Δεν επιδιδόμαστε ποτέ σε κατασκευή σεναρίων συνωμοσίας. Από την άλλη, γνωρίζουμε πως η αστική πολιτική δεν αφήνει ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Γεγονότα που προκύπτουν τυχαία αποσπώνται από το πραγματικό τους πλαίσιο και μετατρέπονται σε πρώτη ύλη για τον εγκλωβισμό του λαού στο πλαίσιο της αστικής πολιτικής.
Ενα τέτοιο γεγονός είναι η σύλληψη των δύο ελλήνων στρατιωτικών στον Εβρο, καθώς πέρασαν σε τουρκικό έδαφος, κυνηγώντας ή ψάχνοντας μετανάστες και πρόσφυγες, στο πλαίσιο ενός ακήρυκτου πολέμου ενάντια σε όποιον πρόσφυγα ή μετανάστη περνάει τα ελληνικά σύνορα. Με τις διαστάσεις που πήρε το γεγονός μετατράπηκε σε εθνικιστικό «σανό» που σερβίρεται σε τεράστιες ποσότητες σε καθημερινή βάση, σε συσκευασίες «ασορτί» με την ιδιαίτερη φυσιογνωμία κάθε αστικού κόμματος.
«Ολοι ενωμένοι» είναι το μήνυμα που βομβαρδίζει καθημερινά τον ελληνικό λαό.
Ευχαριστούμε, αλλά δε θα πάρουμε. Δε θα ενωθούμε με τους δυνάστες του ελληνικού λαού και τα τσιράκια τους. Ούτε θα συναινέσουμε στο «σαφάρι» που διεξάγεται κρυφά στον Εβρο, με θύματα ανθρώπους που -αν μη τι άλλο- προστατεύονται από τη συνθήκη της Γενεύης.
Αν το επεισόδιο στον Εβρο ήταν τυχαίο (μολονότι, αν δεν ήταν τόσο αλαζόνες, θα έπρεπε να το περιμένουν), οι απανωτοί κύκλοι της σκανδαλολογίας έχουν περισσότερο το χαρακτήρα του σχεδιασμένου. Είναι το τελευταίο καταφύγιο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, στην απέλπιδα προσπάθειά τους να διαχωριστούν από τους υπόλοιπους.
Φυσικά και θα παρακολουθήσουμε ό,τι αποκαλύπτεται και έχει άρωμα σκανδάλου. Ομως δε θα μείνουμε στις λασπομαχίες ανάμεσα στα αστικά κόμματα εξουσίας. Θα προσπαθήσουμε να πάμε στην ουσία. Κανένας τους δε θα παρουσιάσει στοιχεία για το αν και πόσα πήρε ο ένας ή ο άλλος πολιτικός προηγούμενων κυβερνήσεων. Αλλά και κανένας τους δε θα μιλήσει για το στύψιμο του ελληνικού λαού με τις τιμές των φαρμάκων και με τη μεταβίβαση του μεγαλύτερου μέρους της δαπάνης στις πλάτες εργαζόμενων και συνταξιούχων. Για το μεγάλο «πάρτι» των καπιταλιστών του φαρμάκου, με τις πλάτες των κυβερνήσεων.
Κυρίως, κανένας τους δε θα ασχοληθεί με το μεγάλο σκάνδαλο της ίδιας της λειτουργίας του καπιταλισμού, της βύθισης του εργαζόμενου λαού στη βαρβαρότητα, για την κινεζοποίηση χωρίς ορίζοντα λήξης. Γιατί βρίσκονται σ' αυτές τις θέσεις για να υπηρετούν με τον μεγαλύτερο φανατισμό αυτό το σύστημα.
Με μια σκυταλοδρομία που κρατάει ήδη οχτώ χρόνια, εναλλάσσονται στους κυβερνητικούς θώκους εφαρμόζοντας την ίδια βαθιά αντιλαϊκή πολιτική. Και θέλουν να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι κάποιοι είναι «λερωμένοι» και κάποιοι είναι «άσπιλοι». Για να συνεχίσουν την ίδια πολιτική!
Αρκεί αυτός ο απλός συλλογισμός για να φανεί η ουσία της λασπομαχίας και η υποκρισία του «όλα στο φως». Ο ίδιος συλλογισμός οδηγεί σε ένα και μόνο συμπέρασμα: μακριά από την αστική πολιτική, σε όλες τις εκφάνσεις της. Γιατί όλες αυτές οι εκφάνσεις διαχειρίζονται και στηρίζουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Απόλυτος ταξικός διαχωρισμός σε όλα τα επίπεδα. Αυτή είναι η κατεύθυνση στην οποία πρέπει να συνταχθεί κάθε συνεπής υπερασπιστής της υπόθεσης του προλεταριάτου. Ν' αλλάξουμε την ατζέντα για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε.