Τη μέρα που ο Τσίπρας εγκαινίαζε το ανακαινισμένο κουβούκλιο του «Πανάγιου Τάφου» στην Ιερουσαλήμ, φωτιά κατέστρεφε το «Τέμενος Βαγιαζίτ» στο Διδυμότειχο. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα ισλαμικά μνημεία στον κόσμο. Η κατασκευή του ξεκίνησε επί σουλτάνου Βαγιαζίτ Α', σταμάτησε όταν ο Βαγιαζίτ ηττήθηκε από τον Ταμερλάνο και ολοκληρώθηκε από τον Μωάμεθ Β' (τον μετέπειτα πορθητή της Κωνσταντινούπολης). Είναι το μεγαλύτερο τέμενος στην Ευρώπη, στολισμένο με αραβουργήματα και με μια δρύινη πυραμιδοειδή στέγη, μνημείο αρχιτεκτονικής σύλληψης και εκτέλεσης.
Αυτά και πολλά άλλα μπορεί να βρει κανείς σε οποιοδήποτε σχετικό βιβλίο. Η μνημειακή σημασία αυτού του τεμένους είναι τέτοια που έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο από το 1946. Ομως, πρόκειται για ισλαμικό μνημείο. Και το ελληνικό κράτος, αντί να το συντηρήσει και να το αναδείξει, όπως πρέπει να γίνεται με κάθε μνημείο πολιτισμού, το παρέδωσε στη φθορά του χρόνου. Το αποτέλεσμα ήταν να καταστραφεί ολοσχερώς από την υγρασία μία μοναδική στην ισλαμική τέχνη παράσταση προσευχόμενης γυναίκας (ως γνωστόν, τα ισλαμικά τεμένη δεν έχουν ζωγραφικές παραστάσεις).
Μόλις τα τελευταία χρόνια και μάλλον λόγω της πίεσης που ασκούσε ο Ερντογάν, για τους δικούς του λόγους (είχε προτείνει να αναλάβει τη συντήρηση και αποκατάσταση το τουρκικό κράτος), εδέησε το ελληνικό κράτος να εντάξει το έργο της αποκατάστασης στο ΕΣΠΑ 2013-2020. Ομως, οι εργασίες προχωρούσαν με ρυθμό χελώνας, ενώ δεν είχαν ληφθεί μέτρα προστασίας (δεν υπήρχε καν φύλακας), με αποτέλεσμα αυτό που συνέβη, είτε το αποδώσουμε σε φασιστοειδή είτε σε κάποιο ανθρώπινο λάθος.
Η σύγκριση είναι προφανής και τα συμπεράσματα βγαίνουν αβίαστα. Από τη μια έχουμε την εγκατάλειψη ενός ιστορικού μνημείου, που βρίσκεται εντός Ελλάδας, αλλά τυχαίνει να είναι ισλαμικό, και από την άλλη έχουμε κρατικό χρήμα και φιέστα, με την παρουσία του ίδιου του πρωθυπουργού, σε ένα ιστορικό μνημείο εκτός Ελλάδας, το οποίο δε χρησιμοποιείται ως μνημείο, αλλά ως επικερδής επιχείρηση του χριστιανικού ιερατείου.
