Από τα πανηγύρια στη μούγκα
Τέλη Ιούνη με αρχές Ιούλη, ο Γ. Παπακωνσταντίνου οργάνωσε ολόκληρη προπαγανδιστική καμπάνια με θέμα «το έλλειμμα μειώθηκε κατά 40% το πρώτο εξάμηνο». Από τα πανηγύρια του Ιούλη περάσαμε στη μούγκα του Σεπτέμβρη. Μια ολιγόλογη ανακοίνωση όλο κι όλο, που μας πληροφορεί ότι στο οχτάμηνο το έλλειμμα μειώθηκε κατά 32,2% έναντι ετήσιου στόχου μείωσης κατά 39,5%!
Κοντολογίς, παρά τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, το πρόγραμμά τους έχει πέσει έξω και όπου να ‘ναι θα επιβάλουν νέα μέτρα. Οπως κι αν τα βαφτίσουν θα είναι νέα μέτρα, αφού θα αποσκοπούν στη συγκέντρωση επιπλέον κονδυλίων από το σκέλος των δαπανών και το σκέλος των εσόδων.
Ποιος μπορεί να εμπιστευτεί τους ψεύτες;
«Απ’ ό,τι γνωρίζω, δεν είναι 3,5 δισ. η στέρηση (σ.σ. των εσόδων), είναι περίπου 1,5 δισ.». Το είπε ο Παπανδρέου στη Θεσσαλονίκη, απαντώντας σε σχετική ερώτηση. Τα θαυμάσια ελληνικά του (στέρηση αντί για υστέρηση) δεν θα τα σχολιάσουμε. Θα σχολιάσουμε, όμως, το περιεχόμενο της απάντησης. Πότε έφτασε η υστέρηση των εσόδων το 1,5 δισ.; Μέχρι πριν μερικές μέρες, Παπακωνσταντίνου και Σαχινίδης έσκιζαν τα ρούχα τους (τουλάχιστον μια ντουζίνα συνεντεύξεών τους μπορούμε να παραθέσουμε), ότι η υστέρηση είναι μόνο 770 εκατομμύρια. Πότε πρόλαβε και διπλασιάστηκε το ποσό; Μέσα σε λίγες μέρες;
Από τα στοιχεία βγαίνει υστέρηση στο οχτάμηνο 4,2 δισ. ευρώ, τα οποία -φυσικά- δεν μπορούν να καλυφθούν ούτε από το (υποτιθέμενο) «μαξιλάρι» των 4 δισ. από τη μείωση των δαπανών, οπότε τα νέα μέτρα θα έρθουν αναπόφευκτα. Μπορείτε να εμπιστευτείτε ανθρώπους που λένε αδίστακτα τόσο χοντρά ψέματα;
ΥΓ1: Ρωτήθηκε ο Σαχινίδης –στο πρωινάδικο του σαββατοκύριακου στο Mega– για τις διαφορές στην υστέρηση των εσόδων και έκανε γαργάρα. Και βέβαια, οι δυο δημοσιογράφοι (Αναγνωστάκης-Χασαπόπουλος) έκαναν πως δεν κατάλαβαν. Αντί να τον αρπάξουν και να τον κωλοχτυπήσουν, πέρασαν σε άλλο θέμα.
ΥΓ2: Ολα τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου επαναλαμβάνουν ένα παραμύθι. Οτι είχαν έτοιμα μέτρα μείωσης του ελλείμματος (μείωση της φοροδιαφυγής και είσπραξη ληξιπρόθεσμων εισφορών), όμως η τρόικα δεν είχε εμπιστοσύνη στις ελληνικές κυβερνήσεις και επέβαλε άλλα μέτρα, άμεσης απόδοσης. Τι τους εμπόδισε, όμως, να προωθήσουν παράλληλα και τα δικά τους μέτρα; Αν μπορούσαν να μειώσουν το έλλειμμα χωρίς αντιλαϊκά μέτρα, τώρα –μετά τη μεσολάβηση και των μέτρων της τρόικας– η μείωση του ελλείμματος θα ήταν πολύ μεγαλύτερη. Ούτε αυτή την απλή παρατήρηση έκαναν τα δυο παπαγαλάκια.
Εκαναν είδηση το αυτονόητο
Δεν θα υπάρξει το μέτρο της εξίσωσης του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης, μέχρι να δημιουργηθεί μηχανισμός απονομής επιδόματος θέρμανσης, είπε ο Παπανδρέου. Κι αυτό θεωρήθηκε είδηση, ενώ είναι το αυτονόητο. Από την πρώτη στιγμή είχε ειπωθεί ότι κάποιοι θα εξαιρούνταν, με την εφαρμογή διάφορων κριτηρίων (εισοδηματικά, επιφάνειας κατοικίας). Αρα, από τη στιγμή που δεν έχουν το μηχανισμό, δε μπορούν να εφαρμόσουν το μέτρο. Ομως, όπως επιβεβαίωσε και ο Παπανδρέου, θα το εφαρμόσουν. Και παράλληλα θα θεσπίσουν ένα επίδομα θέρμανσης, όχι για όλους τους εργαζόμενους, αλλά για μια μικρή μερίδα, κατά το πρότυπο των διάφορων επιδομάτων φιλανθρωπίας (όπως το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, που τελικά το έδωσαν μισό). Γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλουν ένα δισ. ευρώ από το πετρέλαιο θέρμανσης μόνο από το πετρέλαιο των πλούσιων, όπως υποκριτικά δηλώνουν.
