Βεβαίως και δε μπορούσε να λείψει ο Μάρτης από τη σαρακοστή. Ο Περισσός από το συνέδριο του ΑΚΕΛ. Η ίδια η Αλέκα Παπαρήγα μετέβη στη Λευκωσία και από το βήμα του συνέδριου υπενθύμισε ότι τα δυο κόμματα συνδέουν «ακατάλυτοι ιστορικοί δεσμοί, που επιβεβαιώνονται καθημερινά στους κοινούς μας αγώνες». Αφού εξέφρασε την «αμέριστη αλληλεγγύη στον αγώνα που διεξάγει το ΑΚΕΛ για μια ομοσπονδιακή, διζωνική, δικοινοτική λύση, με μία και μόνη κυριαρχία και διεθνή προσωπικότητα, για μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, κοινή πατρίδα των Τουρκοκύπριων και Ελληνοκύπριων, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες», είπε πολλά και διάφορα για το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, τον καπιταλισμό, ξεχνώντας το βασικότερο: ότι το ΑΚΕΛ είναι κόμμα εξουσίας στην Κύπρο. Οτι ο πρόεδρος Χριστόφιας, ο οποίος μέχρι την εκλογή του ως επικεφαλής της αστικής εκτελεστικής εξουσίας στην Κύπρο ήταν γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ, συμφωνεί σε όλες τις αποφάσεις που παίρνονται στην ΕΕ. Συμφωνεί στα μέτρα που –όπως σημείωσε η Παπαρήγα– «εδώ και καιρό έχουν προαποφασιστεί στα πλαίσια της ΕΕ και προωθούνται και στις άλλες χώρες, ασχέτως ελλείμματος και χρέους», μέτρα των οποίων «η φιλοσοφία και πρακτική έχει πηγή επεξεργασίας ανάλογα προγράμματα που προωθήθηκαν στη Χιλή του Πινοτσέτ στη δεκαετία του ’70» και τα οποία έχουν «στόχο τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, ώστε να μπορέσουν να διασφαλιστούν μεγαλύτερα κέρδη για τους καπιταλιστές». Μήπως μπορούν να μας πουν μια απόφαση στην οποία να καταγράφτηκε διαφωνία εκ μέρους της κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας;
Κατόπιν τούτων, μπορούμε να καταλάβουμε την κατακλείδα στο χαιρετισμό της Παπαρήγα: «Στις μέρες μας οι αντιιμπεριαλιστικοί αντιμονοπωλιακοί αγώνες συνδέονται όλο και πιο οργανικά με τον αγώνα για το σοσιαλισμό – κομμουνισμό». Απτό παράδειγμα το ΑΚΕΛ!
