Επιστρέφοντας τροπαιούχος από το Βουκουρέστι, με την αντιπολίτευση «μέσα στο βρακί του», κατά τη λαϊκή έκφραση, ο Καραμανλής έβαλε μπροστά μια τεράστια προπαγανδιστική επιχείρηση, με διπλό στόχο: από τη μια να κερδίσει το χαμένο έδαφος, που είχε αυξηθεί πολύ μετά τη σύγκρουση για το Ασφαλιστικό, και από την άλλη να προετοιμάσει το έδαφος για νέες επιθέσεις, σε μια περίοδο που τα ψευδεπίγραφα εθνικά θέματα έχουν ρουφήξει σαν σφουγγάρι τα κοινωνικά.
Η αντιπολίτευση κυριολεκτικά σέρνεται. Οχι μόνο το ΠΑΣΟΚ, που αρχικά προσπάθησε να λανσάρει τη θέση «εμείς θέσαμε πρώτοι τις κόκκινες γραμμές», για να αναγκαστεί αμέσως να την αποσύρει, μπροστά στη γενική θυμηδία που προκάλεσε (ακόμα και στα φιλικά του ΜΜΕ), αλλά και η κοινοβουλευτική ψευτοαριστερά, που προσπάθησε κάτι να ψελλίσει για το ρόλο του ΝΑΤΟ, χωρίς όμως να αμφισβητήσει ούτε κατά κεραίαν τη «μεγάλη εθνική νίκη». Και βέβαια, εκείνο που κυριαρχεί δεν είναι τα αντινατοϊκά ψελλίσματα, αλλά η «εθνική νίκη». Διότι όλοι συμφώνησαν να δοθεί η μάχη με το βέτο στο ΝΑΤΟ, επομένως αποδέχτηκαν το ρόλο του ΝΑΤΟ και την ένταξη της χώρας μας σ’ αυτό ως εθνικά επωφελή.
Ο Καραμανλής, από τις αρχές της εβδομάδας ακολουθεί το προπαγανδιστικό δόγμα «κάθε μέρα μια εμφάνιση». Αυτός που όταν η κυβέρνησή του περνά κρίση κρύβεται στη Ραφήνα και βλέπει χολιγουντιανά DVD και ποδοσφαιρικούς αγώνες, την Tρίτη μίλησε στο συνέδριο του Economist, την Τετάρτη συγκάλεσε το Πολιτικό Συμβούλιο της ΝΔ στη Ρηγίλλης, το οποίο είχε συνεδριάσει μόνο μια φορά, για να συγκληθεί σε σώμα μετά την εκλογή του στο συνέδριο, το περασμένο καλοκαίρι, την Πέμπτη πήγε καμαρωτός σε προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή, έχοντας πριν το Βουκουρέστι ακόμη αποδεχτεί πρόταση του Καρατζαφέρη (ήξερε το αποτέλεσμα και ήταν σίγουρος ότι θα τον συνέφερε), ενώ για σήμερα έχει συγκαλέσει την ΚΕ της ΝΔ, για να κλείσει με θριαμβικό τρόπο την εβδομάδα.
Το στίγμα της πολιτικής του το έδωσε στην πρώτη δημόσια εμφάνισή του, με την ομιλία του στο συνέδριο του Economist και συμπυκνώνεται σε τρεις λέξεις: «επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων». Η κυβέρνηση θα εκμεταλλευτεί το ευνοϊκό κλίμα που δημιουργήθηκε, για να κλείσει ανοιχτά μέτωπα (όπως αυτό της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών και του ΟΤΕ) και ν’ ανοίξει καινούργια, όπως οι ιδιωτικοποιήσεις άλλων δημόσιων επιχειρήσεων, η εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και ενδεχομένως νέες αντεργατικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις. Ο «λογαριασμός» πρέπει να πληρωθεί τώρα από τους εργαζόμενους, γιατί το 2009 είναι εκλογική χρονιά και ενδεχομένως να έχουμε διπλές εκλογές.
