Ο Βερναρδάκης δε συνέγραψε ανάλογη πραγματεία για να μας εξηγήσει πώς να «διαβάσουμε» τα δεδομένα δημοσκόπησης της Prorata που παρήγγειλε και δημοσίευσε η συριζαϊκή ΕφΣυν. Και δεν αναφερόμαστε τόσο στη μέτρηση της «εκλογικής επιρροής» των κομμάτων, που φέρνει τη ΝΔ να αυξάνει κατά 6% τη διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με την ίδια έρευνα το Μάη (η διαφορά στην «εκλογική επιρροή» εκτινάσσεται στο 16%: ΝΔ 36% – ΣΥΡΙΖΑ 20%) όσο στα αγαπημένα στον Βερναρδάκη «ποιοτικά στοιχεία». Διαβάζουμε για παράδειγμα, ότι στο ερώτημα «πώς κρίνετε τη συμφωνία στο Eurogroup σχετικά με την αξιολόγηση και το χρέος;», το 67% απαντά «κακή» και «μάλλον κακή» και μόλις το 19% απαντά «καλή» και «μάλλον καλή». Ακόμα και το 55% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβρη του 2015 απαντά «κακή» και «μάλλον κακή», με το 30% να απαντά «καλή» και «μάλλον καλή». Στο δε ερώτημα «τι σας προκαλεί κυρίως η συμφωνία αυτή;», το 35% απαντά «απογοήτευση», το 12% «θυμό», το 15% «άγχος», το 16% «αδιαφορία», μόλις το 10% «ανακούφιση», το 4% «αισιοδοξία» και το 1% «ενθουσιασμό»!
Οπως φαίνεται, τα διαγγέλματα του Τσίπρα, οι ομιλίες στο υπουργικό συμβούλιο σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση, οι συνεντεύξεις και τα άρθρα των υπουργών και η εκκωφαντική προπαγάνδα της κρατικής τηλεόρασης (αυτή ξεπέρασε σε χοντροκοπιά τους υπουργούς) δε στάθηκαν ικανά να πείσουν τον κόσμο να αισιοδοξεί έστω και μια σταλιά. Η παραμύθα δεν έφερε αποτελέσματα. Πώς μπορεί, λοιπόν, να αισιοδοξεί ο ΣΥΡΙΖΑ για τις επόμενες εκλογές; Αυτά που θ' αλλάξουν μέχρι τότε θα κάνουν την κατάσταση περισσότερο αφόρητη για τις λαϊκές μάζες, αφού το 2019 θα πετσοκοπούν παραπέρα οι συντάξεις και το πιθανότερο είναι πως την ίδια χρονιά θ' αρχίσει και το πετσόκομμα του αφορολόγητου.