Ταυτόσημα άρθρα από τους επικεφαλής των δυο μεγαλύτερων συγκροτημάτων του Τύπου, που μάλιστα είναι «πράσινης» απόχρωσης, δεν είναι και τόσο συνηθισμένο πράγμα. Υπάρχει, βέβαια, και η γνωστή ρήση «τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται», αλλά το ζήτημα είναι πού; Οποιος διάβασε τα δυο επώνυμα άρθρα δεν δυσκολεύτηκε να καταλάβει.
Γράφει ο Ψυχάρης στο «Βήμα»: «Ο εκάστοτε υπουργός Εθνικής Οικονομίας ελάχιστα περιθώρια χαράξεως πολιτικής έχει, όπως ελάχιστα περιθώρια έχομε (μας αρέσει, δε μας αρέσει!) για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής σε έναν κόσμο με τα σημερινά πασίγνωστα χαρακτηριστικά του. Αν τα δεχτούμε όλα αυτά, δε μένει παρά το αυτονόητον. Οτι τα δυο μεγάλα κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία πρέπει να καταλάβουν, ότι σε γενικές γραμμές πρέπει να βρίσκονται σε παράλληλες θέσεις σε ό,τι αφορά το πάρε-δώσε με τις Βρυξέλλες».
Και ο Θ. Τεγόπουλος στην «Ελευθεροτυπία»: «Τα πλεονεκτήματα από τη συμμετοχή μας στην ΕΕ είναι πολλά. Και στον οικονομικό τομέα και στη διεθνή μας θέση, δηλαδή την οικονομική πολιτική. Δεν πρέπει, όμως, τα οφέλη να κρύβουν το τίμημα που πληρώνουμε σε αυτονομία και ανεξαρτησία… Η δεδομένη εξάρτησή μας από την ΕΕ δημιουργεί ένα στενό πλαίσιο για την αναμέτρηση των κομμάτων. Δε δίνει, όμως, άλλοθι. Τα περιθώρια που αφήνει πρέπει να εξαντλούνται σωστά».
Ποιος τα έβαψε μαύρα διαβάζοντας τα ταυτόσημα μηνύματα των δυο μεγαλοεκδοτών; Ο Γιωργάκης, φυσικά, αφού γι’ αυτόν χτυπά η καμπάνα και του ζητά «υπεύθυνη» αντιπολίτευση και όχι… λαϊκισμό.
