♦ Εχουν χάσει τη μπάλα
Εάν κάποιο Ταμείο χρειαστεί να ρευστοποιήσει νωρίτερα κάποιο δομημένο ομόλογο, η κυβέρνηση με νομοθετική ρύθμιση θα αντικαταστήσει το ομόλογο με νέο, δήλωσε στη Βουλή ο Γ. Αλογοσκούφης. Εχουν χάσει εντελώς τη μπάλα και δεν θυμούνται τι έχουν πει προηγούμενα. Δεν ήταν ο Τσιτουρίδης που ζητούσε να σταματήσει το παραμύθι περί ρευστοποίησης, γιατί οι συντάξεις είναι εγγυημένες από το κράτος; Ποιον να πιστέψουμε τελικά, τον Τσιτουρίδη που μας έλεγε ότι δεν υπάρχει περίπτωση ρευστοποίησης ή τον Αλογοσκούφη που μας λέει ότι υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο;
Αμ’ το άλλο; Υποτίθεται (πάλι σύμφωνα με δήλωση του Αλογοσκούφη), ότι τα δομημένα ομόλογα είναι μια πάρα πολύ καλή επένδυση για τα ασφαλιστικά ταμεία. Τότε γιατί θα χρειαστεί να παρέμβει το κράτος, με την έκδοση νέου, πριμοδοτούμενου ομολόγου, σε περίπτωση ρευστοποίησης; Τα πράγματα είναι απλά: σήμερα λένε ό,τι τους κατέβει, μπας και περάσει η μπόρα. Οταν έρθει η ώρα των ρευστοποιήσεων δομημένων ομολόγων (επειδή τα Ταμεία θα χρειάζονται μετρητά για να καλύψουν τις ανάγκες τους), κανένας δεν θα ασχολείται με το θέμα, κανένας δεν θα πάρει χαμπάρι τη μεγάλη χασούρα.
♦ Τον κρατάει;
Το όνομα του Ευγένιου Παπαδόπουλου δεν εμφανίστηκε στο σκηνικό της σκανδαλολογίας για πρώτη φορά τώρα. Είχε «παίξει» και την περίοδο του «σκανδάλου των κουμπάρων». Δεν ήταν λίγοι οι νεοδημοκράτες τότε που εισηγούνταν στον Τσιτουρίδη να τον διώξει, για να βγει ο ίδιος στον αφρό. Δεν το έπραξε και τώρα ο Παπαδόπουλος αποδείχτηκε η Αχίλλειος πτέρνα του. Γιατί δεν τον έδιωξε τότε; Δεν ήξερε ο Σάββας ότι ο Ευγένιος είναι ανακατωμένος σε χρηματιστηριακά παιχνίδια; Κι αν δεν το ήξερε, τότε με το «σκάνδαλο των κουμπάρων» κάποιοι φρόντισαν να το μάθει. Και όμως, κάλυψε απόλυτα τον στενό του συνεργάτη, ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να τον ρίξει βορά στα ΜΜΕ και να καθαρίσει ο ίδιος. Εύλογα, λοιπόν, προκύπτει το ερώτημα: μήπως ο Ευγένιος, άνθρωπος με μακρά θητεία ως παρατρεχάμενος βουλευτών και πολιτικών στελεχών της ΝΔ, ξέρει πολλά; Μήπως από κάπου κρατάει τον Σάββα;
♦ Σεμνότητα
Οταν ο Γιωργάκης θέλει να συναντηθεί με οποιοδήποτε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, πάει στη Χαρ. Τρικούπη ή στο γραφείο του στη Βουλή, συναντιούνται και τα λένε, χωρίς την τήρηση κάποιου ειδικού πρωτόκολλου. Αλλο τα ενεργά πολιτικά στελέχη, όμως, και άλλο κοτζάμ Σημίτης. Για τη συνάντηση Γιωργάκη-Σημίτη κλείστηκε τραπέζι στο εστιατόριο πολυτελούς ξενοδοχείου, ειδοποιήθηκαν τα κανάλια και προσήλθαν συνοδευόμενος ο καθένας από δύο συνεργάτες του. Κάθησαν απέναντι και συζήτησαν, όπως συζητούν δυο κρατικές αντιπροσωπείες ομολόγων. Μόνο τα σημαιάκια της κάθε πλευράς έλειπαν από το τραπέζι. Ποιος είπε ότι ο Σημίτης δεν είναι ένας ιδιαίτερα απλός και σεμνός άνθρωπος;
♦ Ξεσαλωμένος
Τα αισθήματα που τρέφει ο Πάγκαλος για τον Σημίτη (και τον Γιωργάκη, βέβαια) είναι γνωστά. Οσο και να παρασύρεται, όμως, από τα πάθη του (είναι γνωστή η μεγαλομανία και ο παρορμητισμός του) δεν είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνει (τόση πολιτική πείρα έχει πια), ότι όταν έχεις την κυβέρνηση από κάτω (πράγμα που επί τρία χρόνια το επεδίωκες και δεν το κατάφερνες), δε μπορείς να βγαίνεις και να γυρίζεις την ατζέντα. Τη μια δηλώνει ότι δεν κάνει αντιπολίτευση στη Ντόρα και τον Μεϊμαράκη, γιατί ακολουθούν σωστή πολιτική (!!!) και την άλλη δηλώνει ότι μετά το 2000 η κυβέρνηση Σημίτη διέλυσε τη χώρα. Κι όμως, ο Γιωργάκης δεν του βγάζει ούτε κίτρινη κάρτα. Γιατί άραγε; Τι παιχνίδι παίζεται;
