Ζορίστηκε αναμφίβολα ο Παπαχρήστος των «Νέων» να κρατήσει χαμηλά τους τόνους, αλλά τα έχωσε (και χοντρά μάλιστα) στον Κούλη: ή μάζεψε τον Σκέρτσο και άσε τους Κικίλια (υπουργό), Κοντοζαμάνη (αναπληρωτή υπουργό), Θεμιστοκλέους και Κωτσιόπουλο (γενικούς γραμματείς) να διαχειριστούν την πανδημία ή διώξε την τετράδα και βάλε υπουργό Υγείας τον Σκέρτσο, που τον θεωρείς μεγάλο ταλέντο. «Και τα δύο μαζί δεν γίνονται. Ποτέ και πουθενά, σε καμία ιστορική περίοδο, τα ερμαφρόδιτα σχήματα δεν απέδωσαν. Οπως και αν ονομάστηκαν. Ακόμη και “επιτελικό“ κράτος…», καταλήγει.
Εμείς όλο αυτό το έχουμε ονομάσει «παιδική χαρά των α(χ)ρίστων». Τις συνέπειες, όμως, τις πληρώνει ο ελληνικός λαός.
Πονηριές
Η Φώφη περιοδεύει από την Ελλάδα ως πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ και όχι ως υποψήφια πρόεδρος στις εσωκομματικές εκλογές του φθινόπωρου! Αυτή είναι η επίσημη θέση. Και χτυπιέται ο Ανδρέας ο Λοβέρδος, ότι η Φώφη κάνει προεκλογική εκστρατεία για την πάρτη της. Και τι ήθελες να κάνει η πρόεδρος Φώφη, ρε Ανδρέα; Να κλειστεί στη Χαριλάου Τρικούπη και ν’ αφήσει τον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα να αλωνίζουν; Και να τραβήξει τίποτα εκλογές ο Μητσοτάκης κι ο κόσμος να έχει ξεχάσει ότι υπάρχει το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ; Δεν κοιτάς τα χάλια σου, που σε βγάζουν πρώτo τα γκάλοπ που κουλαντρίζει η ομάδα προπαγάνδας του Μαξίμου, αλλά όταν εμφανίζεσαι είναι σαν να έχεις τον ανθρωποδιώκτη; Πάρε για παράδειγμα τη Θεσσαλονίκη, όπου σε στηρίζει ο Βενιζέλος. Πήγε η Φώφη και έκανε θριαμβευτική εμφάνιση στο Εργατικό Κέντρο, όπου είχαν μαζευτεί όλα τα πράσινα στελέχη που μπορούν να μαζέψουν καμιά ψήφο. Εσένα ποιος θα σου μαζέψει ψήφους, ο Βενιζέλος και οι λίγοι κολλητοί του, που κυκλοφορούν μόνο με τις αμαξάρες τους και δεν τους λέει καλημέρα άνθρωπος;
Ησυχίιιια…
Ο ένας (Λιγνάδης) παραμένει στη φυλακή και περιμένει πότε θα τελειώσουν οι σε βάρος του καταγγελίες για βιασμό ανηλίκων, ώστε οι συνήγοροί του να βάλουν μπροστά τη διαδικασία αποφυλάκισής του μέχρι τη δίκη. Προς το παρόν αυτό είναι ανέφικτο, διότι έχουν γίνει καινούργιες καταγγελίες και ο πελάτης τους πρέπει να απολογηθεί για νέες κατηγορίες. Οι ειδήσεις, πάντως, περνούν σταå εντελώς ψιλά.
Ο άλλος (Φιλιππίδης) υποτίθεται ότι θα καλούνταν σε απολογία για έναν βιασμό και δύο απόπειρες στις αρχές Ιούνη. Κοντεύουμε να φτάσουμε στα μέσα Ιούλη και ακόμη δεν έχει κληθεί. Οσο για τις ειδήσεις… απλά δεν υπάρχουν.
Οπως λένε έμπειροι νομικοί, σ’ αυτές τις περιπτώσεις η ησυχία είναι υπέρ του κατηγορούμενου και των χειρισμών των υπερασπιστών του. Ειδικά όταν ο κατηγηορούμενος είναι… υψηλό προσώπατο.
