δεν έχει τέλος η ύπνωση;
Ομού και all together, ανεξαρτήτως πεποιθήσεων και χρωμάτων, οφείλουμε να μην ξεχάσουμε τα πρωθυπουργικά γενέθλια της 4ης Μαρτίου. Ο Κούλης, ο καταλληλότερος και σέξι, κλείνει τα 52 χρόνια βασανισμένης και πολυτάραχης ζωής, από την κούνια ακόμη που ήταν πολιτικός κρατούμενος μέχρι τις εξορίες στα ξερονήσια της Ευρωλάνδης.
Ηρθε τρανή αποκριά, ήρθαν τα καρναβάλια
-ανάμεσά τους μερικά που 'ναι όλο το χρόνο-
μα απ' όλα ξεχωρίζουνε οι υπέρμαχοι της πίστης
που δήθεν τάχα και λοιπά, αλλά χορεύουν πρώτοι
με τις μουτσούνες, με στολές ξέκωλων ή και τράγων
κι απέ τρέχουν στην εκκλησιά με… ευσέβεια και πίστη
ν' ακούσουν τ' ακατάληπτα, να μάθουν την αγάπη
κι έπειτα «έξω οι πρόσφυγες» με λύσσα και στειλιάρια.
Ομοίως, ομού και all together, ανεξαρτήτως πεποιθήσεων και χρωμάτων, αυξάνουν τα ρίγη εθνικής συγκίνησης με την προσθήκη δώδεκα εξαιρετικών καλλιτεχνών και επιστημόνων» (όπως έγραψε η καπετάνισσα Γιάννα) στην επιτροπή «Ελλάδα 2021». Ανάμεσά τους, ο συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος, ο δήμαρχος Τρικάλων και ο Παναγιώτης Χηνοφώτης (άραγε να είναι καλλιτέχνες ή επιστήμονες;) και φυσικά ο εθνικός μας Διονύσιος, ο «Αθηνιόνιος 2004» ντε, πάντα παρόντας στα μεγάλα εθνικά σαλπίσματα συσσιτίου.
Κι εκεί που αναρωτιόμασταν γιατί σιωπά η Δόμνα
ήρθε η μεγάλη είδηση: την έφαγε η Κρήτη
την έκλεψε, την πλάνεψε για μια φορά ακόμη.
Παλιά ήταν ο υπουργός, δήμαρχος είναι τώρα
φουντώνει η αγωνία μας μην πάει και σε κλητήρα.
Τα κατάφερε να πέσει ΚΑΙ από καρέκλα ο ΓΑΠ μ' ένα γκαπ. Στη βουλή. Λίγα «κατορθώματα» του απέμειναν για να κλείσει έναν πληρέστατο κύκλο.
Ετσι που πάει η δουλειά, έτσι όπως πάει το πράμα
βλέπω τους καρναβαλιστές με μάσκες χειρουργείου.
Κι έπειτα είν' τα δύσκολα: τις μάσκες δεν θα βγάλουν
αλλά μ' αυτές ολημερίς κι ολονυχτίς θα είναι
και θα φοβάται άνθρωπος άνθρωπο να πλησιάσει
όπως πήγε να γίνει τότε που ξεπήδησε το AIDS
(όλα για να χωρίζουμε, όλα να διαλυθούμε).
Μα έχει και συνέχεια, έρχεται στο κατόπι
καθώς μεμιάς θ' αδειάσουνε τα ράφια των εμπόρων.
Καρνάβαλου (ατελείωτου) συνέχεια, καθώς «πρέπει να 'σαι πολύ λέρα σε ξυλοδαρμών γαλέρα» όπως ακράδαντα πιστεύει και η λαϊκή μούσα που καταδικάζει τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται, σε αντίθεση με τους κρατιστές και το υποταγμένο ποίμνιο που δεν καταδικάζει παρά μόνο συγκεκριμένη βία:
Αλλος για Χίο τράβηξε κι άλλος για Μυτιλήνη
κι άλλος μέσα στην ΑΣΟΕΕ κατατακτήριες δίνει.
Μέχρι πριν από κάποια χρόνια, για ολόκληρες δεκαετίες δεν υπήρχε περίπτωση να μπει μπάτσος σε πανεπιστήμιο. Από τη μια το άσυλο, από την άλλη η προϋπόθεση (το «προαπαιτούμενο» που λένε κι οι δανειστές) κάποιας μόρφωσης, γνώσης, διαβάσματος, εξετάσεων. Ωσπου γύρισαν όλα τούμπα, βρέθηκε ο τρόπος και είδαν έστω πώς είναι τα πανεπιστήμια από μέσα (αλλά όχι και πολύ μέσα)…
Αλλά το καρναβάλι συνεχίζεται και κορυφώνεται πολλές φορές, σχεδόν καθημερινά. Ωστόσο, αυτό το τριήμερο έχει την τιμητική του:
Δεκέμβρη η γουρουνοχαρά, μα φέτος και Φλεβάρη!
Γιορτή μεγάλη στα νησιά, στολές, χαμός, μουτσούνες
να κι η τρανή αποκριά με πέτρες και κουδούνες
αχ τι τρελό ξεφάντωμα, πόση ομορφιά και χάρη!
«Ποιος θα πληρώσει την πίκρα των κομμουνιστών, που μπροστά στον τάφο δεν έχουν ένα τοπίο να ακουμπήσουν την τρυφερότητά τους;» (Χρόνης Μίσσιος).
Ητανε οι σαρακηνοί, οι ενετοί κατόπι
νησιώτες, οι κατακτητές πότε θα γίνουν «τόπι»;
Εχει ένα θέμα με τις ημερομηνίες και ίσως και με τον Μάρτιο ως ορόσημο στη ζωή του ο Βαρουφάκης ή μας φαίνεται;
Κοκκινοσκουφίτσα
