Το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου στήριξε μεγάλο μέρος της προεκλογικής του δημαγωγίας στη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη». Αρκούντως θολός ο όρος, ώστε να χωράει και την καπιταλιστική ανάπτυξη και την οικολογική ευαισθησία, συνδυάστηκε με άφθονη κοινωνική δημαγωγία, η οποία εμφανίστηκε σαν δυνατότητα που θα παρέξει η «πράσινη ανάπτυξη». Η «πράσινη ανάπτυξη» είναι αυτή που θα δώσει τη δυνατότητα για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής εκ μέρους του κράτους.
Η δημιουργία υπουργείου Περιβάλλοντος είχε φετιχοποιηθεί καιρό πριν το ΠΑΣΟΚ (ξανα)πλησιάσει την εξουσία. Πρωταγωνιστές σ’ αυτή τη φετιχοποίηση οι άνθρωποι διάφορων ΜΚΟ, που χρόνια τώρα εξασφαλίζουν το παντεσπάνι τους τσαλαβουτώντας στα λασπόνερα του περιθώριου της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Είναι αυτοί που προσφέρουν στο σύστημα τα απαραίτητα άλλοθι για να χρυσώσει το χάπι της εκτεταμένης καταστροφής του πλανήτη, που κάνει ακόμη πιο αβίωτο το βίο των ανθρώπων που επιβιώνουν μόνο από τη δουλειά τους.
Προπαγανδιστικά επενδύθηκαν πολλά στη δημιουργία υπουργείου Περιβάλλοντος, στο οποίο τοποθετήθηκε ως πολιτικός προϊστάμενος μια εντελώς άγνωστη στον πολύ κόσμο κυρία, αρκούντως γνωστή όμως στους τεχνοκράτες και τους μπίζνεσμεν της «πράσινης ανάπτυξης», όπως αποδεικνύεται. Το προπαγανδιστικό μπαράζ των αφιονισμένων ΜΜΕ δεν επέτρεψε να γίνει η παραμικρή συζήτηση πάνω στην προσθήκη της Ενέργειας στο Περιβάλλον, που συνιστά μια κραυγαλέα «αντίφαση στους όρους». Από την άλλη, η αποκοπή των Δασών από το υπουργείο Γεωργίας και η προσθήκη τους δίπλα στη Χωροταξία και την Ενέργεια, δηλαδή η τοποθέτηση του «προβάτου» εν μέσω των «λύκων», παρουσιάστηκε ως μια απαραίτητη κίνηση.
Η κυβέρνηση της «πράσινης ανάπτυξης», που δημιούργησε –επιτέλους– υπουργείο Περιβάλλοντος, επέλεξε να εμφανιστεί για πρώτη φορά στη Βουλή, μετά τις προγραμματικές δηλώσεις, με ένα νομοσχέδιο για τα δάση. Ενα νομοσχέδιο που η νέα υπουργός ετοίμασε εν κρυπτώ και παραβύστω, χρησιμοποιώντας ως συμβούλους της τεχνοκράτες που υπηρετούν εδώ και χρόνια την αναπτυξιακή λογική των μεγαλοεργολάβων. Η Τ. Μπιρμπίλη χρησιμοποιεί τους κατάλληλους ανθρώπους στην κατάλληλη θέση και πραγματοποεί με θεαματικό τρόπο το στριπτίζ της «πράσινης» δημαγωγίας. Οπως θα διαβάσετε στο αφιέρωμα που φιλοξενείται στο «σαλόνι» αυτού του φύλλου της «Κ», το πρώτο νομοσχέδιο της «πράσινης» κυβέρνησης είναι μαύρο όπως τα καμένα και πολύχρωμο όπως οι βίλες που ξεπηδούν σ’ αυτά όπως τα μανιτάρια μετά τη φθινοπωρινή βροχή.
Τα αποκαλυπτήρια της κυβέρνησης σ’ έναν τομέα που πολλοί (λαθεμένα) θεωρούν ανώδυνο προεξοφλούν την πολιτική της και στα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα. Θ’ αποδειχτεί και πάλι ότι τα πάντα είναι αλληλένδετα.