Μαϊμουδιές
Μπορεί να μην είμαστε αθλητική στήλη, αλλά από μπαλίτσα ξέρουμε, όπως θα έλεγε και ο μακαρίτης ο Αλέφαντος. Γι’ αυτό δεν μπορούμε να ανεχτούμε τη σφαγή της Δανίας στο γόνατο, προκειμένου να πάει η Αγγλία στον τελικό. Εφτιαξαν ένα Euro κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της Αγγλίας (πόσο να του κόστισε, άραγε, του πορτοκαλομαλλιά Μπόρις;), πρέπει όμως να μπορείς και να κερδίσεις μέσα στο γήπεδο. Οταν δεν τα καταφέρνεις, τότε αρχίζεις τις βουτιές με τη βεβαιότητα ότι κάποια στιγμή το «κοράκι» θα σφυρίξει το πέναλτι. Και καλά, ας πούμε ότι ο διαιτητής δεν είδε ότι κανένας δεν ακούμπησε τον Στέρλινγκ, οι άλλοι στο VAR δεν το είδαν; Φυσικά και το είδαν, αλλά στον τελικό έπρεπε να πάει η Αγγλία, για να είναι γεμάτο το Γουέμπλεϊ.
Ο Τζόνσον άφησε τους Αγγλους να παραβιάσουν κάθε μέτρο προστασίας από τον κοροναϊό (είναι γνωστό πώς συμπεριφέρονται αφού καταναλώσουν ένα καφάσι μπίρες ο καθένας), ενώ ταυτόχρονα απαγόρευσε σε οπαδούς άλλων ομάδων να ταξιδέψουν στην Αγγλία. Οπότε, ό,τι κατάφεραν οι μετανάστες. Η Δανία δεν έχει πολλούς μετανάστες στη Βρετανία, αλλά ευτυχώς που η Ιταλία έχει μπόλικους, αν και νομίζουμε ότι και χωρίς αυτούς -εύκολα ή δύσκολα- θα αποκαταστήσει… τη φυσική τάξη των πραγμάτων. Εκτός αν έχουμε τίποτα μαϊμουδιές πιο χοντρές απ’ αυτές που υπέστησαν οι συμπαθείς Βίκινγκ.
Φύλαρχοι-δυνάστες
Τα ‘σπασε, λέει, στη Μύκονο ο διάδοχος του θρόνου του Μαρόκου. Κι όταν έφτανε στο τσακίρ κέφι, άναβε πεντακοσάευρα. Γιατί να μην το κάνει; Μήπως κουράστηκε για να τα βγάλει; Στα ελληνικά ΜΜΕ το γεγονός παρουσιάστηκε με… θετικό τρόπο: έχουμε τόσο καλούς τουριστικούς προορισμούς που μας προτιμούν οι άνθρωποι που καίνε πεντακοσάρικα για να σπάσουν πλάκα. Το ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, από πού προέρχονται, πώς εξασφαλίζουν τα αμύθητα πλούτη τους, δεν (πρέπει να) μας ενδιαφέρει.
Το Μαρόκο, μια χώρα μεγάλη και πλούσια, πρώην γαλλική αποικία και νυν γαλλική νεο-αποικία, διοικείται από μια δυναστεία με σιδερένια πυγμή. Φτώχεια, τεράστιες ανισότητες, κοινωνική καταπίεση, αλλά και εθνική καταπίεση (Σαχράουϊ και Βέρβεροι) χαρακτηρίζουν το καθεστώς, οι φυλακές του οποίου είναι γεμάτες από κάθε είδους αντιπάλους της δυναστείας και του συστήματός της, οι οποίοι υποβάλλονται σε φρικτά βασανιστήρια. Από τον Χασάν στον Μοχάμεντ (σημερινός βασιλιάς) και μετά απ’ αυτόν στον γιο του Χασάν (αυτόν που έκαιγε τα πεντακοσάευρα στη Μύκονο), η δυναστεία κρατάει αυτή την τεράστια χώρα με τη φωτιά και το σίδερο, εισπράττοντας τα εύσημα όχι μόνο του γαλλικού ιμπεριαλισμού αλλά συνολικά του ιμπεριαλιστικού συστήματος. Και βέβαια, ουδείς στη Δύση αναζητά… ανθρώπινα δικαιώματα στο Μαρόκο (ούτε στη Σαουδική Αραβία).