Ο ΣΠΕΚΟΥΛΑΝΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΙ
Οι πρωθυπουργοί έρχονται και παρέρχονται, ο Πρεμ Γουάτσα παραμένει. Το μόνο που αλλάζει είναι το στήσιμο στις φωτογραφίες στο Μαξίμου. Καθιστοί με τον Τσίπρα, όρθιοι με τον Μητσοτάκη. Τι εστί Πρεμ Γουάτσα; Μεγαλοσπεκουλάντης, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Fairfax Financial Holdings, που έβαλε λεφτά στη Eurobank, τη Grivalia, το Praktiker και άλλες εταιρίες, προσδοκώντας φυσικά να τα πάρει πολλαπλάσια. Αυτός ο σπεκουλάντης, λοιπόν, βαφτίστηκε «μέγας επενδυτής» και κάθε φορά που έρχεται στην Ελλάδα γίνεται δεκτός στο Μαξίμου με τιμές πρωθυπουργού. Kαι βέβαια, έχει άποψη για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Το 2017, από το βήμα της γενικής συνέλευσης του ΣΕΒ συνέχαιρε τον Τσίπρα διότι συμφώνησε σε όλα με την τρόικα! Το 2019, σύμφωνα με όσα διέρρευσε το Μαξίμου, είπε στον Μητσοτάκη: «Αν προχωρήσετε έτσι όπως ξεκινήσατε, η Ελλάδα θα είναι μια διαφορετική χώρα σε λίγο καιρό και το επενδυτικό ενδιαφέρον θα είναι πολύ μεγάλο»!
♦ Οχι και έλληνας επίτροπος
Καλά θα κάνουν οι δημοσιογράφοι του αστικού Τύπου να μη γράφουν για «έλληνα επίτροπο». Ποτέ δεν υπήρξε «έλληνας επίτροπος», αλλά επίτροπος που υποδεικνύεται από την Ελλάδα. Στην περίπτωση του Σχοινά, βέβαια, δεν ισχύει ούτε το τελευταίο. Ακόμα και η υπόδειξή του έγινε από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο και ο Μητσοτάκης έσπευσε να ανταποκριθεί, προκειμένου να φτιάξει τις σχέσεις του με το κεντροευρωπαϊκό διευθυντήριο, οι οποίες είχαν διαταραχτεί την περίοδο που το 'παιζε «μακεδονομάχος».
Ο ίδιος ο Σχοινάς θα εξακολουθήσει να κάνει αυτό που έκανε εδώ και τόσα χρόνια ως υψηλόβαθμος υπηρεσιακός παράγοντας της Κομισιόν: να εκτελεί εντολές των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Χωρίς αναστολές. Εδώ δεν είχε αναστολές να κάνει τον εκπρόσωπο Τύπου του Γιούνκερ κατά τα μνημονιακά χρόνια, κάνοντας δηλώσεις ενάντια στη χώρα του. Δεν είχε καν την ευαισθησία να ζητήσει την εξαίρεσή του απ' αυτή τη δουλειά και τη μεταφορά του σε κάποιο άλλο πόστο. Γι' αυτή τη συνέπειά του ανταμείφθηκε από τα πραγματικά αφεντικά του και όχι από τον Μητσοτάκη.
♦ Οχι και ρουφιάνος
Στην ιεραρχία του ελληνικού κρατικού σχηματισμού, ο πρόεδρος της Βουλής είναι τρίτος, μετά τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό. Εκπροσωπεί -υποτίθεται- τη νομοθετική εξουσία που είναι διακριτή από την εκτελεστική. Μπορεί να υποδεικνύεται από την εκάστοτε πλειοψηφούσα παράταξη, υποτίθεται όμως πως είναι πρόεδρος όλων των βουλευτών και έχει μια σχετική ανεξαρτησία από το κόμμα του και την κυβέρνησή του.