Ομως, το 1 δισ. ευρώ μέσα στο 2011 πρέπει οπωσδήποτε να το αρπάξουν. Οπότε μένουν τα άλλα δύο μέτρα, όπως τα περιέγραψε ο Παπακωνσταντίνου στις Βρυξέλλες την προηγούμενη βδομάδα. ‘Η θα ανεβάσουν όλα τα αγαθά κατά μια-δυο μονάδες (π.χ. από το 11% στο 13%) ή θα καθιερώσουν ενιαίο συντελεστή ΦΠΑ για τα πάντα (π.χ. 19%). Οταν είναι έτοιμοι και για το πετρέλαιο θέρμανσης, τότε θα έχουν μια πρόσθετη πηγή άντλησης έμμεσων φόρων, για να καλύψουν τις νέες «τρύπες» που θα προκύψουν. Αυτό, όμως, δεν σχολιάστηκε. Εκαναν είδηση το αυτονόητο, για να θάψουν την πραγματική είδηση.
Προβλέπουν φούντωμα της ανεργίας
Η ΕλλΣτατ «μετράει» την ανεργία απολογιστικά με μια συγκεκριμένη (αναξιόπιστη) μέθοδο. Η ιδιωτική εταιρία Manpower «μετράει» τις προοπτικές απασχόλησης, με βάση δειγματοληπτική έρευνα σε διοικήσεις 750 καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα αυτής της εταιρίας, για το τελευταίο τρίμηνο του 2010 (Οκτώβρης-Δεκέμβρης) «ο Δείκτης των Συνολικών Προοπτικών Απασχόλησης διαμορφώνεται στο -10%, ιστορικά χαμηλό ποσοστό από τότε που ξεκίνησε η έρευνα στη χώρα μας, το Β΄ Τρίμηνο του 2008. Η πτώση του Δείκτη σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο του έτους φτάνει τις 5 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2009 αγγίζει τις 10. Οι εργοδότες και στους εννέα τομείς της ελληνικής οικονομίας δηλώνουν ότι ο αριθμός των ατόμων που απασχολούν θα μειωθεί μέσα στο προσεχές τρίμηνο, με τις πλέον απαισιόδοξες εκτιμήσεις να προέρχονται από τον χώρο του Εμπορίου (-21%) και της Μεταποίησης (-17%)».
Φτηνιάρικο σόου
Με την ανάληψη των νέων καθηκόντων του ο Χρυσοχοΐδης οργάνωσε ένα φτηνιάρικο σόου. Κάλεσε στο γραφείο του το προεδρείο της Ομοσπονδίας Αρτοποιών Ελλάδος για να συζητήσουν την τιμή του ψωμιού και –όπως μας πληροφόρησε δελτίο Τύπου του υπουργείου– «η συνάντηση κατέληξε σε δέσμευση του Προέδρου της Ομοσπονδίας, ότι, παρά τις πιέσεις που δέχεται ο κλάδος των αρτοποιών εξαιτίας των αυξήσεων στα σιτηρά, η τιμή του ψωμιού θα παραμείνει σταθερή και δεν θα προκύψουν αυξήσεις».
Τι αξία έχει η δέσμευση του προέδρου των αρτοποιών; Καμία. Τι θα κάνουν οι αρτοποιοί έτσι και γίνει μια αύξηση στην τιμή των αλεύρων; Φυσικά, θ’ αυξήσουν την τιμή του ψωμιού. Για ποιες πιέσεις που δέχεται ο κλάδος των αρτοποιών γίνεται λόγος, όταν ακόμη δεν έχουν γίνει αυξήσεις στα άλευρα; Το καλοκαίρι, μετά την απόφαση της ρωσικής κυβέρνησης να απαγορεύσει τις εξαγωγές, οι αλευροβιομήχανοι έριξαν τις πρώτες προειδοποιητικές βολές, κάνοντας λόγο για αυξήσεις μέχρι και 30%. Στη συνέχεια μαζεύτηκαν, αφού τους πήραν από τα μούτρα ακόμα και τα αστικά ΜΜΕ. Κάποια στιγμή θα επανέλθουν, εμπράκτως, και τα πράγματα θα πάρουν τη φυσιολογική τους τροπή. Αλήθεια, γιατί ο Χρυσοχοΐδης δεν δοκίμασε να πάρει ανάλογη «δέσμευση» από τους αλευροβιομήχανους; Γιατί αυτοί δεν παίζουν στις κυβερνητικές φιέστες, όπως οι αρτοποιοί, που αποτελούν τον τελευταίο τροχό της άμαξας.