♦ Ρεντίκολο
Τόσο σίγουρος για την παραμονή του στην κυβέρνηση ήταν ο Τσιτουρίδης που έδωσε μεγάλη συνέντευξη στο «Βήμα της Κυριακής», η οποία δημοσιεύτηκε μια μέρα μετά την αποπομπή του. Για να γίνει ακόμα περισσότερο ρεντίκολο και να φανεί (για μια ακόμα φορά) ποιο είναι το επίπεδο, ποια είναι η προσωπικότητα αυτών που διαχειρίζονται την εξουσία και παίρνουν αποφάσεις που καθορίζουν την πορεία του λαού και του τόπου. Τι είναι το μόνο που βρήκε να πει σ’ αυτή τη συνέντευξη ο Τσιτουρίδης; «Εθιξα και θίγονται συμφέροντα», «βεβαίως θίγουμε συμφέροντα και είναι λογικό να αντιδρούν». Προφανώς, στα θιγμένα συμφέροντα πρέπει να αποδοθεί και η πυξ-λαξ αποπομπή του από τον Καραμανλή!
♦ Ρουφιανάκος
Πάλι έβγαζε δοντάκια ο Πρετεντεράκος στο δελτίο ειδήσεων του MEGA. Aιτία του θυμού του αυτή τη φορά ήταν οι «κουκουλοφόροι που καίνε την Αθήνα» (δεν έχει σημασία που καμιά Αθήνα δεν κάηκε). Εψαχνε κάποιον να ρίξει τις ευθύνες και επειδή ο Πολύδωρας δεν του έφτανε, κατέληξε στους δικαστές, οι οποίοι -άκουσον, άκουσον!- αθώωσαν τους 49 διαδηλωτές της φοιτητικής πορείας κι αυτοί αποθρασύνθηκαν και τα έκαψαν όλα! Δεν μπορούμε, βέβαια, να απαιτήσουμε από τον Πρετεντεράκο να παρακολουθεί και τις δίκες για να διαπιστώνει αν δικαίως ή όχι αθωώνονται ή καταδικάζονται οι διαδηλωτές. Είναι γνωστή, άλλωστε, η άποψη που έχουν αυτά τα χαριτωμένα φασιστοειδή: όποιος συλλαμβάνεται είναι εξ ορισμού ένοχος και αν δεν καταδικαστεί, οι δικαστές είναι… επιλήσμονες του καθήκοντος. Απλώς, για να τον φουντώσουμε περισσότερο του λέμε ότι η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση (ομόφωνη μάλιστα) όχι μόνο αθώωσε τους 49 αλλά και έστειλε τους ΜΑΤάδες στον εισαγγελέα, για να διαπιστωθεί αν έκαναν κατάχρηση βίας και αν κατέθεσαν ψέματα στο δικαστήριο. Πάει, χάλασε ο κόσμος…
♦ Ομορφος κόσμος
Μέχρι και το παραπέντε της αποπομπής του ο Σ. Τσιτουρίδης προσπαθούσε να τη γλιτώσει. «Εχω την παραίτηση του Ευγένιου Παπαδόπουλου», είπε στον μυστικοσύμβουλο του Καραμανλή, Γ. Αγγέλου, σε μια προσπάθεια να παραμείνει στην κυβέρνηση. «Εδινε» τον στενότερο συνεργάτη του, τον άνθρωπο στον οποίο είχε δώσει υπερεξουσίες, προκειμένου να γλιτώσει ο ίδιος. Δεν ήταν σε θέση να καταλάβει πως ο Καραμανλής προόριζε τον ίδιο για το ρόλο (αποδιοπομπαίος τράγος) που αυτός έδινε στον Αγγέλου. Ενας φτηνιάρης ανθρωπάκος που νόμισε πως έγινε σπουδαίος. Ως φοιτητής διορίστηκε από τη χούντα στη ΦΕΑΠΘ. Αργότερα προσκολλήθηκε στον Καραμανλή (ομάδα των «λοχαγών») και μπήκε στην πολιτική, όταν οι μνήμες της χουντικής επταετίας είχαν εξασθενίσει. Τόσο φτηνιάρης ήταν που δεν δίστασε να πάει ο ίδιος σ’ έναν πρύτανη ΑΕΙ για να ζητήσει παράνομη μετεγγραφή του γιου του. Βρέθηκε έτσι εκτός κυβέρνησης και όταν επανήλθε δεν είχε πρόβλημα να πολιτεύεται ως υφυπουργός του Αλογοσκούφη. Φιλοδόξησε να γίνει «μακεδονάρχης» της ΝΔ (τρομάρα του). Κι όταν ξέσπασε το σκάνδαλο των ομολόγων, έγινε και πάλι ικέτης προσπαθώντας να σώσει το τομάρι του. Και μόνο η φάτσα του το τελευταίο δίμηνο μαρτυρά για την ποιότητα του ανδρός.