Αυτά όλα, στα χαρτιά βέβαια. Ο Μητσοτάκης, μάλιστα, έκανε κι ένα βήμα παραπέρα, μην επιτρέποντας στον Τασούλα ούτε το γενικό του γραμματέα να επιλέξει ο ίδιος. Του έβαλε γενικό γραμματέα ένα δικό του στενό συνεργάτη, από τους πιο έμπιστους, τον Γιώργο Μυλωνάκη. Το γεγονός δείχνει πως παρά την άνετη αυτοδυναμία του, ο Μητσοτάκης εξακολουθεί να είναι ανασφαλής. Δεν έχει καμιά εμπιστοσύνη στον Τασούλα, ο οποίος συνδέεται με τον Σαμαρά από παλιά, από τότε που ο Τασούλας ήταν προσωπικός γραμματέας του Αβέρωφ και ο Σαμαράς ένα από τα αγαπημένα παιδιά του ηγέτη της ακροδεξιάς πτέρυγας της ΝΔ. Γι' αυτό και έβαλε δίπλα του τον Μυλωνάκη, ο οποίος θα είναι το μάτι και το αυτί του μεγάρου Μαξίμου.
ΥΓ. Ο Τασούλας, πάντως, μολονότι οφείλει την πολιτική του καριέρα στον Αβέρωφ, απέφυγε ακόμα και τ' όνομά του ν' αναφέρει στην πρώτη του ομιλία ως πρόεδρος της Βουλής. Αναφέρθηκε μόνο στον Κ. Καραμανλή. Για ξεκάρφωμα, προφανώς.
♦ Υπενθυμίσεις
Την περασμένη Δευτέρα, στην κεντρική πολιτική στήλη του Μικροπολιτικού των «Νέων» εμφανίστηκε το εξής ερώτημα-σχόλιο, υπό τον τίτλο «Απορία» και εντός πλαισίου για να ξεχωρίζει: «Τι θα γίνει με την τροπολογία με την οποία διαγράφηκε το πρόστιμο στη ΣΕΚΑΠ, παραμονές εκλογών; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε δεσμευτεί ότι θα ήταν μία από τις πρώτες διορθωτικές κινήσεις του…».
Ο Κούλης μπορεί να ξεχνά, ο Μαρινάκης όχι. Φυσικά, αν ο Σαββίδης «προσκυνήσει» (τον Μαρινάκη, όχι τον Κούλη), μπορεί πολύ εύκολα να γίνει το σωστό «ντιλ».
♦ Αηδιαστικός
Το να γράφουν στα λεγόμενα social media διάφορα (άλλα χιουμοριστικά έξυπνα και άλλα ντιπ «καμένα») για την γκαντεμιά του Μητσοτάκη μπορείς να πεις ότι έχει το χάζι του. Οταν, όμως, αυτό αναπαράγεται από ένα μέχρι πρότινος υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ και νυν βουλευτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το φαινόμενο γίνεται αηδιαστικό. Ιδού τι έγραψε ο Πολάκης στο facebook (διατηρούμε τη σύνταξη, την ορθογραφία, τη στίξη): «Υπομονή, ένα τσουνάμι,μια έκρηξη ηφαιστείου και μια πτώση μετωριτη έμεινε…. Πυρκαγιά ,χαλαζόπτωση,πλημμύρα και σεισμός έγιναν …. γρήγορα
ΥΓ ο λοιμός και ο λιμός έπονται του κύκλου των φυσικών φαινομένων…
Υγ2 μερικές φωτό απο το «γλέντι» που γινεται στο δίκτυο …».
Και βέβαια, δεν άργησαν να του απαντήσουν στα σοβαρά οι επαγγελματίες προπαγανδιστές του Μητσοτάκη, παραθέτοντας σεισμούς, πλημμύρες, πυρκαγιές και οικολογικές καταστροφές που έγιναν επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς κανείς ποτέ να διανοηθεί να τις αποδώσει στη… γκαντεμιά του Τσίπρα.
