Μέσα ο Μιχαλολιάκος, μέσα ο Παππάς, μέσα ο Ματθαιόπουλος, μέσα και ο Κ(λ)ασιδιάρης. Σε κατ’ οίκον περιορισμό η Ζαρούλια, ο Κουκούτσης και ο Μίχος. Ποιος έμεινε να αρχηγεύει στη νεοναζιστική συμμορία; Ο Παναγιώταρος. Αυτός που εδώ και κάμποσο καιρό έχει εξαφανιστεί από το προσκήνιο, αφήνοντας τον Κασιδιάρη να διεκπεραιώνει μόνος του τις επιθέσεις κατά του «συστήματος», έχοντας την κυρία φυρερίσκου να τον παρακολουθεί σε κάθε του βήμα και τον γαμπρό φυρερίσκου να μην τον αφήνει ούτε ένα διαδικτυακό τηλεσόου να κάνει μόνος του.
Ο Παναγιώταρος πλέον είναι ο απόλυτος άρχοντας της συμμορίας, καθώς ούτε η κυρία φυρερίσκου θα μπορεί να τον ακολουθεί, διότι βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό! Από τους άλλους δεν μπορεί να φοβηθεί κανέναν. Κανένας δεν έχει τα φόντα να του πάρει το κουμάντο.
Τυχαίο; Αποτέλεσμα ανεξάρτητων δικαστικών διαδικασιών, οι οποίες έκριναν πως ο Κ(λ)ασιδιάρης είναι επικίνδυνος, ενώ ο Παναγιώταρος όχι; Εμείς δεν πιστεύουμε στα τυχαία. Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι δικαστικοί χειρισμοί της υπόθεσης «εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή» όχι μόνο δεν είναι ανεξάρτητοι από πολιτικές επιρροές, αλλά αντίθετα είναι ελεγχόμενοι από την πολιτική εξουσία. Αλλωστε, η πολιτική εξουσία, μέσω των αστυνομικών μηχανισμών, είναι αυτή που τροφοδοτεί τη δικογραφία με υλικό. Επίσης ξέρουμε πως πάρα πολλά παίζονται στο παρασκήνιο, όπου οι μυστικές υπηρεσίες μαζί με ανθρώπους της νομιμόφρονος ακροδεξιάς (ο Μπαλτάκος ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου) κάνουν παιχνίδι για τη δημιουργία της «σοβαρής» Χρυσής Αυγής. Δηλαδή, ενός νεοναζιστικού μορφώματος απόλυτα ελεγχόμενου από το κράτος, που δε θα κάνει κινήσεις αυτονόμησης που αμφισβητούν την κεντρική εξουσία.
Μετά τις πρώτες προφυλακίσεις φαινόταν σαν ο Κασιδιάρης να ήταν ο «άνθρωπός» τους. Κι αυτός έδειχνε να αποδέχεται το ρόλο, καθώς κυριαρχούσε πάνω σε όλους τους άλλους. Ομως, η ενέργεια να βγάλει το βίντεο με τον Μπαλτάκο, πλήττοντας έτσι το στενό πυρήνα των ακροδεξιών ανθρώπων του Σαμαρά, τον οδήγησε στη «σέντρα». Η προφυλάκισή του ήταν ζήτημα χρόνου, μολονότι είχε φανεί ότι ο Μιχαλολιάκος δεν τον θέλει και τον πολεμάει (μέχρι και μήνυμα από τη φυλακή, στο οποίο κατήγγειλε παλαιοκομματικές συμπεριφορές έστειλε, φωτογραφίζοντας τον Κασιδιάρη). Γιατί ο Κασιδιάρης έσπασε την ομερτά και «έδωσε» τον Μπαλτάκο; Τον τύφλωσε η αλαζονεία και πίστεψε ότι μπορεί να εκβιάσει τον Σαμαρά και τους μηχανισμούς καταστολής; ‘Η ήταν ο Μιχαλολιάκος αυτός που τον υποχρέωσε να το κάνει, έχοντάς τον ήδη στο χέρι; Δεν έχουμε τα δεδομένα για να δώσουμε μια κατηγορηματική απάντηση, όμως στο φινάλε και έχοντας καταλάβει ότι οδεύει προς τη φυλακή, ο Κασιδιάρης εμφανίστηκε με κομμένα τα φτερά και υποχρεώθηκε να διώξει ακόμη και το δικηγόρο του και να πάρει τον δικηγόρο των υπόλοιπων χρυσαυγιτών. Προς το παρόν, έχει συνδέσει την τύχη του μ’ αυτή των υπόλοιπων φυλακισμένων ηγετικών στελεχών, εκτός αν η φυλακή (που σίγουρα θα του πέσει πολύ βαριά) τον οδηγήσει στην τελική αυτονόμησή του.
