Τι είπε ο πρωθυπουργός; Να αλλάξουμε τη χώρα; Και μάλιστα «ή τώρα ή ποτέ»; Μάλιστα. Πολύ αισιόδοξο τον βρίσκω τον πρωθυπουργό. Εγώ τον στήριξα και τον στηρίζω τον Κυριάκο, αλλά η πολιτική στήριξη απέχει πολύ από την αφέλεια. Αμ δεν αλλάζει αυτή η χώρα πρωθυπουργέ μου. Βηματάκια αποδέχεται, επιδιορθώσεις ανέχεται, μπαλωματάκια εδώ κι εκεί δέχεται, βαψιματάκια στην πρόσοψη παίρνει, αλλά ως εκεί. Eτσι και τολμήσει κάποιος να πάει λίγο βαθύτερα δεν έχει καμιά τύχη. (…) Οπότε, θαρρώ πως η μεταρρυθμιστική φόρα με την οποία ξεκίνησε η κυβέρνηση Κυριάκου, τράκαρε στα Τέμπη και ευ τελεύτησε τον βραχύ της βίο. (…) Aσε λοιπόν, πρωθυπουργέ μου, τους χαριτωμένους αυτοσχεδιασμούς, ξέχασε τα φευγιά προς τα εμπρός, καβάλησε την κλασική ράγα των πρωθυπουργικών τρένων και προχώρα με την ησυχία σου. Κάνε τα όλα κρατικά, διόρισε εκεί καμιά τριακοσαριά χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, άσε τα μαχαίρια στο κόκκαλο και πιάσε τα χαϊδέματα σε συνδικαλιστές και συντεχνίες, αγάπησε το παλιό αποτελεσματικό ατομικό και κλαδικό ρουσφέτι, κόψε τις αναγγελίες περί τεχνολογικών αναβαθμίσεων και ψηφιακών εποχών και κοίτα εκεί να το ψευτομπαλώσεις το χάλι μας μέχρι νεωτέρας. Αφού το βλέπεις. Κανένας γύρω σου δεν θέλει μήτε αλλαγές, μήτε ανατροπές, μήτε άλματα προς το μέλλον. Δώσε εκεί κανένα επίδομα, υποσχέσου διορισμούς και έχεις την καριέρα σου και την υστεροφημία σου εξασφαλισμένη. Τι τα θες τα υπόλοιπα καημένε…
Δημήτρης Καμπουράκης
(Πολύ πρωτότυπο, οφείλουμε να ομολογήσουμε. Αλλοι τον είπαν Μωυσή, Ηρακλή, Τσόρτσιλ, ο Καμπουράκης -πιο πονηρός- περιγράφει τον Κούλη σαν μεγάλο μεταρρυθμιστή που δίνει τον άνισο αγώνα ν’ αλλάξει μια καθυστερημένη χώρα και πέφτει μαχόμενος επί τον επάλξεων. Ετοιμος ήταν να γράψει τη λέξη Λεωνίδας, αλλά την τελευταία στιγμή συγκρατήθηκε: άσ’ τους καλύτερα να το μαντέψουν. Θερμοπύλες φυλάττει ο Κούλης. Αλλά τον εγκατέλειψαν και οι 300. Κι έμεινε μόνος του να φυλάει το στενό. Στον άνισο αγώνα τον καλό. Κάλλιο νεκρός παρά συμβιβασμένος. Μεταξύ μας, δεν το λες και αισιόδοξο το φτηνιάρικο πόνημα του Καμπουράκη, που παριστάνει και τον λογοτέχνη, τρομάρα του. Με ρέκβιεμ γραμμένο προτού συντελεστεί η προδιαγεγραμμένη πτώση μοιάζει)
