Αγαπητά μου παιδιά
Είναι γνωστό τοις πάσι και τοις μπάτσι ότι διαβάζω κάθε έντυπο που πέφτει στα χέρια μου, αφού η μοίρα (και όχι μόνο) με επιφόρτισε μ’ αυτό το άθλιο καθήκον (εσείς να μην παρασύρεστε και να το αποφεύγετε). Είναι επίσης γνωστή η παθολογική αγάπη μου προς την τεχνολογία (κάθε μορφή αγάπης προς την τεχνολογία είναι παθολογική), αφού χειρίζομαι υπολογιστές, λογιστές, φρυγανιέρες, κινητά κι ακίνητα, μίξερ, μύξες, μείκτες και κάθε είδους μηχανές, παρ’ όλο που είμαι φύσει αμήχανος.
Φορώντας τα ειδικά γάντια – σέρνονται και ιοί, όπως αυτός των φτηνών – διάβασα πριν λίγο καιρό το καταξιωμένο άτυπο έντυπο «sms αντίστασης». Ομολογώ ότι το πήρα στην παραλία για το χοντρό χαρτί του, που βοηθά στη σκίαση του προσώπου, αλλά δεν σας κρύβω ότι παρασύρθηκα από κάποιον τίτλο στο εξώφυλλο: «Δ. Κουφοντίνας: Ο ρόλος του “αντίπαλου” στο θέατρο του παραλόγου». Μου φάνηκε σαν αναγγελία συνέντευξης, όπως θα φαινόταν και στον καθένα υγιώς σκεπτόμενο (καλά, καλά, δεν είναι ανάγκη να με ταπεινώνετε έτσι). Ωιμέ! Ηταν απλώς ένα εμπορικό τρικ, όπως αυτά που κάνει κάθε σοβαρό περιοδικό που τοκίζει στη γελοιότητα και το αντίστροφο. Το όνομα του Μήτσου ήταν απλά ο κράχτης! Τρέμε espresso, cappuccino και λοιπά έντρυπα (αυτά που έχουν τρύπες). Επρεπε να το είχα καταλάβει, από το «αντίπαλου» και «παραλόγου» που δεν συμφωνούν ως προς τον τονισμό και αγκαλιάζουν κάθε γλωσσική προτίμηση, καταδεικνύοντας – σημειολογικά – τις προθέσεις. Anyway, μια ζωή απρόσεκτος ήμουν με την αντίσταση…
Ανοίγω και διαβάζω ένα εκτενές κείμενο, που μου θύμισε τον παλιό καλό Κακα-μ-ουνάκη του «2002 – Η οδύσσεια του διαστήματος μεταξύ γαδα και ρου της ιστορίας». Ως προς τον πολιτικό λόγο του, μου έφερε κάτι από την κουνιάδα της συμπεθέρας του μπατζανάκη του νονού Νο 2 (Δον Κορλεόνε) από το χωριό, η οποία διατηρεί κομμωτήριο και είναι καθημερινή αναγνώστρια των παραπάνω αξιόπιστων εντρύπων. Εμαθα λοιπόν για τον «απόλυτο συμβιβασμό» του Κουφοντίνα, έμαθα πως ανήκω στο «λεγόμενο κίνημα αλληλεγγύης» προς τους «λεγόμενους πολιτικούς κρατούμενους», έμαθα πώς κλίνεται η ειρωνεία, η απαξίωση και η λάσπη σε όλες τις πτώσεις και τέλος, έμαθα πως όλα αυτά και όλοι εμείς είμαστε «η δήθεν αριστερή εκδοχή του ολοκληρωτισμού», τουτέστιν «σταλινιστές που μετέρχονται τις πλέον βρώμικες μεθόδους».
Χάρηκα που ο συνάδελφος (του Κεραυνού, όχι δικός μου) αρθρογράφος δηλώνει απερίφραστα ότι δεν υπάρχουν πολιτικοί κρατούμενοι στην Ελλάδα, ευθυγραμμιζόμενος πλήρως με τις κατά καιρούς δηλώσεις Παπαληγούρα, Μητσοτάκη, Pretender-η και πολλών άλλων ομοϊδεατών του. Αυτό βοηθά τα μάλα εμάς τα πρόβατα να κατηγοριοποιούμε τους τσοπάνηδες – νανουρίστρες μας. Χάρηκα επίσης για τους συνειρμούς και την εξέχουσα μεταφυσική σκέψη με την οποία τελειώνει το άρθρο του ο λαμπρός συνάδελφος. Χάρηκα (τόση χαρά πώς αντέχεται;) για την παράθεση αποσπασμάτων από την δίκη, για την μπαγιάτικη παράθεση μιας δήλωσης Γιωτόπουλου – Τζωρτζάτου από τα αρχαία χρόνια και για την παράθεση δήλωσης του «εκλεγμένου προέδρου κοινότητας Κιμώλου» κ. Αγγελέτου Κανά. Τέλος, χάρηκα που έμαθαν να γράφουν άρθρα με 666 λέξεις, κάτι που είχε κάνει σε παλαιότερο Κοντρόφυλλο αυτή η στήλη, κι επίτηδες το ματαξανακάνει σήμερα.
Ολα αυτά δείχνουν καθαρά ότι πρέπει να σταματήσουμε τις σταλινικές μεθόδους και ν’ ακολουθήσουμε τον δρόμο της απόσυρσης, της ιδιώτευσης που συχνάκις μετεξελίσσεται σε ιδιωτεία. Να μην υπερασπιστούμε καμιά οργάνωση και καμιά ιδεολογία, αποσυρόμενοι στα ιδιαίτερα διαμερίσματά μας και βάζοντας τον «ανεμιστήρα» κοντά για να μας κάνει αέρα και ταπεινές διασημότητες εξ αλλοδαπής να καθαρίσουν pour les amants du non action, όπως λένε και εις Παρισίους. Με σπόνσορα κι όχι ανοργάνωτα. Οπως δηλαδή έκαναν κάποιοι, οι οποίοι θα έπρεπε – λόγω καταγωγής – να θυμούνται τη ρήση του Τρότσκι που έλεγε «αυτός που συκοφαντεί το θύμα, βοηθάει τον εκτελεστή».
Εκλεισα το «sms αντίστασης» (χρέωση 3,00/15’’) γεμάτος σκέψεις. Την τελευταία χαρά σ’ αυτή την ιστορία μου την έδωσε η θεία από το χωριό. Μου έστειλε sms (με χρέωση σαφώς φθηνότερη από το φτηνό sms αντίστασης) γράφοντας πόσο περήφανη ένιωσε. Στο χωριό δεν έχουν πρόβλημα με λάσπες και πρόβατα αφού έχουν γαλότσες, λέει. Και εξαίρει το γεγονός ότι «sms αντίστασης» και προαναφερθέντα έντρυπα, παρ’ όλο που χρησιμοποιούν τις ίδιες σταλινικές μεθόδους προβολής με παραπλανητικούς τίτλους, είναι η καλύτερη συντροφιά της στις δύσκολες ώρες της βοσκής του κοπαδιού στα χειμαδιά.
Ε. Χουντολμέρτ