♦ Ιματζ μέικερ
Οπως μας πληροφόρησε η ιστοσελίδα του Βαξεβάνη, «μετά από 10 χρόνια σταματά η ιδιαίτερη και πολυεπίπεδη επαγγελματική σχέση του Αλέξη Τσίπρα με τη Ζωή Χαλιδιά», η οποία «επέλεξε να επιστρέψει στον ιδιωτικό τομέα, όπου και προϋπήρχε πάνω από 20ετία» και, όπως λένε οι πληροφορίες, «αυτή τη φορά αναλαμβάνει τη διεύθυνση ενός παλιού γνωστού brand name από το χώρο των ΜΜΕ, που ετοιμάζεται να κάνει come back στο διαδικτυακό περιβάλλον».
Η κ. Χαλιδιά, ιδιοκτήτρια -εκτός των άλλων- και του διαμερίσματος όπου ο Τσίπρας έκανε τα κρυφά ραντεβού του με τον Ψυχάρη (ποιος ξέρει και με ποιους άλλους), παρουσία μόνο της διάσημης πλέον γάτας Ιμαλαΐων, υπήρξε η προσωπική ίματζ μέικερ του Τσίπρα, από την εποχή που αυτός ορίστηκε υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ για το δήμο Αθηναίων, κάνοντας την εμφάνισή του στην κεντρική πολιτική σκηνή. Προερχόμενη από το χώρο της διαφήμισης, ανέλαβε να φτιάξει το brand «Τσίπρας». Μιλάμε για αμερικανιά ολκής δηλαδή, αποκαλυπτική του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνονται την πολιτική ο Τσίπρας και η παρέα του.
Οσο για το «παλιό γνωστό brand name από το χώρο των ΜΜΕ», το οποίο θα αναλάβει η Χαλιδιά, το μυαλό μας μπορεί να πάει μόνο στον Flash. Ο Πετράκης ο Κόκκαλης έχει ανάγκη από στήριξη για να έρθει κάποια στιγμή στην εσωτερική πολιτική σκηνή. Το Διαδίκτυο βοηθάει να στηθούν τέτοια εγχειρήματα χωρίς να πέσουν πολλά λεφτά.
♦ Προειδοποιήσεις
«Το θέμα είναι ότι η κυβέρνηση δημιουργεί την αίσθηση πως προσφέρει διαρκώς εχέγγυα σε σχέση με όσα έλεγε στην αντιπολίτευση. Στην Ουάσιγκτον με τις Πρέσπες, στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών με τον Σχοινά, στον Ρέγκλινγκ με την τήρηση των δημοσιονομικών στόχων, στην αντιπολίτευση με τον Παπαδημούλη κ.ο.κ. Προφανώς ουδείς τους ζητάει να το παίξουν Βαρουφάκηδες. Αλλά κι ο εθελοντικός κατευνασμός είναι μάλλον αχρείαστος ή υπερβολικός για μια νέα κυβέρνηση. Οσο δίνεις τόσο θα σου ζητούν περισσότερα»!
