Δυο χιλιάδες και οχτώ: έτος φαύλο και φριχτό.
Ακρως σοβαρή πλακίτσα, στίχοι: Κοκκινοσκουφίτσα.
Μπορεί τώρα να φεύγει η μέρα και να έρχεται το Johnny Walker, αλλά σαν σήμερα πριν 27 χρόνια, ερχόταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο σοσιαλισμός κι έφευγαν οι βάσεις, το ΝΑΤΟ, η φτώχεια κι ένα σωρό άλλα πράγματα. Λίγο αργότερα έφυγε κι η σοβαρότητα, η οποία δεν επέστρεψε ποτέ από τότε… Νωρίτερα –για την ακρίβεια πριν 90 χρόνια από σήμερα– γεννιόταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και δυο χρόνια αργότερα ερχόταν κι η Μελίνα Μερκούρη, η οποία ωστόσο έχει ήδη φύγει… Τέλος, στις 24/10 του 1977, από τη μια πόρτα προφυλάκιζαν τον Ασιμο, τον Μπαλή και τους άλλους αναρχικούς κι «αναρχικούς» κι από την άλλη αποφυλάκιζαν τον Μπάμπαλη μετά από την μακραίωνη φυλάκισή του που κράτησε 18 αφόρητους… βασανιστικούς μήνες.
Σαν σήμερα γεννήθηκε βέβαια και ο Γιώργος Κιμούλης (πρόσφατα ζήτησε πολιτιστικό άσυλο στη συμβασιλεύουσα), καθώς και η –πάμε χαϊβάνι, πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει: στον αγύριστο!– Αλκηστη Σεβαστή Απικιουζέλ (ή Πρωτοψάλτη) αλλά αυτά αντιμετωπίζονται, δεν μας ανησυχούν ιδιαίτερα. Εκείνο που δεν αντιμετωπίζεται είναι το ότι έχουν περάσει πάνω από 40.000 χαμένες ώρες από το πάρτι του Μάρτη του 2004… Πέντε χιλιάδες οχτάωρα και βάλε κάτω απ’ τη γαλάζια πρέσα, ρε ούπστη μου! Ο Δαϊλάκης δεν έγινε Διαλάκης, ο Ρατατούλης εξελίχθηκε σε μεγάλο blogoπαιδο, γύρω-γύρω όλοι και στη μέση ο Μανώλης, η μικρή Ελένη (ποια Ράπτη ρε;) κάθεται και κλαίει γιατί δεν την παίζουν οι φιλενάδες της, η διάλυση ανεστάλη κι η βίζιτα εξελίσσεται σε αρμένικη…
Αλλο Αλογοσκουφίτσα κι άλλο Κοκκινοσκουφίτσα!
Ποιος θ’ αναλάβει να δημοσκουπίσει λίγο αυτή τη σκόνη που σκεπάζει το πολιτικό σκηνικό και να μας υποδείξει πώς να σκεφτούμε και τι σκ@τ@ να κάνουμε; Βέβαια, δημοσκουπίζοντας καταλήγουμε σε δημοσκόπωση, αλλά τι να κάνουμε; Εχει και τα τρωτά σημεία της η φάση, πάντως τα καταφέρνει σαφώς καλύτερα στο lifestyle, ενώ στον τομέα της πολιτικής υστερεί λιγάκι. Ας το κοιτάξουν λίγο οι επιστημονικές ομάδες: πώς γίνεται στο ένα να ομονοούν σχεδόν όλοι και στο άλλο να μην μπορεί να βρεθεί λύση; Θα σας μαλώσω. Α ναι, ας έχουμε υπόψη ότι το κοινωνικό μίσος βαθαίνει, μόνο που δεν είναι καθόλου ταξικό. Τοξικό ίσως, έτσι καθώς φτάνουμε σε αδη-έξοδο… Πάντως –για να επιτελώ και το λειτούργημα της ενημέρωσής σας για το οποίο έχω δώσει τον όρκο του Rousseau-πουλου– φέτος το χειμώνα θα φορεθεί πολύ το μνημοσυνί, εκείνο το μοβάκι των μνημόσυνων ντε. Μάλλον έγινε άρση της συμφωνίας με τον Καπετανάκη –περιγράφεται σε σχετικό άσ(θ)μα– για τα μελιτζανιά… Οι κοινωνικές στολές αλλάζουν συχνά για να έχουν δουλειά και τα πολυσκαταστήματα της πολύβουης πολυφυλακής. Χαμηλοτάβανα (ναι) παντελόνια ώστε να φαίνονται οι κεκοσμημένοι με στρινγκάκια κώλοι, το σύμβολο της δεκαετίας του μηδέν (‘00). Μέση και κοιλιά έξω ανεξαρτήτως αισθητικών κριτηρίων ή καιρικών συνθηκών, το ρεβέρ ντεμοντέ κι εξόριστο εδώ και τριάντα χρόνια. Τα γυαλιά όρασης πρέπει να είναι μικρά και παραλληλόγραμμα, έτσι ώστε να παθαίνεις παράκρουση όταν κοιτάς γύρω να τα φοράνε όλοι (κυρίως όλες) και να έρχονται κατά πάνω σου. Οταν όμως πρόκειται για γυαλιά του ήλιου, τότε –αντίθετα– πρέπει να είναι μεγάλα και περίπου στρογγυλά. Φοβάμαι…
Ανακοίνωση προς πράκτορες, άλλοθι του συστήματος και μιάσματα: Μην δίνετε τροφή στον Περισσό (έχει ήδη φάει άλλωστε), μην χτυπάτε τράπεζες, μην επιβραδύνετε τις απρόσμενα θετικές εξελίξεις!
Ακούς εκεί να βγάζουν κάθε τρεις και λίγο τον αθλητισμό μας ντοπέ και μαστουρωμένο οι ανθέλληνες, πολλοί εκ των οποίων κατοικοεδρεύουν μέσα στους κόλπους (δεν θέλω κακούς συνειρμούς) της χώρας! Ως αιδώ και μη παρέλκει! Βάλαμε λοιπόν κι εμείς οι καθεστωτικοί θεματοφύλακες και τερματοφύλακες (φυλάμε το τέρμα, το τέλος, τέλος πάντων τις εξόδους) το έγκριτο ΒΗΜagazino να γράψει για το ντόπινγκ στην πάλαι ποτέ ανατολική Γερμανία, να σκάσουν οι… κομμουνιστές που μας διαβάλλουν. Κάτω το τείχος του Βερολίνου, ζήτω το τείχος του Σαρόν και το τείχος στα φάουλ. Αξιος ο μισθός… Ναι, ναι, δημοσιεύτηκε εκεί δίπλα στις μόδες και στις βαθυστόχαστες αναλύσεις των μέγιστων κυνωνικών προβλημάτων: περί τριχόπτωσης, γκουρμέ, λαμπερών εκδηλώσεων, αποδράσεων και του χαβά της ψιλής μας που είναι σε αγενέστατο ρε μείζονα και δυο οκτάβες κάτω από τον ευρωπαϊκό.
kokinoskoufitsa@eksegersi.gr