Πήρε το μάθημα
Ο Γ. Παπακωνσταντίνου είναι εκείνο το κυβερνητικό στέλεχος που επαναλαμβάνει συνεχώς, είτε σε ελληνικό Μέσο μιλά είτε σε ξένο, ότι ο ελληνικός λαός στηρίζει την κυβερνητική πολιτική. Πριν κάμποσο καιρό, απαντώντας σε μια τέτοια προκλητική αναφορά του (είχε πει ότι τον συναντούν άνθρωποι στο δρόμο και του δίνουν κουράγιο και του λένε να προχωρήσει), τον προκαλούσαμε, αν τολμά, να κάνει μια βόλτα από το γραφείο του στο Σύνταγμα μέχρι την Ομόνοια, να δει πώς θα αντιδράσει ο κόσμος. Δεν χρειάστηκε. Πήρε το μάθημά του στην ίδια την πατρίδα του. Είχε προγραμματίσει να μιλήσει σε εκδήλωση, αλλά έβαλε την ουρά στα σκέλια και την ακύρωσε, μετά από κινητοποίηση που ανακοίνωσαν εργαζόμενοι της ΔΕΗ. Και στην πατρίδα του ινκόγκνιτο θα πηγαίνει από εδώ και πέρα.
►Ξεπέρασε κάθε προηγούμενο η MRB. Σε γκάλοπ για την περιφέρεια Αττικής (δημοσιεύτηκε στη Real News) δίνει στον Παφίλη του Περισσού 2,6%! Οπως κατήγγειλε η παράταξη του Παφίλη («Λαϊκή Συσπείρωση»), υπάρχουν καταγγελίες πως το όνομά του δεν υπήρχε καν στα ερωτηματολόγια και το έβαλαν εκ των υστέρων! Κάπως έτσι γίνονται τα γκάλοπ.
Διαλέγουμε στρατόπεδο
«Αν μέχρι τώρα πορευόμασταν μόνοι, προσπαθού-σαμε μόνοι, μόνοι ηττώμασταν, μόνοι σωπαίναμε, μόνοι παραιτούμασταν. Είναι καιρός να το κατανοήσουμε, να μάθουμε από αυτό και να το αλλάξουμε. Ως εργαζόμενοι μουσικοί – που δεν μπορούμε και να ζήσουμε από την τέχνη που υπηρετούμε και αναγκαστικά εργαζόμαστε και σε άλλους χώρους, όταν δεν είμαστε άνεργοι – είναι καιρός να δράσουμε συλλογικά, διαλέγοντας στρατόπεδο. Η θέση μας στην παραγωγή μάς τοποθετεί δίπλα στον κόσμο της εργασίας κι απέναντι στους εκμεταλλευτές που παρασιτούν σε βάρος της κοινωνίας. Θα σταθούμε στο πλευρό αυτών που με τον κόπο τους παράγουν όλο τον κοινωνικό πλούτο και έχουν κάθε δίκιο να τον διεκδικήσουν για όλη την κοινωνία. […]
Ως μουσική-καλλιτεχνική ομάδα, θέτουμε τις όποιες δυνάμεις μας στη διάθεση των οργανώσεων των εργαζομένων για κινηματικές καλλιτεχνικές δράσεις στους τόπους δουλειάς, στα εργοστάσια, στα εργατικά κέντρα, στα σωματεία, στις γειτονιές, στους κοινωνικούς χώρους, σε απεργίες, διαδηλώσεις και πορείες, όπου πάλλεται η λαϊκή αντίσταση, νικώντας την απαισιοδοξία, την ηττοπάθεια, την ακινησία και τη σήψη. Γνωρίζοντας, χωρίς να τρέφουμε αυταπάτες, πως για να ανθίσει μια διαφορετική, μια νέα τέχνη που θα απαντά σε πραγματικές ανάγκες της κοινωνικής ζωής, που δε θα εξαντλείται στην αυτοέκφραση και δε θα αποσύρεται από το στίβο της κοινωνικής διαπάλης, πρέπει να προηγηθούν κοινωνικές αλλαγές και ρήξεις, επιδιώκουμε με την κοινωνική μας δραστηριοποίηση και την καλλιτεχνική μας παραγωγή να συμβάλλουμε προς την κατεύθυνσή τους. Μόνο μέσα στο κίνημα, πια, κοντά στο λαό, μπορεί να βρει οξυγόνο μια τέχνη που παλεύει να φανερώσει το «πραγματικό» και να γίνει «όπλο» για την αλλαγή του. Και οι καιροί που έρχονται θα γεννήσουν τέτοια τέχνη που θα παίρνει μαχητικά θέση που θα επενεργεί στις συνειδήσεις, ενάντια στην παραίτηση και την απογοήτευση, που δε θα ’ναι τέχνη της ήττας».
Αποσπάσματα από κείμενο του μουσικού σχήματος «Υπεραστικοί», με τίτλο «Ή με τον κόσμο της εργασίας ή με τους καπιταλιστές».