Συμβουλές τακτικής από τον Πρετεντέρη, που φοβάται μήπως ο Κούλης σπάσει από νωρίς τα μούτρα του, ακολουθώντας μια τακτική σαν κι αυτή που έσπασε τα μούτρα του πατέρα του, ή τακτική «σκοτσέζικου ντους» από τον Μαρινάκη έναντι του Μητσοτάκη, για να μην ξεχάσει τις υποχρεώσεις του;
♦ Απειλή
Ο Μητσοτάκης στις προγραμματικές του δηλώσεις δεν είπε τίποτα για εξεταστικές επιτροπές, δικαστικές έρευνες και τα παρόμοια κατά των συριζαίων. Ούτε οι πρωτοκλασάτοι υπουργοί. Ο υπουργός Μπουμπούκος, όμως, δεν κρατήθηκε και έκλεισε ως εξής τη δική του ομιλία:
«Κλείνοντας, όλο αυτό το πολιτισμένο κλίμα και η ιδέα μιας νέας μεταπολίτευσης που τραβά μια κόκκινη γραμμή στην κρίση και μας πηγαίνει όλους μπροστά, δεν θέλω να περάσει από το μυαλό κανενός σας πως σημαίνει ότι ξεχνάμε τι έγινε σε αυτή τη χώρα. Ολες οι δεσμεύσεις μας για να ερευνηθούν οι σκευωρίες του παρελθόντος και όλες οι προσπάθειες που στήσατε, όχι όλοι σας αλλά προφανώς ορισμένοι από εσάς, για να πλήξετε με λάσπη και με ψέματα τους πολιτικούς σας αντιπάλους, σας διαβεβαιώ θα διερευνηθούν μέχρι τελευταίας κεραίας. Και εύχομαι κανένας από εσάς να μην είναι μπλεγμένος. Αυτό δεν θα γίνει για λόγους ρεβανσισμού. Θα γίνει για λόγους Δημοκρατίας. Γιατί είμαστε υποχρεωμένοι στις μέλλουσες γενιές να ξεκαθαρίσουμε ότι όποιος πολιτικός σκεφτεί στο μέλλον να εργαλειοποιήσει τη δικαιοσύνη, να εφεύρει ψευδομάρτυρες και να στήσει ψευδείς κατηγορίες για να πλήξει τους πολιτικούς του αντιπάλους, θα έχει το τέλος που του αξίζει. Ολα θα γίνουν με τον θεσμικό τρόπο που πρέπει και όπως προβλέπει το σύνταγμα».
♦ Του αρέσει
«Ο νικητής είναι ένας συνειδητοποιημένος πολέμιος του λαϊκισμού, πρώην στέλεχος τραπεζών, ο οποίος σπούδασε στο Harvard. Ονομάζεται Κυριάκος Μητσοτάκης». Ετσι παρουσίασε τον Κούλη ο Φαρίντ Ζακαρία του CNN. Πρώην στέλεχος τραπεζών και απόφοιτος του Χάρβαρντ είναι οι βασικές ιδιότητες που ανέφερε ο αμερικανός δημοσιογράφος. Επισημάνσεις που όχι μόνο δεν ενόχλησαν τον Κούλη, αλλά μάλλον του άρεσαν, αν κρίνουμε από τη συνέχεια της συνέντευξης, στην οποία δεν προσπάθησε καθόλου να παρουσιάσει μια άλλη εικόνα για τον εαυτό του.
♦ Μία από τα ίδια
Επανεμφάνιση του ΓΑΠ στη Βουλή μετά από τεσσεράμισι χρόνια απουσίας. Πέρασε, μίλησε, μα δεν ακούμπησε. Του έγραψαν μια ομιλία που προσπαθούσε να ακροβατήσει σε δύο άξονες. Από τη μια, να δικαιώσει την πολιτική του του 2010, φορτώνοντας τα αίτια στην κυβέρνηση Καραμανλή. Από την άλλη, να εμφανιστεί σαν στοχαστής, σαν ένα είδος «σοφού του έθνους», που μιλά για την κλιματική αλλαγή, για την πράσινη ανάπτυξη, για το opengov, ενάντια στο πελατειακό κράτος, για κοινωνική δικαιοσύνη κτλ. Το μόνο που προκάλεσε ήταν βαθιά χασμουρητά. Οχι τόσο εξαιτίας της εντελώς «φλατ» και νανουριστικής εκφοράς του λόγου όσο εξαιτίας των αφόρητων κοινοτυπιών που επανέλαβε για μυριοστή φορά. Ο Γιωργάκης μάλλον έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει ρόλος γι' αυτόν στο αστικό πολιτικό σύστημα.