Αλλη μια επανέκδοση παλιάς ταινίας, χωρίς όμως τη βαρύτητα της προηγούμενης. Γυρισμένη το 1953, είναι από τα πρώτα φιλμ του Αντονιόνι και εμφανώς δεν χαρακτηρίζει το έργο του. Οχι στα χνάρια του ιταλικού νεορεαλισμού, αλλά περισσότερο σαν ένα λαϊκό μελόδραμα, η ταινία περιγράφει την προσπάθεια μιας νεαρής γυναίκας να διεισδύσει και να αναρριχηθεί στο χώρο του θεάματος. Είναι η εποχή που ολόκληρη η ιταλική κοινωνία παρασύρεται από τον ανεμοστρόβιλο και την απατηλή λάμψη της κινηματογραφικής βιομηχανίας.
Φυσικά, το μπασταρδεμένο βλέμμα του σύγχρονου θεατή είναι αμφίβολο αν θα καταφέρει να δει την ιδιαιτερότητα ενός μεγάλου σκηνοθέτη πίσω από μια ταινία που εμφανώς ανήκει στο παρελθόν. Παρά ταύτα, όπως και το ανάλογης θεματολογίας «Μπελίσιμα» του Βισκόντι, η ταινία αυτή προαναγγέλλει με τον τρόπο της τη μετέπειτα μεγάλη πορεία του δημιουργού της.
Ελένη Σταματίου
