Αν ο Περισσός εκλογικά θυμίζει ασανσέρ αθηναϊκής πολυκατοικίας, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θυμίζει ασανσέρ ουρανοξύστη του Μανχάταν. Ιδού οι αριθμοί: το Μάη του 2012 η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πήρε 75.416 ψήφους. Σ’ ένα μήνα, τον Ιούνη του 2012, καταποντίστηκε στις 20.416 ψήφους. Στις περιφερειακές της 18ης Μάη εκτινάχτηκε στις 128.514 ψήφους (κατέβασε συνδυασμούς στις 12 από τις 13 περιφέρειες). Σε μια βδομάδα, στις ευρωεκλογές, έπεσε στις 40.384 ψήφους, χάνοντας πάνω από τα δύο τρίτα των ψήφων που πήρε στις περιφερειακές.
Δε θα σχολιάζαμε το αποτέλεσμα (για εμάς είναι μια απολύτως λογική εξέλιξη με βάση τη φυσιογνωμία και τον πολιτικό λόγο του συγκεκριμένου σχήματος), αν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν έπαιρνε τοις μετρητοίς το αποτέλεσμα των περιφερειακών και δεν εξέδιδε μια αλαζονική, μικρομέγαλη ανακοίνωση, στην οποία μεταξύ άλλων ανέφερε: «Η αντοχή και η άνοδος του αντικαπιταλιστικού ρεύματος στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές έδειξε ότι είναι υπαρκτό ένα ρεύμα που μπορεί να σπάει εκβιαστικά διλήμματα και εκλογικά όρια διεκδικώντας έναν άλλο πολύ πιο αναβαθμισμένο ρόλο στην αριστερά και την κοινωνία. Οτι είναι ρεαλιστικό το να σπάσει και το αντιδημοκρατικό εκλογικό όριο του 3%, ώστε να υπάρξει εκπροσώπηση στην ευρωβουλή» (η έμφαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ).
Η…επιβεβαίωση της «ρεαλιστικής πρόβλεψης» ήρθε λίγες μέρες αργότερα. Από την ανάποδη βέβαια. Επιβεβαιώνοντας ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι παρά ο μαϊντανός στη σαλάτα του ΣΥΡΙΖΑ. Το δήθεν «υπαρκτό ρεύμα που μπορεί να σπάσει εκβιαστικά διλήμματα» αποδείχτηκε πιο εύθραυστο και από λαμπόγυαλο. Διελύθη στα εξ ων συνετέθη, με τα δύο τρίτα του να πηγαίνουν στη στοργική αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ. Και γιατί να μην ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (και όχι μόνον αυτός) καλούσε από την πρώτη σελίδα της «Αυγής» σε υπερψήφιση του Σακελλαρίδη στο δεύτερο γύρο; Ο ψηφοφόρος είχε πάρει το άλλοθι που ζητούσε για να ψηφίζει ΑΝΤΑΡΣΥΑ «για τη σωτηρία της ψυχής» (εκεί που δεν κρίνεται τίποτα σπουδαίο) και ΣΥΡΙΖΑ «για την αλλαγή, ρε γαμώτο» (εκεί που παίζεται το κεντρικό πολιτικό παιχνίδι. Αυτό το ρεύμα είναι που «διεκδικεί έναν πιο αναβαθμισμένο ρόλο στην αριστερά και στην κοινωνία»;
«Σε εκλογές με έντονα πολιτικά διλήμματα δεν κατορθώνουμε να πείσουμε το υπαρκτό δυναμικό που εκτιμά και συμφωνεί με τις απόψεις μας να μας ακολουθήσει και εκλογικά», αναφέρει η κλαψούρικη ανακοίνωση που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (χωρίς υπογραφή κάποιου οργάνου) την επομένη των ευρωεκλογών. Πώς γίνεται να υπάρχει ένα δυναμικό που συμφωνεί με τις (υποτίθεται) αντικαπιταλιστικές απόψεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά στις εκλογές ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ; Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. ‘Η οι θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι… και τόσο αντικαπιταλιστικές, οπότε στους ψηφοφόρους του «υπαρκτού δυναμικού» δημιουργείται σύγχυση, ή το «υπαρκτό δυναμικό» είναι περισσότερο πλάσμα της φαντασίας τους. Δεν είναι τίποτα παραπάνω από άνθρωποι με αριστερές διαθέσεις, αλλά και με εμμονή στη «λύση μέσω των εκλογών».