Οπως προείπαμε, ο Παναγιώταρος όλο αυτό το διάστημα ήταν εξαφανισμένος. Αφηνε τον Κασιδιάρη να βγαίνει μπροστά και να εκτίθεται, μεταφέροντας τα μηνύματα του φυρερίσκου, υπό το άγρυπνο μάτι της Ζαρούλια. Δεν χρειάζεται, βέβαια, να πούμε για το ρόλο που έπαιζε στη νεοναζιστική συμμορία από παλιά, πριν εμφανιστεί ο Κασιδιάρης και διεκδικήσει το δικό του ρόλο ως «πουλέν» του φυρερίσκου. Πρέπει, όμως, να θυμίσουμε ότι παλιοί χρυσαυγίτες, που τα έσπασαν με τον Μιχαλολιάκο και τους υπόλοιπους, έχουν καταγγείλει τον Παναγιώταρο για στενές σχέσεις με την αστυνομία και ότι ήταν αυτός που «έδωσε» τον Περίανδρο για την απόπειρα δολοφονίας του φοιτητή Κουσουρή και δύο συντρόφων του. Εχουν αποκαλύψει, επίσης, ότι ο Παναγιώταρος έκανε μπίζνες με την αστυνομία, πουλώντας της ρουχισμό.
Μένει, λοιπόν, να δούμε αν ο Παναγιώταρος, σαν ντε φάκτο αρχηγός της Χρυσής Αυγής, θ’ αρχίσει να υλοποιεί ένα σχέδιο διαφορετικό απ’ αυτό του έγκλειστου φυρερίσκου. Μέχρι στιγμής, πάντως, και πριν ο Παναγιώταρος μείνει μοναδικός «άρχων» στη νεοναζιστική συμμορία, τα τάγματα εφόδου είχαν ψιλομαζευτεί. Αν εξαιρέσουμε καναδυό «παρελάσεις» στη Νίκαια (στη διάρκεια της μίας επιτέθηκαν και στο στέκι «ρεσάλτο»), δεν έχουμε καταγγελίες για ξυλοδαρμούς μεταναστών ή αντιφασιστών νέων. Καταλυτικά λειτούργησε ο φόβος, μετά την εκτέλεση των δύο μελών των ταγμάτων εφόδου από τις Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις, έξω από το άντρο τους στο Νέο Ηράκλειο. Αυτό, όμως, δεν είναι αρκετό για τον Σαμαρά. Το μεγάλο του πρόβλημα δεν είναι η νυχτερινή δράση των ταγμάτων εφόδου, αλλά το ποσοστό που οι νεοναζί παίρνουν στις εκλογές. Κι αυτό, όπως έδειξαν οι ευρωεκλογές, όχι μόνο δε μειώθηκε, αλλά αντίθετα αυξήθηκε. Γι’ αυτό και γίνονται κινήσεις ελέγχου της νεοναζιστικής συμμορίας, ώστε να οδηγηθεί σε κοινοβουλευτική αφλογιστία ή σε διάχυση μέσα σε κάποιο ευρύτερο ακροδεξιό σχήμα, το οποίο θα λειτουργεί δορυφορικά προς τη ΝΔ.
Ολ’ αυτά ακούγονται σαν σχέδια επί χάρτου και εν πολλοίς είναι. Οι νεοναζί, παρά τις ποινικές διώξεις σε βάρος τους, εξακολουθούν να έχουν στήριξη από καπιταλιστές και αυτό τους δίνει την άνεση να δρέπουν εκλογικά το σύνολο σχεδόν της ακροδεξιάς ψήφου. Ακόμη και αν ο Παναγιώταρος «γυρίσει το τιμόνι», θα χρειαστεί καιρός για ν’ αλλάξουν τα δεδομένα στην κοινοβουλευτική αρένα και ο Σαμαράς δεν έχει την πολυτέλεια του χρόνου. Θα καταφέρει, μέσω δικαστικών διαδικασιών, να ελέγξει την επόμενη κοινοβουλευτική ομάδα των νεοναζί;