Για ακόμη μία εβδομάδα, καμία από τις ταινίες που βγαίνουν για πρώτη φορά στις κινηματογραφικές αίθουσες δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γι’ αυτό θα τις παρουσιάσουμε όλες επιγραμματικά.
Αδιαμφισβήτητα, η πιο πολυδιαφημισμένη ταινία είναι «Ο Ηρακλής» του Μπρετ Ράντνερ. Η χολιγουντιανή υπερπαραγωγή, η οποία μάλιστα χρησιμοποιεί και τεχνολογία 3D, είναι βασισμένη στο ομώνυμο κόμικ του Στίβεν Μουρ. Οπως εύκολα μπορεί κανείς να υποθέσει, η πλοκή της ταινίας ελάχιστη σχέση έχει με την ελληνική μυθολογία. Ο Ηρακλής και η παρέα του ενδιαφέρονται μόνο να σκοτώνουν για το χρήμα, γι’ αυτό προσλαμβάνονται από το βασιλιά της Θράκης ώστε να εκπαιδεύσουν τους στρατιώτες του να είναι αδίστακτοι μαχητές. Ελα όμως που τον Ηρακλή στην πορεία τον πιάνουν τα υπαρξιακά του διλήμματα και δεν είναι σίγουρος πια για ό,τι κάνει! Φυσικά, η ταινία φιλοδοξεί να είναι μια εντυπωσιακή περιπέτεια με θρυλικές μάχες και τα σχετικά. Σε όποιον (;) άρεσαν οι «300», μπορεί να αρέσει και αυτό…
Η επόμενη ταινία, «Το κόλπο της ζωής μας» του Τζόελ Χόπκινς, είναι μια χαλαρή και μάλλον κουραστική κομεντί, με πρωταγωνιστές τον Πιρς Μπρόσναν και την Εμα Τόμσον, οι οποίοι αν και χωρισμένοι συμμαχούν προκειμένου να βρουν έναν επιχειρηματία που τους έχει κλέψει λεφτά… Μέσα από την περιπέτεια και την περιπλάνησή τους στη νότια Γαλλία η σχέση τους (τι άλλο;) επανεξετάζεται… Οσοι διαβάσετε στο επίσημο Δελτίο Τύπου της ταινίας κάτι για «τόλμη να ειρωνευτεί το διεφθαρμένο σύστημα της εποχής» μην μπερδευτείτε, μάλλον… κατά λάθος γράφτηκε.
Νότια Γαλλία και κομεντί αυτήν την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους … «Το καλοκαίρι της ζωής μας» του Ρος Μπος διαδραματίζεται και αυτό στη Νότια Γαλλία. Πρόκειται για κομεντί, και μάλιστα οικογενειακή, λίγο χειρότερη από την παραπάνω… Καλοκαίρι και οι γονείς χωρίζουν, τα παιδιά συναντούν για πρώτη φορά τον παππού, ο οποίος είναι παράξενος και κουβαλά πληγές και μυστικά από το παρελθόν…
Το «Σε λάθος χρόνο» του Στίβεν Νάιτ είναι ένα δράμα που εκτυλίσσεται σχεδόν αποκλειστικά στο αυτοκίνητο του πρωταγωνιστή του. Παρακολουθούμε τον Ιβαν Λόκε σε ένα από τα ταξίδια του. Καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού του, παρατηρούμε το χαρακτήρα του, τις σχέσεις του με την οικογένειά του και όχι μόνο, τα διλήμματά του κλπ… Το πρωτότυπο σε αυτήν την ταινία είναι ότι ο σκηνοθέτης επιλέγει να μας πει την ιστορία του με όχημα μονάχα τον πρωταγωνιστή του και τις αντιδράσεις του. Ουσιαστικά, οι υπόλοιποι χαρακτήρες συμμετέχουν μόνο μέσω τηλεφώνου. Το πείραμα έχει κάποιο ενδιαφέρον, αλλά το τελικό αποτέλεσμα της ταινίας δεν είναι και τίποτα σπουδαίο…
Η απόλυτη επιλογή για αυτή την εβδομάδα είναι το «Alphaville» του Ζαν-Λικ Γκοντάρ. Γυρισμένη στα 1965, πιο επίκαιρη από ποτέ, η ταινία-σταθμός στη φιλμογραφία του Γκοντάρ βγαίνει για ακόμη μία φορά σε επιλεγμένους κινηματογράφους από την NEW STAR. Η επιστημονικής φαντασίας – πολιτική ταινία του Γκοντάρ στην ουσία είναι μια παραβολή εναντίον του δεσποτισμού, του φασισμού και της κοινωνικής μαζοποίησης. Το «Alphaville» είναι από τις ταινίες που «πρέπει να έχεις δει».
Ελένη Π.
