και κατηγορώντας την για ατολμία! Λες και είναι ατολμία η κατεδάφιση όλων των κατακτήσεων της μεταπολιτευτικής περιόδου, για τις οποίες μάτωσε το φοιτητικό κίνημα από την περίοδο της χούντας. ΚΚΕ και ΣΥΝ περιορίζονται σε ασφαιρα φραστικά πυρά και ενδιαφέρονται μόνο για την αποκόμιση εκλογικών κερδών. Στέκονται ενάντια σε κάθε προοπτική αγωνιστικής κλιμάκωσης, σε κάθε τακτική σύγκρουσης και ρήξης.
Η μόνη αντιπολίτευση στην κυβέρνηση είναι το αγωνιζόμενο φοιτητικό κίνημα. Αυτό το κίνημα που έκανε ορμητικά την επανάκαμψή του την περασμένη Πέμπτη, με μια πανελλαδική πορεία που είχε πάρα πολλά χρόνια να γνωρίσει η χώρα. Το φοιτητικό κίνημα έχει τη δύναμη να κερδίσει. Να αναγκάσει τον Καραμανλή να πάρει πίσω το νόμο-πλαίσιο, όπως είχε πάρει ο μπάρμπας του τον ψηφισμένο από τη Βουλή ν. 815 το 1979, καθώς οι καταλήψεις των σχολών συνεχίστηκαν και μετά την ψήφιση του νόμου. Ας συσπειρωθούμε όλοι γύρω απ’ αυτό το κίνημα που αποτελεί ελπίδα για ολόκληρη την εργαζόμενη κοινωνία και τη νεολαία της.