♦ Αναγνώστες και τσόντες
Μερικά στοιχεία από την εκτίναξη της κυκλοφορίας εφημερίδων (πολιτικών και αθλητικών) που άρχισαν να μοιράζουν τσόντες: Η Βραδυνή από 5.000 στις 39.000 φύλλα, το Παρασκήνιο από 500 στα 15.000 φύλλα, η Traffic από 3.000 στα 17.500 φύλλα, η Παρασκευή+13 από 20.000 στα 40.000 φύλλα, η Press Time από 10.000 στα 35.000 φύλλα, η κυριακάτικη Αθλητική Ηχώ από 7.000 σε 35.000 φύλλα, το κυριακάτικο Sportime από 15.000 στα 29.000 φύλλα. Καταλάβατε, λοιπόν, τι είναι εκείνο που οδήγησε τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να ζητήσει την ενεργοποίηση του νόμου περί ασέμνων. Οχι, βέβαια, δεν ήταν τα χριστιανικά ανακλαστικά του (άλλωστε, κυκλοφορούν και καθαρά έντυπα τσόντας), αλλά η ενόχληση των μεγαλοεκδοτών των σοβαρών λεγόμενων εφημερίδων, που είδαν μπροστά τους έναν ανταγωνισμό που δεν τον περίμεναν.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτές οι φυλλάδες αγοράζονται μόνο για την τσόντα. Αρα, θεωρητικά δεν χάνουν αναγνωστικό κοινό οι μεγάλες πολιτικές εφημερίδες. Λάθος. Γιατί και οι κυριακάτικες εκδόσεις αυτών των εφημερίδων εδώ και καιρό στηρίζονται στην πραμάτεια που δίνουν μαζί με την εφημερίδα (cd, dvd, βιβλία). Αρα, έχουν και αυτές αναγνώστες που δεν αγοράζουν εφημερίδα επειδή καίγονται να διαβάσουν το περιεχόμενό της, αλλά για τα «ντεσού» που τη συνοδεύουν. Ενα κομμάτι αυτού του κοινού (σημαντικό, όπως δείχνουν τα νούμερα), θεωρεί πιο ελκυστικές τις τσόντες και στρέφεται εκεί. Επειδή, λοιπόν, οι λεγόμενες σοβαρές εφημερίδες δε μπορούν να βάλουν τσόντα, ενεργοποίησαν τη Δικαιοσύνη να φράξει το δρόμο στους μικρότερους εκδότες που με τις τσόντες ανακάλυψαν μια πολύ καλή μηχανή για «γάζωμα».
♦ Βασίλη, κάτσε φρόνιμα…
Ούτε αυτή τη φορά μπορούσε να λείψει η προβοκατορολογία απ’ αφορμή τις επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα σε ένδειξη αλληλεγγύης στην εξέγερση των κρατούμενων στις φυλακές. «Είναι φανερό ότι αυτού του είδους οι ενέργειες χρησιμοποιούνται και αξιοποιούνται από τις δυνάμεις του συστήματος που επιδιώκουν να καταστείλουν το λαϊκό κίνημα για να επιβάλουν την αντιλαϊκή πολιτική», απεφάνθη το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ. Στο ίδιο μήκος κύματος ο ΣΥΝ, αφού καταδίκασε «όλα τα φαινόμενα τυφλής βίας» (γιατί είναι τυφλή αυτή η βία δεν μας είπε), απεφάνθη ότι «ανεξάρτητα από τους λόγους που επικαλούνται και τα προσχήματα που χρησιμοποιούν όσοι αναλαμβάνουν την ευθύνη τους, συμβάλλουν αρνητικά και διαμορφώνουν ένα κλίμα ευνοϊκό για αυταρχισμό και καταστολή».
Κάθε μορφή αγώνα, κάθε πράξη αντίστασης που ξεφεύγει από τα όρια της αστικής νομιμότητας είναι γι’ αυτούς καταδικαστέα, γιατί εντείνει την καταστολή. Ενώ άμα δεν κάνεις τίποτα, εκλείπει και η ανάγκη της καταστολής!