► Να επιτεθούμε στο κτήνος του αντιτρομοκρατικού νόμου. Λευτεριά στους Π. Ασπιώτη, Γ. Καλαϊτζίδη, Π. Καρασαρίνη. Κανένας όμηρος στα χέρια του κράτους.
Να επιτεθούμε. Είμαστε απόλυτα σύμφωνοι. Ομως το τελευταίο διάστημα πολλή σκόνη έχει σκεπάσει τη σοβαρή υπόθεση του αντιτρομοκρατικού νόμου και των αγωνιστών που συλλαμβάνονται. Δεν επιτιθέμεθα, βέβαια, όταν λέμε ότι όσοι είναι αθώοι να αποφυλακιστούν και όσοι είναι ένοχοι να τιμωρηθούν. Ούτε επιτιθέμεθα, όταν κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε, ότι τέτοιες θεωρίες μονίμως μας καταδικάζουν, στην καλύτερη περίπτωση σε άμυνα ή σε γλείψιμο σ’ αυτούς που διώκουν, στη χειρότερη. Δεν επιτιθέμεθα, βέβαια, όταν λέμε «δίκη δήθεν ΕΛΑ». Λες και δεν υπήρξε ΕΛΑ! Λες και δεν είναι τιμή του κινήματος ότι υπήρξε ΕΛΑ! Δεν επιτιθέμεθα, βέβαια, όταν κρατάμε ουδέτερη στάση σε δήθεν εσωτερικές αντιθέσεις, λες κι αυτές δεν αντανακλούν πολιτικές γραμμές, πολιτικές απόψεις, πολιτικές συγκρούσεις ή πολιτικές συμβιβασμού (ορισμένες φορές ξεδιάντροπου συμβιβασμού) με την ολιγαρχία. Να επιτεθούμε, σύμφωνοι. Αλλά να ξεκαθαρίσουμε τι είναι επίθεση και τι αποτυχημένο (πολιτικά πάντα) κατενάτσιο.
► Οχι στο νόμο πλαίσιο! Οχι στην ιδιωτικοποίηση! Παλεύουμε για ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, δημόσια και δωρεάν, στην υπηρεσία του λαού και της κοινωνίας (Πανελλαδικό Συντονιστικό Φοιτητών)
Μια δόση υπερταξικότητας κάνει καλό στο κίνημα. Κάνει καλό στην αντιπαράθεση, γιατί γίνεται πιο εύκολα. Θα πείτε, τώρα αυτό σε πείραξε, όταν υπάρχει μια τόσο ενορχηστρωμένη επίθεση; Οχι, δεν μας πειράζει αυτό. Αλλα είναι που μας πειράζουν. Το κλίμα που δεν δείχνει να είναι τόσο καλό, όσο θέλουν να το παρουσιάζουν. Το κλίμα που εξακολουθεί να είναι αρκετά υποτονικό. Το κίνημα των ξεχωριστών πορειών, όπως ευνουχίζεται από τα «κολλήματα» του Περισσού. Λες και δεν θα εκφράζονταν σε μια πορεία όλες οι αποχρώσεις που υπάρχουν στη ζωή. Αποστεωμένη καθαρότητα. Οι παραταξιακές διαδικασίες που στραγγαλίζουν το φοιτητή. Που εκκολάπτουν νέους παραγοντίσκους. Αυτά είναι που ενοχλούν, όχι αν λέει το σύνθημα ότι η παιδεία στην υπηρεσία του λαού είναι παιδεία στην υπηρεσία της κοινωνίας. Ή μήπως το σύνθημα είναι αποτέλεσμα όλων αυτών που ενοχλούν;
► Μαρξισμός 2006. Η γιορτή των επαναστατικών ιδεών (ΣΕΚ)
Αυτό δεν είναι κίνημα. Αυτό δεν είναι κόμμα. Αυτό δεν είναι βόας. Αυτό δεν είναι κροταλίας. Αυτό είναι ένα ατέλειωτο πανηγύρι. Από γιορτή σε γιορτή. Από πανηγύρι σε πανηγύρι. Από εμποροπανήγυρη σε εμποροπανήγυρη. Από νίκη σε νίκη. Κάθε γιορτή και επιτυχία. Κάθε πανηγύρι και νίκη. Κάθε εμποροπανήγυρη και επανάσταση. Ολα αυτά είναι… μαρξισμός. Πανηγυρτζήδες όλων των χωρών, καταπιεσμένες ψυχές, ενωθείτε.
