Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς τον Στρος-Καν; Το φίλο της Ελλάδας, ντε, που συνελήφθη την ώρα που ετοιμαζόταν να ταξιδέψει για Βερολίνο, όπου θα συναντιόταν με τη Μέρκελ για να την πείσει να συναινέσει στην απόδοση ενός νέου δανείου προς την Ελλάδα! Τα διαβάσαμε κι αυτά σε ελληνικά έντυπα που ξαφνικά πλημμύρισαν με συμπάθεια για το κάθαρμα του ΔΝΤ (σοσιαλιστής, μην το ξεχνάμε) και θυμήθηκαν το τεκμήριο αθωότητας. Αυτό το ίδιο τεκμήριο που ξεχνούσαν όταν συλλαμβάνονταν όσοι κατηγορούνταν ως μέλη οργανώσεων ένοπλου αγώνα, που διαπομπεύονταν (μαζί με τις οικογένειές τους σε ορισμένες περιπτώσεις) με στημένα για τις ανάγκες της τηλεοπτικής προπαγάνδας σόου.
Κανένας δεν μπορεί να ξέρει τι κρύβεται πίσω από την υπόθεση Στρος-Καν. Μπορεί να του την έστησαν, ξέροντας καλά τη συμπεριφορά του προς το γυναικείο φύλο. Μπορεί, όμως, και όλα να ξεκίνησαν από την περήφανη και αξιοπρεπή αντίδραση μιας εργαζόμενης στο πολυτελές ξενοδοχείο όπου διέμενε. Το βέβαιο είναι ότι από εκεί και πέρα οι Αμερικάνοι καθάρισαν λογαριασμούς που είχαν μαζί του, αλλά και με τους ευρωπαίους ιμπεριαλιστές. Σιγά μη χάψουμε το παραμύθι ότι η αμερικάνικη αστυνομία είναι ανεξάρτητη και δεν παίρνει γραμμή από την κυβέρνηση και γι’ αυτό έγινε η διαπόμπευση του Στρος-Καν. Η διαπόμπευση έγινε για να τον τελειώσουν, αλλά και για να στείλουν σ’ όλο τον κόσμο το μήνυμα της αμερικάνικης παντοκρατορίας, που δεν διστάζει να κυλά στη λάσπη ακόμα και ισχυρούς.
Από κει και πέρα, φυσικά και δεν αισθανόμαστε καμιά λύπηση για το συγκεκριμένο κάθαρμα, είτε είναι ένοχο είτε όχι. Υπάρχουν χίλιοι λόγοι για να πάει στη φυλακή ο Στρος-Καν (και όχι μόνο). Η απόπειρα βιασμού μιας εργαζόμενης είναι ένας ακόμη. Μόνο που αυτός ο λόγος ανήκει στη σφαίρα των προσωπικών αδικημάτων. Οταν μιλάμε για πρόσωπα που ασκούν εξουσία, όπως ο Στρος-Καν, καλό είναι να μην εγκλωβιζόμαστε στα προσωπικά τους χαρακτηριστικά, αλλά να βλέπουμε την πολιτική τους ως φορέων εξουσίας. Ο Στρος-Καν ήταν αφεντικό στο ΔΝΤ, δεν ήταν όμως το ΔΝΤ. Γι’ αυτό και το ΔΝΤ θα συνεχίσει το… θεάρεστο έργο του χωρίς τον Στρος-Καν, ο οποίος υποχρεώθηκε σε παραίτηση, με αντάλλαγμα προφανώς μια καλύτερη ποινική μεταχείριση.
ΥΓ: Ο Παπανδρέου και η κλίκα του, πάντως, δεν έκαναν ούτε ένα σχόλιο συμπάθειας για την περιπέτεια του Στρος-Καν. Μετά βίας έκρυψαν τη χαρά τους. Δεν του συγχωρούν, βλέπετε, το εν ψυχρώ κάρφωμα του Παπανδρέου, που έκανε στη γνωστή εκπομπή του γαλλικού Canal+.
